หอมกลิ่นรำเพย(นิยายภาคต่อฉกาของทัพทอง)

Ep9 : เป้าหมายที่เปลี่ยนไป

(เป้าหมายที่เปลี่ยนไป)

สายบัวยืนเม้มปากอิ่ม ดวงตาดำขลับทั้งคู่จับจ้องมองรำเพยไม่กะพริบ เวลานี้ร่างงามซ่อนอยู่หลังต้นมะม่วงลูกดกมีใบหนา ได้แต่นึกอิจฉาในใจ ทำไมบุญวาสนาของคนเราถึงไม่เท่ากัน ทั้งที่เธอนั้นเกิดมามีรูปร่างหน้าตาสะสวยไม่ต่างกัน หากกลับไร้บุญวาสนาได้ตกเป็นเพียงนางบำเรอชายแก่คราวพ่อทั้งอ้วนแล้วก็มักมากในตัณหา ทีกับอีนังรำเพยมันกลับได้พี่ทองก้อนของเธอไปกกกอด ไม่รู้พี่น้องภาษาอะไรถึงเอากันได้ถึงพริกถึงขิง

เธอเห็นหรอกนะตอนพี่ทองก้อนวิ่งแจ้นตามตูดนังรำเพยไปยังบึงน้ำ แล้วก็ฉุดมันไปเล่นรักหลังดงกฐิน เสียงร้องครวญครางบาดหัวใจยังแสบแก้วหูเธอ ทีกับเธอพี่ทองก้อนเอาแต่คอยบ่ายเบี่ยงไม่ยอมร่วมหลับนอนด้วยสักที ทั้งที่จะผูกข้อมือกันอีกไม่กี่วันนี้แล้วแท้ๆ

พอตกตอนเช้าอีนังรำเพยก็ยังมีหน้ามานั่งชูคอบนหลังม้าคู่กับชายอีกคนได้กระนั้นหรือ? หน้าไม่อาย คอยดูเธอจะแย่งไอ้หน้าขาวนั่นมาเป็นผัว ควบคู่ไปกับพี่ทองก้อน

ความรู้สึกอิจฉาราวกับมีดวงไฟนับร้อยนับพันผุดขึ้นในโพรงอกทำให้สายบัวคิดจะเปลี่ยนเป้าหมาย นัยน์ตาหวานหมายมาดในใจ

ชายหนุ่มบนหลังม้าตัวงามดูท่าทางสง่าผ่าเผยไม่ใช่เล่น อาจจะดูผอมบางกว่าพี่ทองก้อนอยู่สักหน่อย หากดูโดยรวมกลับดูงดงามราวกับรูปปั้นสลัก เสื้อผ้าอาภรณ์ที่สวมใส่ดูก็รู้คงมีราคาไม่น้อย ได้ยินว่าเป็นถึงลูกชายพระครูชื่อดังของหมู่บ้านดาวเรือง หมู่บ้านนี้ค่อนข้างจะเงียบสงบ เรือนแต่ละหลังก็ปลูกสร้างอย่างสวยงาม เพราะเป็นหมู่บ้านของผู้มีอันจะกินที่ชื่นชอบการอ่านเขียน สายบัวไม่เคยไปที่นั่นหรอก เพียงแค่ได้ยินมาจากปากเศรษฐีปานตอนเอาสินค้าไปขายยังหมู่บ้านแห่งนั้น แล้วกลับมาเล่าให้ฟัง

ทองก้อนเดินออกมาจากห้องนอน เขามาหยุดยืนอยู่บนตรงราวระเบียง สายตาคมกริบจึงบังเอิญเห็นตอนสายบัวกำลังยืนซ่อนอยู่ตรงหลังต้นไม้

“แล้วนั่นสายบัวไปยืนทำลับๆล่อๆอะไรอยู่ตรงนั้นน่ะ?”

ทองก้อนนึกสงสัย เขาจึงเพ่งสายตามองให้ชัด พอดีกับที่ชายหญิงบนหลังม้าตัวงามพากันควบม้าเดินผ่านพ้นเงาของต้นไม้ออกมาต้องแสงตะวัน

ทองก้อนชะงัก สายตาเปลี่ยนทิศทางมองไปยังสองคนนั้นด้วยดวงตาวูบไหว

รำเพยเงยหน้ายิ้มหวานให้ชายด้านหลัง หัวเราะพูดคุยด้วยท่าทางดูธรรมชาติ ทั้งสองช่างดูเหมาะสมราวกับกิ่งทองใบหยกแท้จริง แล้วเหตุใดใจเขาถึงกับไม่นึกยินดีสักนิด ใจคอทองก้อนกลับรู้สึกกระสับกระส่ายร้อนรน เหมือนคนกำลังสูญเสียของรักของหวง

เขายกมือขึ้นแตะกลีบปากหยักได้รูป หวนคำนึงถึงรสชาติของแรงรักตอนเย็นย่ำกับรำเพย อารมณ์หวามยังคงซ่านสยิวในโพรงอก ผิวกายหวานล้ำของรำเพยยังกำซาบติดปลายลิ้น ยิ่งยามได้เคลื่อนไหวในตัวของสาวเจ้าเลือดในตัวทองก้อนยิ่งร้อนรุ่ม ทีกลับเมื่อก่อนไยเขาถึงไม่เคยมีความรู้สึกเช่นนี้อยู่ในหัว เอาแต่คอยผลักไสให้สาวเจ้ามองหาชายอื่นแทนเขา

ฝ่ามือหยาบเกร็งกำขอบรอบระเบียง นึกปวดใจ มานึกเสียดายตอนนี้คงไม่มีประโยชน์ ในเมื่ออีกสามวันเขาต้องผูกข้อมือกับสายบัว

สายบัวไม่กลับขึ้นเรือน ความตั้งใจเดิมเจ้าหล่อนหมายจะไปเรือนนายบ้านทัพทองเพื่อสืบเรื่องของไอ้บัวผันสักหน่อย กะว่าหลังจากผูกข้อมือเป็นเมียของทองก้อนเมื่อไร เธอจะออดอ้อนขอให้เขาช่วยไปจัดการเอาเลือกหัวของไอ้สารเลวมาล้างเท้าเธอให้จงได้

ทองก้อนเองก็เห็นตอนสายบัวเดินเลยเรือนไปยังทิศทางอื่น เขาไม่นึกอยากตะโกนซักถามว่าสาวเจ้ากำลังจะไปไหน ชายหนุ่มเดินหน้างอลงบันไดเรือนมายังตุ่มน้ำ รีบจัดการล้างหน้าบ้วนปาก กะว่าจะไปเรือนมิ่งแก้ว ขอแรงเพื่อนเกลอให้ไปช่วยตัดไม้แห้งมาทำเชื้อเพลิงในวันงานผูกข้อมือ...

----------------------------------

อร๊าย!

ไอ้บัวผันเปล่งเสียงคำรามลั่น ร่างสูงโปร่งลงมานอนแผ่หลาด้านข้างเจ้าของเรือนร่างขาวผุดผ่อง นางบำเรอคนใหม่ของพ่อช่างลีลาเด็ดดวงเหลือเกิน จะว่าไปก็น่าจะดีกว่านังสายบัวอดีตคนโปรดของพ่อเป็นไหนๆ

“อิ่มแล้วหรือจ๊ะพี่จ๋า...”

สไบยกศีรษะน้อยขึ้นมาซบบนแผ่นอกกว้าง เงยหน้าส่งสายตายั่วเย้าพร้อมกับลูบไล้ฝ่ามือนุ่มหมายจะปลุกกำหนัดชายหนุ่มให้ลุกกระพือ เพราะสไบยังไม่รู้สึกอิ่มเลยสักนิด เธอปรารถนาจะให้เขาส่งตัวตนเข้ามาเคลื่อนไหว ละเลงบทรักแสนเร่าร้อนอีกหลายๆครั้ง

ตอนนี้เศรษฐีปานไม่อยู่เรือน ออกเดินทางไปค้าขายหมู่บ้านห่างไกล อีกหลายวันเชียวละกว่าจะกลับ สไบเลยรู้สึกเหงากาย วันนี้จึงตัดสินใจเดินเล่นมาจนถึงเรือนของลูกชายเศรษฐีปาน ปกติสไบไม่เคยเดินมาถึงที่นี่หรอกเพราะว่าเศรษฐีปานแกสั่งไว้ ห้ามเดินมาถึงตรงบริเวณนี้เด็ดขาด ด้วยความที่สไบยังเด็ดจึงอยากลองอยากรู้ เหตุใดต้องห้ามกันด้วย

พอดีเจอชายหนุ่มนั่งกระดกไหเหล้า รูปร่างหน้าตาของบัวผันถูกใจสไบเหลือเกิน สไบจึงคิดจะยั่วยวนชวนให้เขามาคลายความเหงาในกายเธอสักหน่อย น่าเสียดายเขาเสร็จเร็วไปนิด ยังไม่ถึงใจสไบเท่าที่ควร อาจเป็นเพราะอาการเมาเหล้า ถึงเขาจะแรงดีหากก็สไบก็ยังสุขไม่เต็มที่

“เอ็งนี่มันร่านดีแท้...ถึงได้ว่าพ่อกูถึงได้ลืมอีคนเก่าเร็วนัก...”

สไบยิ้มหวานหยดเป็นการตอบรับ เธออยากได้อีกมือเล็กจึงลูบลงมายังดุ้นเนื้ออ่อนตัว มันยาวหากก็นิ่งสงบหลังจากเพิ่งเสร็จสม มือน้อยจึงค่อยๆกอบกุมขยับขับเคลื่อน เพียงไม่นานดุ้นเอ็นบัวผันก็เริ่มขยับขยายใหญ่โต

“อูย...มันใหญ่คับมือเอ็งแล้วนั่น ขยับแรงอีกนิดสิ...”

“จ้ะ...แต่สไบอยากให้เข้ามาคับในร่องมากกว่า...คราวนี้ขอฉันขึ้นเองเลยนะ...”

“เอาสิ...ข้ากำลังเหนื่อย...” บัวผันถูกอกถูกใจในความร่านร้อนของสาวเจ้า ถึงได้ว่าพ่อเขาไม่เคยถามหานังสายบัวมันอีกเลยนับตั้งแต่ได้อีสไบมานอนกกกอด

สไบเงยหน้าขึ้นไปจูบปลายคางบุ๋ม โหย่งร่างอรชรขึ้นคร่อมทับขยับเอวคอดกิ่วให้หัวบานหยักถูไถไปตามรอยแยกกลีบบานฉ่ำ ลาวารักของเก่าหยดแหมะลงบนหน้าท้องแบราบของไอ้บัวผัน ชายหนุ่มสูดปากร้องเสียวๆ ปล่อยให้กลีบสวาทอ้าอมดุ้นยาวจนสุดปลายทั้งลำ น้ำรักไหลย้อยทะลักสวนกลับออกมาจากโพรงคับแน่น

“อ๊า...คับแน่นร่องสไบเหลือเกินจ้ะ...”

“ของเอ็งก็ตอดข้าหนึบเลยเหมือนกัน”

สไบแช่ตัวเองนิ่งไว้เพียงครู่ รอให้ปรับขนาดร่องกับลำดุ้นได้เจ้าหล่อนก็กัดฟันออกแรงโยกย้ายสะโพก ขย่มเข้าใส่ดุ้นเนื้อเสียงดัง ปรัก ปรัก ปรัก

หน้าอกลูกใหญ่ถูกไอ้บัวผันคว้าไปดูดแรงๆจนแก้มตอบ มือหยาบโอบบั้นท้ายงอนงามไว้เพิ่งแรงกระแทก

“อะ...อะ...อะ...ซีด...” สไบครางเสียงหวาน ถึงจะรู้สึกเจ็บจี๊ดตอนหัวนมถูกบัวผันเม้มกัดหากเจ้าหล่อนก็พร้อมแอ่นหยัดป้อนเต้าสล้างอีกข้างให้ชายหื่นได้ดูดเลีย กลีบสาวปลิ้นปลอก ติ่งกระสันบีบบี้ไปตามแรงกระหน่ำโยกโยน สไบสูดปากซี๊ดซ๊าด รู้สึกถูกใจกว่าตอนให้ชายแก่คราวพ่อหวดกระทุ้งซะอีก

“เสียว...เสียวถูกใจข้าจริงๆ โอ๊ยๆ อูย...ขย่มลงมาอีก ปักดุ้นข้าแรงๆ“

สไบหวดสะโพกลงน้ำหนักขณะปักร่องดูดดุ้นเนื้อ บัวผันเสียวจนตัวสั่นหัวสั่นใบหน้าเกร็งสะท้าน ไม่เคยเลยพับผ่าสิจะมีผู้หญิงคนไหนทำเอาเขาสะท้านถึงโพรงอกได้ขนาดนี้ เห็นทีเขาจะต้องแอบมาเล่นชู้กับเมียบำเรอพ่อบ่อยๆ ทั้งๆที่ก็รู้ว่าคนนี้พ่อเขาหวงนักหวงหนาก็ช่าง

“ถ้างั้นก็...แอบมาเอากับฉันบ่อยๆนะพี่ ฉันจะลงไปเดินเล่นในสวนบ่อยๆ...”

“แล้วเอ็งไม่กลัวพ่อข้ารู้เรื่องเข้าหรือไง? “

“กลัวจ้ะ...แต่ฉันก็อยากถูกพี่บัวผันเอาด้วยเหมือนกันนี่นา นายปานแก่แล้วบางทีเรี่ยวแรงก็ไม่ค่อยจะมี”

ไอ้บัวผันถึงกับหัวเราะ...

“เรี่ยวแรงหนุ่มหรือจะสู้เงินทองของคนแก่”

สไบไม่เถียง เอียงหน้ายิ้มให้กับคำของบัวผัน เธอโน้มตัวไปข้างหน้าก้มลงมาจูบแลกลิ้น สองเสียงร้องประสานกันอย่างเร่าร้อน โดยหารู้ไม่ว่าคนแก่ที่สไบเอ่ยถึงกำลังยืนหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธอยู่ใต้เรือนลูกชาย

ตอกย้ำด้วยเสียงแผ่นไม้กระดานร้องเอี๊ยดอ๊าดดังลั่น

ทั้งที่เขาก็ขอแล้ว ห้ามมายุ่งกับอีนังคนนี้ของพ่อ แต่ไอ้ลูกชั่วมันก็ยังกล้าขัดคำสั่ง แถมอีนังตัวดีมันยังมากล่าวหาว่าเขานั้นแก่ไร้น้ำยา

มันน่าฆ่าทิ้งให้เสือมันกินทั้งสองคนนัก

เศรษฐีปานเก็บความโกรธไว้แล้วหมุนตัวสาวเท้ายาวๆกลับมายังเรือนของตัวเอง โพรงอกร้อนรุ่มดั่งถูกไฟเผา

ความจริงเศรษฐีปานยังไม่ทันได้เดินทางพ้นหมู่บ้านดีเลยด้วยซ้ำ บังเอิญนึกขึ้นได้ว่าลืมเอาหีบยาสมุนไพรติดตัวไปฝากนายบ้านดาวเรือง เลยเดินทางกลับมาเอา คนของเขาบอกว่าได้ยินเสียงสไบอยู่บนเรือนบัวผัน เขาเลยแวะมาดูให้แน่ใจ ไอ้ลูกไม่เอาไหนกับอีนังงูพิษ ก็ได้ยินเสียงครวญครางของทั้งคู่พาร้องกันลั่น ไม่ต้องขึ้นไปดูให้เห็นกับตา ก็รู้มันทั้งคู่กำลังเล่นชู้อยู่บนศีรษะเขานี่แหละ...

พอกลับมาถึงเรือนใหญ่ เศรษฐีปานจึงตะโกนสั่งให้ลูกน้องไปเอาอีนังงูพิษมาชำระโทษ ส่วนไอ้ลูกชายตัวดีประเดี๋ยวเขาจะต้องหาทางจัดการมันขั้นเด็ดขาดเช่นกัน...

-------------------------------------------