"คุณแอนนารีบๆ ออกมานะคะ เดี๋ยวป้าจะดูต้นทางให้"
"ขอบคุณค่ะ"
ตอนนี้ฉันแอบขึ้นมาดูคุณพ่อข้างบนห้อง ซึ่งแม่เลี้ยงกับพี่สาวของฉันออกไปข้างนอกกันแล้ว ฉันจึงแอบมาที่บ้านหลังใหญ่โดยได้รับความช่วยเหลือจากป้าแม่บ้าน
แกร๊ก!
ฉันเดินเข้าไปในห้องพลางนั่งลงข้างเตียงนอน ก่อนที่จะมองผู้เป็นพ่อของเธอที่นอนมองเพดานนิ่ง
คุณพ่อฉันตอนนี้ท่านขยับตัวไม่ได้ เพราะท่านตกบันไดและทำให้ไม่สามารถพูดได้และกลายเป็นคนพิการ ทำให้ที่บริษัทแม่เลี้ยงฉันจึงดูแลแทน
"คุณพ่อคะ ^_^"
"......."
"แอนจะทำให้คุณพ่อหายให้ได้ค่ะ ^_^"
"......."
อยู่ๆ น้ำตาพ่อของฉันก็ไหลออกมา ท่านกะพริบตาเพื่อไม่ให้น้ำตาไหลออก ฉันที่เห็นก็ยื่นมือไปเช็ดให้ท่านทันที
"แอนจะพยายามมาหาคุณพ่อให้ได้นะคะ ตอนนี้แอนต้องไปก่อนแล้ว"
"......."
ฉันปล่อยมือจากคุณพ่อก่อนจะมองท่านแวบหนึ่งแล้วรีบเดินออกจากห้องไปทันที
"ขอบคุณป้ามากนะคะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ คุณแอนรีบไปเถอะค่ะ"
พอฉันออกมาจากบ้านใหญ่ ฉันก็เห็นรถคุณน้ากับพี่อลิซจอดที่หน้าบ้าน ก่อนที่ทั้งสองคนจะเห็นฉัน
"แกมาทำอะไรที่บ้านหลังนี้ยะ"
"แอนก็แค่มาหาคุณพ่อ"
"ฉันบอกแกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ามาเหยียบบ้านหลังนี้อีก"
".......? "
"เพราะตอนนี้ฉันเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้แล้ว"
"ไม่จริง คุณน้าก็แค่ผู้อาศัย นี่มันบ้านคุณพ่อของแอน"
"แกนี่โง่จริงๆ นะ พ่อแกแค่ลุกขึ้นมายังทำไม่ได้เลย"
"พี่อลิซ! "
"ฉันไม่ใช่พี่แก! "
"บ้านหลังนี้มันเป็นของฉันแล้ว เพราะพ่อแกมันโง่ไงที่โอนมาเป็นชื่อฉัน :-) "
"นี่พวกคุณ..."
"และบ้านหลังเล็กนั่น ฉันก็จะทุบทิ้งซะ! "
"......."
"ส่วนแกก็ออกจากบ้านหลังนี้ไปได้แล้ว"
"คุณไม่มีสิทธิ์มาไล่ฉันและทุบทิ้งอะไรทั้งนั้น เพราะบ้านหลังนี้มันเป็นชื่อฉันตั้งแต่เกิด! "
"หึ อีกไม่นานมันก็คงจะเป็นของฉัน"
"......."
"แล้วอย่าหวังว่าแกจะได้เข้ามาในบ้านหลังนี้อีก"
ตุบ!
ก่อนที่ทั้งสองคนแม่ลูกจะเดินกระแทกไหล่ชนฉันจนเซเล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปในบ้านทันที หลังจากฉันกลับมาที่บ้านหลังเล็กด้วยสติที่ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เพราะเผลอคิดไปถึงคำพูดที่ออกมาจากปากผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาของพ่อฉัน ไม่คิดเลยว่าเธอจะทำขนาดนี้ ทั้งๆ ที่คุณพ่อของเธอให้ความช่วยเหลือสองแม่ลูกนั้นมาตลอด แต่พอพ่อเธอป่วยกลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคนจริง...
ฉันเผลอคิดเรื่องต่างๆ ก่อนจะหันไปมองที่โทรศัพท์ก็พบว่าตอนนี้ใกล้ฉันต้องไปทำงานแล้ว ฉันจึงละจากความคิดนั้นก่อนจะจัดการแต่งตัวเพื่อไปที่คลับ
............................
Dusk Club
"สวัสดีค่ะพี่ๆ ^_^"
ฉันทักทายพี่ๆ พนักงานในคลับก่อนที่จะไปเปลี่ยนชุดสำหรับพนักงานทันทีและตอนนี้เครื่องแบบก็มาอยู่บนตัวฉันเรียบร้อย ฉันดูตัวเองอยู่สักพักถึงจะออกไปที่บาร์
"เดี๋ยววันนี้คุณโรแวนจะเข้า"
"กรี๊ดดด จริงเหรอคะ >_____เฮ้อออ
เพื่องาน...เพื่อเงิน ท่องไว้แอนนา นี่คือสิ่งที่ฉันคิดไว้ในใจ
ตึก...ตึก...ตึก
ฉันเดินขึ้นไปชั้นสาม ที่จริงคลับนี้มีสามชั้น แต่ฉันสองกับสามคือชั้นวีไอพีและชั้นสามจะมีเพียงไม่กี่คนที่ได้ขึ้นไป เฉพาะคนสนิทของคุณโรแวนเท่านั้น ฉันคิดว่าชั้นสามน่าจะเป็นชั้นส่วนตัวของคุณเขาแน่ๆ
"เครื่องดื่มค่ะ ^_^" ว่าแล้วไงล่ะ ชั้นนี้เป็นชั้นส่วนตัวจริงๆ เพราะทั้งชั้นมีแค่โต๊ะเดียวและตอนนี้ทั้งโต๊ะมีผู้ชายอยู่สามคน ไม่มีผู้หญิงหรือใครเลย นอกจากการ์ดที่ฉันคิดว่าเป็นคนของทั้งสามยืนอยู่ตรงระเบียง
"......"
ฉันจึงเสิร์ฟเครื่องดื่มต่างๆ โดยไม่ได้มองหน้าร่างสูงเลยแม้แต่นิด คงเพราะอะไรทุกคนคงรู้ดี
"เธอ"
"คะ? "
ฉันถึงกับต้องเงยหน้าขึ้นมามองก็พบว่าเป็นคุณโรแวนนั่นเองที่มองหน้าฉันนิ่ง พลางดูดบุหรี่ไปด้วย ทำให้เขาดูเถื่อนๆ ยังไงไม่รู้ แต่ถึงยังไงก็มีเสน่ห์มากจริงๆ นั่นทำให้ฉันต้องรีบหลบสายตาทันที
"เด็กใหม่? "
"เอ่อ...ใช่ค่ะ ^_^"
ที่จริงก็ไม่เชิงเด็กใหม่หรอก แต่ฉันคือคนที่เข้ามาทำงานล่าสุด ตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่มีใครมาเป็นเด็กใหม่แทนเลย
ฉันพยายามยิ้มบางๆ ให้ร่างสูงตรงหน้าก่อนที่จะขอตัวออกมา เพราะงานฉันเสร็จแล้ว
ตึก...ตัก...ตึก...ตัก
ไม่น่าเผลอสบตาเลยเรา....