คนอันตราย
1352 Words
"ฉันมาตามหาคน" เขาตอบเสียงเรียบมือทั้งสองข้างยังคงล้วงกระเป๋ากางเกง
"ผู้ชายหรือผู้หญิง"
"ผู้หญิง" เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรผิดปกติมันถึงได้ยอมให้เขาเข้ามาข้างในไคท์หยุดเดิมแล้วกวาดสายตามองหาริต้าแต่ก็ไร้ร่องรอยของเธอแต่ทว่าพอก้มลงมองนาฬิกาข้อมือที่เขาติดตั้งเครื่องติดตามตัวเอาไว้ก็รู้ว่าเธอยังอยู่ที่นี้
"เคยเห็นผู้หญิงในรูปนี้ไหม" ไคท์ถามชายชุดดำที่เดินผ่านเขา มันชะงักแล้วหันกลับมามองก่อนจะแย่งรูปถ่ายไปดูแล้วหัวเราะเยาะ
"เคย แล้วถามหาทำไม"
"ตอนนี้เธออยู่ไหน" ไคท์หันมาถามแต่ทว่าชายตรงหน้ากลับไม่ตอบแถมยังหัวเราะด้วยท่าทีสะใจ ไคท์ถอนหายใจเหนื่อยก่อนที่เขาจะขยับเนทไท
"ไม่บอก" เมื่อได้คำตอบที่ชัดเจนเขาก็เริ่มบทสอบถามผู้ร้ายสุดโหด มือหนาบีบลำคอชายการ์ดหนุ่มก่อนที่เขาจะต่อยเจ้าที่ลูกกระเดือกจนมันกระอักเลือดล้มทรุดนอนสลบบนพื้น บอดี้การ์ดคนอื่นเห็นก็ชักปืนเตรียมออกมายิง
"แกเป็นใคร เข้ามาทำอะไรที่นี้" ไคท์ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงพวกมันต่างตกใจ แต่ก็ตกใจเมื่อมันเป็นเพียงผ้าเช็ดหน้า ไคท์เช็ดคราบเลือดที่ติดตามใบหน้าของเขาออกก่อนจะเก็บเข้าทีเหมือนเดิมแล้วค่อยๆล้วงเข้าบุหรี่ขึ้นมาสูบหน้าตาเฉยเขาไม่สนใจด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังถูกล้อม ไคท์พ้นควันบุหรี่ออกจากปากมือข้างหนึ่งค่อยๆขยับเนทไทแล้วก้มลงพับแขนเสื้อขึ้นเล็กน้อย การ์ดหนุ่มคนหนึ่งไม่ไว้ใจชักปืนวิ่งเข้าหาไคท์แต่ทว่าไคท์กับใช้ฝ่ามือจับปลายกระบอกปืนไว้
"เธอผิวขาว สูงร้อย165 ผมยาวสีน้ำตาล พอจะเห็นเธอบ้างไหม" เขาแสยะยิ้มถามแต่ทว่าคำตอบที่เขาได้คือลูกตะกั้ว เหล่าการ์ดหนุ่มต่างก็ตกใจเมื่อไคท์จอมโดนยิงที่ฝ่ามือแต่ทว่ามันก็แลกมาพร้อมกับความตายการ์ดหนุ่มตรงหน้าถูกยิงเข้าที่ขมับร่วงลงพื้นตายต่อหน้า
"เธอชื่อว่า ริต้ามีใครรู้ไหมว่าเธออยู่ที่ห้องไหน"
"ไม่รู้ หรือต่อให้รู้ก็ไม่มีวันบอกเพราะอีกไม่นานแกก็ตายแล้ว"
"พูดง่ายดี....ทำประกันชีวิตไว้แล้วสินะ" มันขมวดคิ้วเมื่อเขาถามไคท์ไม่รอช้ายิงเข้าที่หน้าผากของชายหนุ่มมือข้างหนึ่งยังคงล้วงกระเป๋ากางเกง
"เผื่อลูกเมียจะมีเงินใช้ในอนาคตนะ...จะได้ไม่ลำบากถ้าเสาหลักเสือกตายไปซะก่อน" การ์ดหนุ่มคนหนึ่งใจกล้ารีบวิ่งไปบอกหัวหน้าที่อยู่อีกห้องระหว่างนั้นการแจกลูกตะกั้วยังคงดังต่อเนื่องพร้อมกับคำถาม
"เธออยู่ไหน"
"ลูกพี่มีใครก็ไม่รู้มันมาก่อกวนฆ่าคนของเราไปเยอะแล้ว" หัวหน้าการ์ดหนุ่มขมวดคิ้วเขาชักปืนออกมา ก่อนจะรีบไปที่เกิดเหตุ ยิ่งเดินเข้ามาใกล้ยิ่งได้ยิงเสียงปืนที่ดังสนั่น ภาพตรงหน้าทำเขาชะงักเมื่อลูกน้องของเขาต่างก็นอนตายเกลื่อน ความโมโหเลือดร้อนทำให้เขายิงไปที่ไคท์แต่ทว่าไคท์กับใช้ลูกน้องเขามาเป็นโลบังกระสุนแทน
"แกเป็นใครต้องการอะไร....คุณ?" ทันทีที่ร่างไร้วิญญาณของการ์ดหนุ่มล้มลงพื้นหัวหน้าการ์ดหนุ่มหรือแซมมี่ก็ต้องตกตะลึงเพราะไม่คิดว่าเขาจะได้มาเจอกับคนที่เคยเป็นเจ้านายเขาอีกครั้ง ไคท์ขมวดคิ้วเขาเดินข้ามศพที่นอนตายเกลื่อนอยู่บนพื้นแล้วมาหยุดต่อหน้าแซมมี่
"มีบุหรี่ไหม?"
"มีครับ" แซมมี่รีบหาบุหรี่มาให้อดีตเจ้านายของเขา
"ฉันมาตามหาเด็กผู้หญิงเธอชื่อริต้า....นายพอจะรู้ไหมว่าตอนนี้เธอกำลังอยู่ที่ไหนใครเป็นคนเอาตัวเธอไป"
"...."เดี๋ยวนะริต้าเหรอ คงไม่ใช่ผู้หญิงคนเดียวกันหรอก
"เธอเป็นผู้หญิงของฉันเอง จะเป็นอะไรไหมถ้าฉันอยากได้เธอคืนตอนนี้และเดี๋ยวนี้" สิ้นคำพูดแซมมี่ก็แอบเช็ดเหงื่อ เขาสะดุ้งตกใจที่ไคท์โอบไหล่เขา
"...."
"ฉันก็ไม่อยากจะฆ่าใครหรอกนะแต่ถ้านายยังไม่บอกว่าเธออยู่ไหน....ศพต่ออาจจะเป็นนายก็ได้"
เมื่อความตายเข้ามาใกล้เพียงแค่ลมหายใจแซมมี่ก็ไม่รอช้าเขารีบนำไคท์มาถึงห้องของอาเล็ก การ์ดหนุ่มที่อยู่หน้าห้องรีบขว้าง
"คุณหนูกำลังมีความสุข...สั่งห้ามให้ใครเข้าไปรบกวนเด็ดขาด" ไคท์จ่อปืนไปที่หน้าผากการด์หนุ่มทันทีแต่ยังไม่ทันจะได้ฆ่าแซมมี่ก็รีบขอชีวิตไว้ซะก่อน
"นายผมขอ"
ผมเปลี่ยนมาสนใจประตูตรงหน้าและทันทีที่เข้ามาในห้อง ก็ได้เจอกับเธอเด็กดื้อของผมโชว์ดีที่มันยังไม่ทำอะไรเธอ
"ไงเด็กดื้อตื่นได้แล้ว...เฮียมารับกลับบ้าน" ผมกระซิบถามริต้า เธอยิ้มแล้วหัวเราะเสียงดัง ก่อนจะลืมตาขึ้น
"เฮียเหรอ" เธอถาม แล้วยกมือขึ้นลูบใบหน้าของเขา
"ใช่เฮียเอง" ริต้ายิ้มให้ไคท์ ไคท์ลุกขึ้นเขาถอดเสื้อสูทแล้วเอาให้เธอสวมกอดที่เขาจะอุ้มเธอเหมือนอุ้มเด็ก ริต้าใช้ขาทั้งสองข้างเกี่ยวเอวเขาไว้แน่น อาเล็กออกมาจากห้องน้ำตกใจเมื่อเห็นผู้หญิงของเขาโดยอุ้มไปต่อหน้าจึงไม่รอช้าที่จะคว้าปืนจะยิงไคท์จากด้านหลัง ยังไม่ทันได้ลั่นไกรด้วยซ้ำไคท์ก็หันมาแย่งปืนไปจากมือของเขาอย่างรวดเร็วแล้วจ่อหน้าผากอาเล็ก
"แกเป็นใคร เป็นผัวเธอรึไงห่ะ"
"ใช่..."
"ไม่ใช่สักหน่อย" ริต้าเถียงอาเล็กหัวเราะเบาๆ แต่ทว่าเขาต้องหน้าเสียงเมื่อไคท์ก้มลงจูบริมฝีปากอวบอิ่ม
"มีใครอีกที่ทำแบบนี้กับเธอได้ถ้าไม่ใช่เฮีย"
"เฮียบ้า" ริต้าบ่นแล้วซบหน้าลงที่หน้าอกของเขา
"ที่นี้มันถิ่นกู ทิ้งมันไว้แล้วไสหัวไป"
"เฮียเสียงดังจัง"
"จะรีบพากลับไปนอนเดี๋ยวนี้ นอนดึกมันไม่ดีต่อสุขภาพดื่มด้วย" ไคท์ก้มลงจูบที่หน้าผากเล็กอาเล็กฉวยโอกาสแย่งปืนจากมือไคท์แต่พอตั้งใจจะยิงปืนก็ดันไม่มีลูก ไคท์แสยะยิ้มเหี้ยมเขาค่อยๆยกมือขึ้นแล้วปล่อยลูกกระสุนตกลงกระแทกกับพื้นเหล่าการ์ดและอาเล็กต่างก็ตกใจ
ไคท์อุ้มริต้าออกมาจากห้องด้วยสีหน้าเรียบเฉยอาเล็กวิ่งออกมาด้านนอกเขาแย่งปืนลูกน้องแล้วเล็งไปที่ไคท์แต่แซมมี่ห้ามไว้ก่อน
"อย่าครับคุณหนู"
"นี่มึงมาห้ามกูทำไมว่ะ เห็นไหมว่ามันอวดดีแค่ไหนผู้หญิงคนนั้นต้องเป็นของกู"
"ถ้าคุณฆ่าเขา....พ่อของคุณจะเดือดร้อน"
"มันใหญ่แค่ไหนกันว่ะก็แค่ฆ่าคนทำไมต้องกลัวเรามีตำรวจเป็นพวกอยู่แล้ว"
"ต้องกลัวครับเพราะเขาคือคุณไคท์อดีตหัวหน้ามาเฟียลูกชายผู้นำของชิกิที่วางมือจากตำแหน่งมาเฟีย....ถ้าคุณฆ่าเขาเท่ากับว่าเป็นศัตรูกับมาเฟียอันดับหนึ่ง"
"...."
"อดีตมีค่าหัวด้วยนะครับเขาเคยขึ้นรับตำแหน่งไม่มีใครในโลกมืดไม่รู้จักเขา...ถ้าคุณหนูฆ่าเขา....อะไรจะเกิดขึ้นน่าจะรู้นะครับ"
"จริงครับคุณหนู....แค่ไม่กี่ชั่วโมงเขาฆ่าคนของเราตายไปเกินครึ่ง" การ์ดคนหนึ่งพูด อาเล็กกัดฟันกรอด
"ผู้ชายคนนี้อย่าได้หันปืนเข้าหาเขาอย่างเด็ดขาดผมแค่อยากเตือนคุณหนู...อย่าได้ไปยุ่งกับผู้หญิงของเขาถ้าไม่อยากตาย"
"โธ่โว๊ย...."
- Writer
