CODE NAME: COSIMA—HER SECRET IDENTITY

KABANATA 12

KEATS’ POV:

Hindi ko alam na madaldal din pala itong si, Lenwon Yvaitte. My business partner, he’s also my friend. Pero ang una niya talagang naging kaibigan ay si Jeter, since high school at pareho rin silang Doctor. He's very responsible to his work, maaasahan siya. Napaka-seryoso niyang tao pagdating sa mga bagay-bagay na dapat ay pinapahalagaan at ni minsan ay hindi ko pa ito nakitang ngumingiti ng totoo at hindi plastik ano ba iyon patay na yata ang puso niya? But this time ni hindi na ako magkaundagaga dahil sa katatanong niya ukol kay, Belle.

Kung tutuusin marami rin naman kaming pagkakapareho.

“What is her, name?” seryoso nitong ani. “Why you did not introduce her, to me?” he added.

“May asawa na siya, bente na ang anak, still interested?” wika ko rito pero naka-poker face lang ang gsgo.

Hindi na ito nagtanong at tinuon na lang ang atensyon sa mga documents na binigay ko sa kaniya. Hindi ko alam kong meeting pa ba itong maituturing. Hindi rin naman ako nababahala tungkol sa trabaho o business namin dahil alam kong maaasahan siya. But I know, he was not convinced, sino ba naman ang mac-convinced sa kagaguhan ko na iyon? I was little bemused why he suddenly interested to a girl? I mean to my sister? Tsk, why my sister?

Tinuon ko na lang ang atensyon ko sa ginagawa ko at hindi na umimik, isa pa ayaw na ayaw ko ang maingay habang may ginagawa ako, nakakasira ng focus.

Habang busy ako sa ginagawa ko ay bigla namang nag-ring ang phone ko. At nang tignan ko ito ay si Kaizer.

Hindi ko hilig ang sagutin ang tawag ng mga taong gustong tumawag sa akin during my work hours but this is Kaizer, I know may importante itong sasabihin dahil hindi ako nito tatawagan ng walang kakwenta-kwenrang bagay habang alam niyang na sa trabaho ako. Takot lang niya sa akin.

I picked my phone. “Excuse me, Mr. Yvaitte,” medyo nakakasuka maging seryoso sa harapan ng kaibigan mo kapag nasa trabaho kayo, ganda kaya niyang batukan.

I answered the phone call with threatening smile.

“What?”

Kaizer: “Something happened, kuya.”

“Like what? You know I am swamped right now, Kaizer. Spill the tea before it makes cold.”

Bigla akong napatigil dahil sa sinabi ni Kaizer.

“What the hell? Fvck, who do that?” inis kong ani at binaba ang aking cellphone.

Binalingan ko si Lenwon, ng tingin pero nasa documents pa rin ang kaniyang atensyon. Hindi naman siguro ito bingi para hindi marinig pinag-usapan namin.

Lenwon: “I think something urgent happened. So, I'll go first, we can continue our meeting in monday you don't need to worry,” wika nitong hindi pa rin ako binalingan ng tingin.

He is mysterious in a sense. Itong ugok na ito kahit na matagal ko na siyang kilala ay parang hindi ko pa rin siya lubos na kilala, hindi mo mabasa-basa ang takbo ng iniisip sobrang galing ding magtago ng emosyon. I know he's hiding something.

“Yeah,” tipid kong ani.

Niligpit na nito ang gamit niya at umalis ni hindi manlang nagpaalam ang gsgo. Sa bagay sanay na rin ako sa ugali niyang hindi maunawaan.

Dali-dali kong nilisan ang opisina ko para makauwi na sa mansyon, sino naman kayang hsyop ang nagtangka sa buhay ng Sam, ko?

“Cancel my meeting to Mr. Mowxi,” wika ko sa aking secretary.

“But... Sir! Your meeting to Mr. Mowxi, is very important you know that.”

“There's nothing more important rather than to the person I love and to my family. So, do your job, Ms. Secretary. No more but's. Stop faffing around and do what I've said to you earlier. Or else... I’ll fire you!”

I didn't wait for her response at nagmadali na akong bumaba.

Tinawagan ko si Kaizer, but he was not answering his phone. This human! Wala talaga siyang kuwenta!

Bigla naman akong napahinto sa aking pagmamaneho nang may makita akong papel na na sa harapan ng aking kotse, hindi ko kaagad ito napansin.

Nagsalubong ang kilay ko dahil dito.

Who put this fvcking paper to my car? The hell! Hindi ito nahulog dahil may pandikit na nilagay dito, tsk parang alam na alam ng taong ito na hindi ko mapapansin ang papel kaagad.

Kinuha ko ito at mabilis na binasa ang nakasulat. Halos hindi na maipinta ang aking itsura dahil sa inis at galit nang mabasa ko ang nakasulat. Pstangina! Sino ba ang gsgo na ito na gustong sirain ang buhay ko!?

Inhale, exhale I need to calm down myself walang magagawa ang galit ko, buti sa na kung kaharap ko ang gsgo na gumawa nito. But this human is really getting on my nerves.

Bumalik na ako sa aking kotse at nagmaneho kaagad. I will make you’ll pay for this, I swear. Isa lang ang nasa isipan ko ngayon ang mga taong gustong sirain ang buhay ko-namin ay ang mga taong pumaslang kay Mama, mas lalo lang nilang ginigising ang natutulog na demonyong nakapaloob sa loob ko. They will regret for doing this. Nakakainis lalo na iyong mga text messages na narerecive ko yung iba nagpapaalala na ingatan ko mga mahal ko sa buhay at iyong iba naman ay death treats.

Matagal na ang panahong lumipas pero bakit ngayon lang ulit sila nagparamdam gayong kababalik lang ni Belle? Matagal ko na rin silang hinahanap pero hindi ko sila mahanap-hanap. Ano bang pumapasok sa makitid nilang kukuti, but I doubt kung may pumapasok pa ba roon sa makitid nilang utak. Pstangina ang target pa naman nila ngayon ay ang mga taong kahinaan ko. I am very scared right now not for myself but for family to the woman I love— Parker.

Bigla namang nag-ring ang phone ko at isang unknown no. ang lumabas.

Sinagot ko ito pero hindi ako nagsalita pinakinggan ko muna ang boses niya at ni-loud speak since I didn't know who's this fvcking human.

“Hey, do you like it?” panimula nitong ani at ang boses niya... Ay boses... Robot? O marahil ay may ginawa siyang bagay para maging ganoon ang boses niya para hindi siya makilala o malaman kung lalaki o babae siya. Tch, what a daft.

I remained silent.

“Sino kaya ang mas magandang unahin... Unahing patayin? Ang kapatid mong babae? O ang babaeng minamahal mo?” wika nito habang tumatawa.

Hindi ko mapigilang mapayukom ang aking mga kamao, this bullshst! But still I remained calm and silent gusto kong marinig ang mga pstangina niyang sasabihin. At hindi puwedeng ipahata kong naaapektuhan ako dahil mas lalo niyang pagbabantahan ang buhay ng mga taong importante sa akin.

“Mamili ka! Kung ayaw mo ako na lang ang pipili para sa iyo, hmm... Pero whaddyu think? Kung pagsabayin ko na lang kaya silang patayin? That would be exciting right?”

“Oh, I see. I am very scared right now halos manginig na ang mga tuhod ko dahil sa takot,” I sarcastically said.

“Hindi kami ang maglalamay, kun'di ikaw ang paglalamayan. So, play it safe, who knows... That the week after next would be your funeral?” dagdag kong ani at bigla itong natigilan sa pagsasalita.

“You know what? I think we need to spice things up a little. Stay cautious,” wika ko at binaba na ang cellphone. Tch, mukhang hanggang salita lang ang gsgo dahil biglang natahimik.

The line ended and I sigh a breathe of relief. It looks like that bullshit really wanted to destroy my family and for what I have in life.

Hindi pa rin mawala ang kaba sa puso ko dahil sa banta ng tsnginang iyon hindi ko na lang iyon pinahalata dahil oras na pinahalata kong naapektuhan ako at natatakot sa gagawin niya ay malamang na malamang ay magdiriwang ang gsgo dahil sa saya. Pero wala sa bukabularyo ko ang magpasindak sa isang basura.

Nang makarating ako sa mansyon ay mabilis akong tumakbo papuntang silid ni Sam, dahil alam kong siya ang target kanina. I want to make it sure if she's alright at hindi siya nasaktan.

This time ay pagbabayaran na nila kung ano ang ginawa nila kay Mama, gayong sila na mismo ang nagpaparamdam na kung saan matagal ko na rin silang hinahanap. Buhay kapalit ng buhay!

To be continued...