[Bad Mafia] 4

1252 Words

ตอนนี้ฉันก็มาเสิร์ฟเครื่องดื่มตามโต๊ะต่างๆ ที่ชั้นวีไอพี จนตอนนี้เวลาล่วงเลยไปจนคลับใกล้ปิดแล้ว และตอนนี้ฉันก็มาช่วยพี่ๆ เก็บของ "นี่! ฉันยังไม่เห็นพวกคุณโรเเวนลงมาเลยนะ" "ใช่ ฉันก็ยังไม่เห็นเหมือนกัน" "พวกฉันก็เลยเก็บของกันช้าๆ ไง อยากเห็นอีกอ่ะแก ผู้ชายอะไรจะหล่อขนาดนั้น >_Rowan Part "ไอ้แวน กาสิโนมึงจะขยายสาขา? " "อืม" อีวานถามผม "ดีว่ะ กูว่ารายได้มหาศาล มึงคิดงั้นมั้ยไอ้วิน" "......." วินเซ็นท์ไม่ได้ตอบอะไรก่อนจะลุกขึ้นเพื่อเดินออกไป "หึ คงถึงเวลาแล้วสินะ" ผมนั่งมองมันนิ่ง เพราะรู้ว่ามันจะไปไหนไงล่ะ "เสือก" มันหันมาตอบผมนิ่งแล้วเดินออกไปทันที "มึงรู้เหรอวะว่ามันจะไปไหน" "หึ..." "อะไรกันวะพวกมึง" "......" "เอองั้นกูก็คงต้องกลับเหมือนกันว่ะ พรุ่งนี้มีงานต่อ" "อืม" อีวานก็เดินออกไปอีกคน แต่ไม่วายที่จะหันมามองผมอย่างเอาเรื่อง "กูสืบเองก็ได้วะ" ตอนนี้คงเหลือแค่ผมคนเดียวที่นั่งมองโทรศัพท์ตัวเองพร้อมกับวิดีโอที่ถูกส่งเข้ามาก่อนที่ตัวเองจะแสยะยิ้มแล้วลุกขึ้นไปเดินออกไป "คุณโรแวนจะกลับแล้วใช่มั้ยครับ" "อืม" "สวัสดีครับ" ผมพยักหน้าให้กับคนตรงหน้า ซึ่งเป็นผู้จัดการร้านที่นี่ ที่จริงผมไม่ได้เป็นคนหาเอง แต่ให้กันย์ลูกน้องคนสนิทหาให้ต่างหาก "นายครับ พรุ่งนี้เราต้องบินไปมาเก๊า" "อืม เรื่องสาขานั้นไปถึงไหนแล้ว" "มันไม่ยอมท่าเดียว มันบอกให้เราวางเงินมาก่อน" "หึ งั้นเหรอ" ผมคิดไว้ไม่มีผิด หึ คงอยากได้เงินกันมากสินะ "จัดการมันซะ" "ครับ" ในเมื่อคุยกันดีๆ ไม่ได้ หนทางเดียวก็คือความตาย! ผมเดินออกมาจากคลับ ก่อนที่จะเดินไปที่รถสายตาดันเจอเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่หน้าคลับ ก่อนที่เธอจะหันมาสบตากับผมพอดี ใบหน้าหวานกับดวงตาโต รอยยิ้มนั้นที่อยู่บนใบหน้าเธอมันทำให้ร่างบางตรงหน้าดูสวยมาก แต่แววตานั้นกลับเศร้าอย่างไม่รู้สาเหตุ "เอ่อ...สวัสดีค่ะ ^_^" "......." ผมไม่ได้สนใจอะไรเธอก่อนที่จะเดินผ่านเธอเพื่อไปที่รถทันที ครืดดด...ครืดดด...ครืดดด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมจึงหยิบมันขึ้นมาดูก่อนจะเห็นว่าใครเป็นคนโทรเข้า หึ... "......." "คุณโอแวนค่ะ วันนี้จะมามั้ยคะ" "อืม" "จริงเหรอคะ! งั้นฉันจะเตรียมน้ำอุ่นไว้รอนะคะ" ติ๊ด! ผมกดวางสายทันที ก่อนที่จะมองออกไปทางหน้าต่างก็พบว่าร่างบางที่ยืนอยู่หน้าคลับเมื่อกี้หายไปแล้ว ทำไมผมต้องอยากมองหน้าเธอขนาดนี้ด้วยว่ะ.... Rowan Part End ............................. ครืดดด...ครืดดด...ครืดดด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ฉันต้องขมวดคิ้วเพราะมันเป็นเบอร์ที่ฉันไม่ได้เมมชื่อไว้ "ฮัลโหล" (นี่พี่เเพงเองนะ) "อ่อค่ะ พี่เเพงมีอะไรหรือเปล่าคะ" (พอดีพรุ่งนี้ร้านหยุดสองวันนะจ๊ะ พี่ลืมบอกเราน่ะ" "อ่อ ค่ะๆ " (จ้าาา) พรุ่งนี้ร้านหยุดสินะ เพราะพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์อาทิตย์เเละฉันก็ได้ยินว่าพี่เเพงเจ้าของร้านจะไปเที่ยวกับแฟนนี่นา... พอตกเย็น ฉันก็ออกมาเดินเล่นที่ตลาดนัดใกล้ๆ บ้าน เพราะนานมากแล้วที่ฉันไม่ได้มาเพราะมัวแต่ทำงานเลยไม่มีเวลาได้ผ่อนคลายเลย "เห้อออ กินอะไรดีเนี่ยเรา" ฉันเดินมองหาของกินไปเรื่อยๆ เพราะฉันเป็นคนไม่ชอบซื้อพวกเสื้อผ้าสักเท่าไหร่ ตุบ! "อ๊ะ! ขอโทษค่ะ" "ไม่เป็นไรค่ะ ^_^" ฉันบอกผู้หญิงที่ชนฉันไปก่อนจะยิ้มให้เธอแล้วเดินต่อไป จริงๆ ทางเดินมันก็เเคบอยู่แล้วและที่นี่คนก็เยอะมากด้วย ส่วนใหญ่ที่เห็นก็จะมีพวกวัยรุ่นซะมากกว่า ฉันเดินดูของไปเรื่อยๆ จนตอนนี้ก็ใกล้มืดแล้ว ฉันจึงเลือกที่จะกลับบ้านดีกว่า ปี๊บบ! เสียงแตรดังขึ้นข้างหลังฉัน ฉันจึงหลบทันทีก่อนจะรีบหันไปมองก่อนจะพบว่าเป็นรถของพี่อลิซ บรื้นนน... ก่อนที่รถจะขับเข้าไปในบ้าน "อะไรของเขา" ฉันพึมพำเบาๆ ออกมาก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน แต่ยังไปไม่ถึงไหนร่างบางที่เดินลงจากรถก็เข้ามาขวางฉันไว้ "พี่อลิซมีอะไรหรือเปล่าคะ? " "พรุ่งนี้แกว่างมั้ย" "พรุ่งนี้เหรอคะ...ว่างค่ะ" "ก็ดี" "พี่มีอะไรหรือเปล่าคะ" อยู่ๆ ก็มาพูดดีกับฉัน มันต้องมีอะไรแน่ๆ "ฉันกับคุณแม่จะไปเที่ยวกัน ฉันฝากดูแลบ้านด้วยล่ะ" "......." เดี๋ยวนะให้ฉันดูเเลบ้านงั้นเหรอ ไปเที่ยวงั้นเหรอ ทั้งๆ ที่คุณพ่อป่วยอยู๋นี่นะ "ตามนั้นนะ ใครมาก็บอกว่าฉันไม่อยู่ล่ะ เข้าใจมั้ย" "แล้วคุณพ่อล่ะค่ะ พี่ไม่คิดจะเป็นห่วงท่านเลยเหรอคะ" "แล้วมันเรื่องอะไรของเธอ! ก็แค่ไอ้แก่พิการ เดินไม่ได้แค่นั้นเอง เหอะ! " "นี่คุณน้าพูดอะไรออกมาคะ! " ฉันไม่พอใจมากเลยเมื่อเห็นว่าคุณน้าพูดออกมาแบบนี้ "หุบปากแกซะ ถ้ายังอยากจะเห็นหน้าพ่อแก" "......" "ตามนั้นนะแอนนา" พอพูดจบสองแม่ลูกก็เดินเข้าไปในบ้านทันที ฉันเดินเข้าไปในบ้านของตัวเองด้วยความรู้สึกไม่ดีกับคำพูดที่สองแม่ลูกนั้นพูดออกมา ฉันไม่คิดเลยว่าทั้งสองจะใจร้ายขนาดนี้ พลางนั่งคิดอะไรไปเรื่อยๆ จนต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจนไปเจอกับข่าวพี่สาวของเธอที่ตอนนี้กำลังโด่งดังมาก ภาพลักษณ์ของเธอในหน้าจอมันช่างต่างจากชีวิตจริงจริงๆ ฉันนั่งอ่านบทสัมภาษณ์ของเธอก่อนจะเอะใจกับคำพูดหนึ่งของเธอ "ตอนนี้คุณของอลิซป่วยอยู่ค่ะ แต่อลิซจะดูแลท่านให้ดีที่สุดค่ะ พ่อแม่คะรักนะคะ" หึ นี่เหรอความรักที่พี่มอบให้กับคนที่ดูแลตัวเองมาตั้งแต่เล็ก....

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more