CODE NAME: COSIMA—HER SECRET IDENTITY

KABANATA 18

BELLE'S POV:

Ngayon ay na sa Davao, ako nalaman kong dito nagtatago ang taong hinahanap namin. Ang layo naman nang narating ng psta.

“Belle, gusto ko pang mabuhay at magkaroon ng sariling pamilya,” Wika ni Yamien, na nakapikit at halos yakap-yakap na ang sarili. “Feeling ko humihiwalay na iyong kaluluwa ko Belle, my God! Huwag mo masiyadong bilisan ang pagmamaneho, please nakikita ko na ang kulay puti patungo sa langit.”

“Tsk. Sa impyerno ka mapupunta.” Nakangisi kong ani rito. “Ang bagal pa nga ng pagmamaneho ko, mas lalo itong yumakap sa sarili kaya naman mas lalo ko pang binilisan ang pagmamaneho.

Nalaman ko na lang na dumating itong si Yamien, dahil dumeretso siya sa mansyon may pakinabang din ang pagpunta niya rito sa Pinas, dahil hindi na ako nahihirapan pang kumilos dahil sa mga kapatid ko. They trust Yamien, alam nilang hindi niya ako ipapahamak t'was the reason kung bakit ako nakakalabas sa mansyon ng walang matang nagbabantay sa akin. Sa bagay totoo namang hindi talaga ako ipapahamak ni Yamien, kun'di ako ang magdadala sa kaniya sa kapahamakan.

I stopped my car in front of YABATUSHI company’s car. Ang isa sa pinakakilalang kompanya ng sasakyan sa bansa.

As I turned my gaze to Yamien, mabilis itong lumabas ng aking sasakyan—she is vomiting.

Lumabas na rin ako at mabilis na nagtungo sa loob ng kompanya.

“W-Wait...Couz! Why we are here?”

“Just follow me, and do zipper your mouth.”

“Ang harst mo naman.”

Nice napatakbo ni Mr. Yumato, ang kompanya ng maayos madami ring improvements he deserve a wonderful compliments but... Tsk nevermind.

“Hello, I want to talk Mr. Yumato,” wika ko sa sekretarya nitong matalim na nakatingin sa akin alam kung siya ang sekretarya dahil sa nakasulat sa kaniyang damit na kung saan ay may name tag at posisyon niya ang nakalagay, siya rin ang unang bumungad sa amin maliban sa guard.

“Sorry, but you don't have an appointment to Mr. Ceo, appointment is very important to him, and if you don’t mind just go!” maldita nitong ani.

Yamien’s raised her left brow I know she’s pissed because of this girl, she is getting on her nerves. A girl, who don't know anything.

“Hey, clown! Just tell to us where is Yumato, or else I'll cut your tongue or I detach your fvcking arms, you are such a piece of shst!”—Yamien.

“H-Hoy! Huwag mo akong tinatakot dahil hindi ako t-takot sa iyo,” sabat nitong ani.

“Okay, I'll leave it to you, Yamien. Good luck,” I tapped her back at hinanap ang opisina ni Yumuko. Hindi rin kaagad nakatawag ng tulong ang bruha niyang sekretarya dahil pinigilan siya ni Yamien.

Gusto pa akong pigilan ng sekretarya pero mabilis na hinila ni Yamien, ang buhok nito at nakipagsabutan. Tsk ang gaga puwede rin naman niya itong suntukin at sipain pinapahirapan pa niya ang kaniyang sarili.

Natagpuan ko na lang ang aking sarili na nakatayo sa isang room may nakalagay doon na 'CHAIRMAN'S OFFICE' I knew it ito ang opisina niya.

I immediately open the door without knocking, this nerve he don't even picked up my calls.

“Madame?”

Walang kaemosyon-emosyon ko itong tinitigan, kaya pala hindi masagot-sagot ang tawag ko ay dahil may ginagawang milagro ang gsgo.

Mabilis siyang nagdamit gayon din ang kalaguyo nito, kitang-kita sa mga mata nito ang gulat dahil sa bigla kong pagdating. I am not aware na lalaki rin pala ang nais nito. Well, pareho rin naman silang may itsura na sa 30's na rin yata itong dalawang ito pero hindi pansin dahil sa pangangatawan at guwapo nilang pagmumukha.

“I-I am very sorry if you saw that silly thing, Miss Chairman.” May hiya nitong sambit at lumapit ito sa akin. “Tell me why you here, and what do you want?”

“I don't care about your personal life, if you’re making a happy life with someone, if you do not know where is the right place for your s*x and work life or what-so-ever. Just listen to my voice message, just for you to know why I am here, since you are not picking up the call,” wika ko habang nakatingin sa kawalan.

Randam ko ang pangamba ni Yumuko, he is Japanese, marahil ay kinakabahan ito at baka sipain ko siya paalis sa kompanyang ito which is hinding-hindi mangyayare, yeah this company’s car is mine pero kay Yumuko, ko pinapahandle ito na kung saan ay ginawa ko siyang Ceo, kahit naman may katarantaduhan itong ginagawa ay alam na alam kong isa siyang tapat sa akin he will never stab me at my back utang niya ang buhay niya sa akin.

Tanging mga acting President, Ceo, Chairman, lang ang nakakakilala sa akin at kinakausap ko. I don't really want to expose myself to anyone.

**†**

“T-Teka may tao?” medyo madilim ang puwesto namin ni Yamien, pero maanininag naman na may taong nakatayo rito. “S-Sino kayo? P-Paano kayo nakapasok dito?” Kaagad nitong binunot ang 9mm pistol niya at mabilis ko namang tinarget ang kamay nito na may hawak na pistol dahilan para ito ay maputol.

Martyrs’ groaned in pain, halos hindi na niya alam ang gagawin dahil sa sakit ng kaniyang nararamdaman. Tumakbo ito palayo habang naiwan ang kaniyang kanang kamay.

“Run! Run! Son of bstch! You can run but you can't hide,” wika ni Yamien.

Hinabol ito ni Yamien, nice hindi ko na pala kakailanganing gamitin ang isang porsyentong lakas ko dahil sa lalaking iyon na nagtangka sa buhay ni Sam.

Iyong tattoo ng lalaking iyon ay pamilyar sa akin saang lupalop ko ba nakita iyon?

Mukhang nagiging makakalimutin na ako. I hate this.

“Co—” hindi naituloy ni Yamien, ang sasabihin nito nang lingonin niya akong nakamaskara. I saw her knees trembling because of fear. She can't even look straight at my eyes.

“I-It's y-your t-turn, Cos—”

“Stop it,” walang emosyon kong ani.

“T-Those red e-eyes, and that m-mask of yours no no no... It c-can't be,” bulong ni Martyrs, pero sapat na para marinig ng mga taenga ko.

Nilingon ko ito habang ang katawan niya ay nakatali at hindi na ako nagulat sa expression niya sobra itong takot sobrang pinagpapawisan kahit may aircon naman,l sa bahay niya his hands, knees are trembling so damn.

I stayed tight-lipped.

I returned my gaze to Yamien, medyo nakabawi na ito sa panginginig. And she faced Martyrs, who groaned so much because of pain. Well, that's not enough.

“Sino ang nag-utos sa iyo?”

Yamien, knows everything about this guy. I told it to her recently what he've done to kuya Keats’ special someone.

The guy smirked to Yamien, pero bakas pa rin ang sakit sa mukha niya, “Hindi ko alam. Wala akong alam.”

Kung si Yamien, ang kausap nito ay hindi siya nakararamdam ng takot isang bagay na pagsisihan niya.

Ngumiti ito ng malaki, at pinisil ang putol na kamay ng lalaki. “Hindi ganoon kahaba ang pasensya ko. So, tell me! Sino ang nag-utos sa iyong tangsna ka!” singhal nitong galit, ang mga mata nito ay nanlilisik na kung saan pati ang walang kamuang-muang na pusa ay masisindak.

Halos mapadapa na ito dahil sa ginagawa sa kaniya ni Yamien, hindi na ako umimik ang gusto ko lang ay ang mapanood sila sa ngayon.

Hindi maiwasan ni Martyrs, na hindi mapalunok dahil sa natatakot na ito kay Yamien. Well, as I told earlier pagsisihan niya ang pagiging kompyansa kay Yamien, this woman is dangerous as hell and she's ready to take his life out of this world. And that

shst is so much exciting.

Nanatiling tikom ang bibig nito hindi dahil wala siyang pakialam kun'di dahil hindi niya maibuka ng maayos ang bibig niya dahil sa takot kay Yamien.

Yamien, took her dagger from her pocket. She really want to make this shst exciting.

“I am asking you idiot!” mas lalo pa itong napadaing nang ibaon ni Yamien, ang kaniyang dagger sa mga daliri nito.

I shook my head dramatically, dapat pala nagdala ako ng popcorn or inumin man lang.

“S-Si Cosima, ang nag-utos! Siya ang nag-utos sa akin!” pasigaw nitong ani.

Nanatili akong walang imik alam ko naman ang totoo but not Yamien, gulat na gulat ito sa nalaman kita ko ang galit nitong expression sa kaniyang mga mata. She really cares about me, huh?

“YOU LYING SON OF b***h! HOW COME? COSIMA IS WITH ME, SHE WILL NEVER DO THAT AS HELL!” hindi nito mapigilan ang galit kaya naman sinaksak niya ito nang paulit-ulit, pinutulan ng dila at pinugutan ng ulo at ngayon ay naliligo na siya sa dugo.

Tsk, ang dumi niya magtrabaho, alam naman niyang hindi siya nagdala ng extra na damit.

Opz, nagiging brutal na ito dahil sa galit.

“Paano nangyare iyon? Hindi ka ba nababaha—”

I cut her words, “Let's go.”

To be continued...