CODE NAME: COSIMA—HER SECRET IDENTITY

KABANATA 14

SOMEONE'S POV:

“Are you sure about on this? Hindi ba dapat ay nasa tabi natin sila para mas lalo natin silang mabantayan? Sabihin na natin ang totoo, dahil mga sarili lang din natin ang ating pinapahirapan.”

Hindi ko maiwasang matawa dahil sa pagkataranta ng kaibigan namin ng asawa ko.

“Hey, calm down. Hindi tayo makagagalaw ng maayos at ayon sa gusto natin kung magpapakita tayo sa kanila. Our mission is to protect them, pero paano natin iyon gagawin kong pinanghihinahan ka na ng loob? We need to hide our true identity as much as we can. Hindi pa ito ang tamang panahon para sabihin sa kanila ang kung sino tayo. Mas illagay natin sila sa kapahamak kung sasabihin natin ang totoo.

“Yeah. My husband was right kumpadre or should I called you Mr. M,” natatawa kong ani. “Mananatili munang lihim ang lahat lalo na at hindi pa natin alam kung sino talaga ang tunay nating kalaban,” wika ko rito.

Mr. M: “Kumikilos na sila, alam kong nabalitaan ninyo ang nangyari pero hindi ba kayo nababahala?” tanong ng aming kaibigan.

“Of course nababahala ako buhay ang pinag-uusapan dito pero ano ba ang magandang maidudulot kong sasabihin natin sa kanila ang totoo? Gayong hindi pa tapos ang gulo? We need to use our mind, not only our hearts we need to decide carefully. Dahil sa maling decision natin ay malamang sa malamang buhay ang magiging kabayaran. Kaya think twice, thrice or more than on that before making, deciding a big decisions. Sayang ang pinaghirapan natin kung mababaliwala lang din at mapupunta lang din sa wala. Atsaka hindi isa sa mga anak natin ang target nila ibig sabihin no’n ay hindi pa rin nila alam ang totoo.”

Mr. M: “Pasensya na. Sana nga lang ay matapos na ito.”

“We understand that you really miss him, pare-pareha lang tayong gusto ng mayakap ang mahal sa buhay. Gusto na rin namin silang yakapin, mahagkan but I know mayroong tamang panahon para riyan. And let me remind you, he’s part of mafia organization at hindi lang basta-basta miyempro kung hindi isa siya sa ikalawa sa pinakamataas ang antas, pinakakinatatakot, magaling, maimpluwensya na mafia boss. So, you don’t need to worry so bad on him."

Hindi ito kaagad umimik dahil alam niya sa sarili niyang totoo ang sinasabi ko na kayang-kaya naman ng taong mahal niya na protektahan ang kaniyang sarili. Unlike us, they are too innocent walang kamuwang-muwang sa underground/ underworld.

“Hmm, what about you mahal? I think you are enjoying being a you know...” biglang bulalas ng asawa ko.

“Not totally. I am not happy for being praised by someone, being feared by the named that was not mine. But I have no choice for this juncture magpasalamat na lang tayo at umaayon ang lahat sa plano at hindi pa siya bumabalik dahil kapag oras na bumalik siya ay paniguradong masisira ang mga plano natin. I really trying to do my best, minsan nga nagiging over acting na ang kinalalabasan.”

Napasinghap sa hangin ang aking asawa dahil sa sinabi ko.

“You saw her? Hindi bat lumaki siyang sobrang ganda't mabait? Namana niya yata iyon sa iyo, mahal ko,” pag-iiba ng asawa ko sa usapan.

“Yeah I agree, indeed! She's very beautiful I badly want to hug and kiss her, I miss her I mean all of them,” tears fell down on my cheeks.

Lumapit ang asawa ko at niyakap ako ng mahigpit at binigyan ng halik sa noo. “Everything's will be okay, mahal ko.”

Mr. M: “Oh, come on! Ang hirap kapag walang katuwang sa buhay, e ano? I looked pity. Have mercy! Would you?”

“HAHAHAHA you should need to find your iniirog, once we finish this mission.”

Mr. M: “Definitely... I will searching for my iniirog, Lady L. even though I am already in my 60's anyway wanna help me? Mr. R? It will be my pleasure if you want to help like suggesting some single ladies out there, that would be very exciting. What do you think?”

“HAHAHAHAHAHAHA”

Our laughter was contagious, we forgot our big problems for a meantime.

**†**

“May laban po sa arena, and one of them... One of them wanted to have a bloody fights with you, he is totally insane,” I recieved that kind of text sa aking tauhan, maybe this fights will be so much exciting. They still doubting on me, huh?

Kailangan kong panatiliing malakas at nakasisindak ang imaheng hiniram ko lalo na at kilala siyang walang takot, inuurongan, pinakamagaling sa pakikipaglaban lalo na sa kaniyang speciality ang pagpatay ng brutal. Pero nasaan na nga ba siya? Bigla siyang naglaho na parang abo. Walang may alam sa dahilan ng paglisan niya. O exact date, araw ng paglisan niya.

I gritted my teeth, sign that I really want to punch that boy's face. That guts of him will totally reason why he have a chance to meet 'the hell'. “Accept that bullshit’s offer. I'll bring the wonderful hell for him, he's one of the very lucky human's alive,” I texted back.

I stretched my body and went to bathroom kailangan ko muna maligo bago pumunta sa arena kahit hindi naman nakabalandre ang katawan at mukha ko dahil sa maskara ay kailangan paring presentable akong tignan. Alam kong sobrang layo ng antas namin ng babaeng may-ari sa ngalan na ito. Pero hindi naman ako mahina para hindi ko mapatay ang mga taong haharang-harang sa daan namin. Napakalaking tulong niya kung tutuusin.

“You okay? Kinakabahan ka ba?” tanong ng asawa ko na nakayakap sa aking baywang habang nakatalikod ako na.

Hindi ko namalayang dumating ito dahil sa lalim ng iniisip ko.

“Bigla kang sumusulpot buti na lang at wala akong sakit sa puso. Of course not, I don't feel that kind of freaking at all. Matagal na tayo sa mafia society/ underworld dito nga rin tayo unang nagkakilala, ngayon pa ba ako kakabahan? O matatakot? I have you. Being nervous because of that kind of freaking fight has no space on my heart. And wait... How did you know na may laban ako?”

“Cerise, told it to me. Why? Do you want to hide that damn thing?”

“Wala naman.”

“Play it safe, sweetheart. If you can't feel nervous nor feel afraid then we're not the same 'coz I feel opposite in what you've felt. So, come back to me; I don't want to be alone until my fvcking last breathe.”

I turned around to face him, this man is so handsome, adorable even tho he’s already on his 60's. “I love you, sweetheart.” He grabbed my chin and planted a sweet kiss on my lips. And what I did is to kiss him back.

He never failed to make me feel, love; special; happy. I can't help but to smile. Matagal na kaming nagsasama at may edad na rin pero hindi pa rin nawawala ang kilig sa relasyon namin. Sa hirap at ginhawa ay magsasama kami kahit si kamatayan ay hindi kami kayang paghiwalayin, this is a true love. I can feel it and I love it.

To be continued....