LENWON YVAITTE’S POV:
Hindi ko pa rin maalis-alis sa isipan ko ang kapatid ni Keats, tsnginang puso ito. Lahat na lang ba ng naka-helmet na babae ay dapat magustuhan ko? Lintik na puso ito nakakakita lang ng nakahelmet na babae ayaw ng kumalma. Hindi kaya siya iyon? Hindi naman nalalayo ang hubog ng katawan niya pero... Magkaibang-magkaiba sila ng pananamit at dating.
Hindi ko rin mapigilan ang sarili ko na hindi mapangiti’t matuwa habang matapang niyang denidepensahan ang kaniyang sarili—she's amazing.
Nakatuon pa rin ang paningin ko sa aking cellphone busy pa rin kahahanap ng information sa kapatid ni Keats, but the fvcking hell. Hindi lumalabas sa simpling search lang. Okay, whatever I need to continue this fvcking research to my home. Bakit nga ba ako ganito kainteresado sa babaeng iyon?
“What the hell, woman! Are you blind?” sigaw kong ani sa isang babae na aking nakabanggaan.
Naramdaman ko na lang na naglanding iyong puwet ko sa floor. Damn this situation, ang lakas niya para mapatumba ako?
“It's your fault not mine,” cold nitong ani.
I furrowed my eyebrows. At itiningala ang aking ulo. “What did you say?” I can't clearly see her face dahil sa buhok nitong nakaharang. At nakatuon din ang atensyon sa cellphone. Her scent is really really good—nakaaakit ang amoy niya.
“Tch. Younnnjshd djnd,” wika nitong hindi ko naunawaan. May lahi ba itong alien?
Mabilis din naman akong tumayo buti nalang at wala masiyadong tao.
“Boss, ayos lang ba kayo?”
“Boss, may masakit ba sa inyo?”
“Boss kamusta pwet niyo?”
Tanong ng mga tauhan ko. Dagdag sakit ng ulo.
Aalis na sana ang babaeng nakabangga sa akin nang mabilis ko itong hinila papalapit sa akin.
“I am not done talking to you, don't be rude, woman! And you need to apologize to me for what you've done,” may diin kong ani ngunit walang mababakas na emosyon.
Pero bigla akong natigilan nang magtama ang aming mga mata, her eyes... Her coloured green eyes are so damn beautiful, nakakaakit. Mas lalo pa akong natigilan nang masilayan ko ang buo niyang mukha. She's an angel, ang ganda-ganda niya. Hindi ko rin mapigilan ang sarili ko na amoyin siya. Ang bango-bango niya.
“Done staring at me? Mr?” napabalik ako sa wisyo nang marinig ko ang boses niya.
Lumayo ito nang bahagya sa akin. Tsk, ang swerte nga niya at nakalapit siya sa akin tapos aayaw siya? Siya palang ang babaeng nakalapit sa akin ng ganoon kalapit.
A deep frown furrowed her brows as she openly stared at me. Her eyes studying every square inch of my face.
Damn what happened to me? Ito ang kauna-unahang nagandahan ako sa isang babae. Aswang o mambabarang siguro ang babaeng ito?
“You have a morning star in your eyes, silly woman. Stop accusing me that I am staring to you 'coz I like you nor you are beautiful,” walang gana kong ani kahit wala naman siya no'n. Such a stupid alibi. Kasalanan niya ang lahat bakit kasi ang ganda niya?
“Defensive? I've never says that. But maybe it's true... You are the one who likes me and you found me beautiful,” nakangisi nitong ani halatang nang-aasar pero nanatili lang akong kalmado at walang expression.
Binulsa ko ang kamay ko at naglakad papalapit sa kaniya pero ang babaeng 'to ay hindi manlang umaatras bagkos ay nakangisi lang. Mas lalo siyang gumaganda kapag ngumingisi, nakakaasar nga lang.
Nilapit ko ang aking labi sa taenga niya at bumulong.
“Stop smirking, woman.... Or else... I’ll kiss you.”
Ang akala ko ay magugulat siya o hindi kaya ay ipagtutulakan niya ako pero nanatili lang siyang nakatayo at walang mababakas na emosyon.—interesting.
“Sir, malapit na pong mag-start ang meeting niyo,” wika ng sekretarya ko.
Kinuha ko ang phone ko at mabilis siyang pinikturan. Iyan na muna ang kaniyang punishment since I have a tons of works right now.
Medyo nagulat siya sa ginawa ko, aba! Sa pagpicture lang pala sa mukha magbabago ang expression niya? At hindi sa banta ko?
Mabilis akong naglakad palayo nang makakuha na ako ng picture niya sabay sigaw sa, “Don't forget my handsome face woman, see you again,” nakangisi kong ani.
When I saw her innocent face, I forgot that I am mad at her. What she did exactly to me?
Ano ba talagang nangyayari sa akin? Kanina yung kapatid ni Keats, ’tas ngayon bagong babae na naman? Ksngina! Bakit sabay-sabay? Ni wala nga akong kainterest-interest sa mga babae noon maliban sa kay astig girl! Tapos ngayon sabay-sabay?
Mabilis na akong tumalikod at humakbang papaalis pero hindi ko kayang hindi lumingon sa babaeng iyon. I am out of my mind.
Pero nang lingunin ko ito ay wala na siya sa kinatatayuan niya. Seriously? Where she is? Ang bilis naman niyang maglaho. Confirm! She is a witch.
**†**
“Where is Mr. Sabiem? I thought he was already here,” I asked my secretary, with an exasperated expression.
“Sir, Mr. Sabiem texted me na hindi raw po siya makakararing dahil may nangyaring hindi inaasahan umihingi po siya ng tawad, at iyong representative na lang daw po niya ang pupunta rito and she's already here.”
I furrowed my eyebrows and sat up swiftly, but I immediately regretting it when I saw Takke, walking near to me.
“The hell? She's the representative?” wika ko sa hangin.
“Hi, Mr. Yvaitte,” nakangiti nitong ani.
Seriously wala manlang siyang hiya sa katawan? After she sends here nudes photo to me?
Nilabas ko ang cellphone ko at hinanap ang photo ng babaeng pinikturan ko at saka ito tinitigan. Hindi naman importante ang babaeng kaharap ko ngayon para tapunan ko ng tingin.
Tumayo ako at aakamang aalis na nang biglang mag salita ang bruha.
“Mr. Yvaitte, where do you want to go? I am the representative of Mr. Sabiem, be professional!”
“Then, what now?” wika kong nakatuon pa rin sa cellphone ang atensyon hindi siya importante para tapunan ng tingin.
“Nilalamig ka ba? Gusto mo bang painitin kita?” malandi nitong ani. Hindi manlang nahihiyang sabihin ang salitang iyon.
“I'd never doubt... You were not here for business but for your personal matter. How dare you to mention the words ‘be professional’ even you were not.”
“Pwede namang pagsabayin.”
“You are disgusting, kahit anong gawin mo hinding-hindi kita magugustuhan. Maybe someone cares about your nudity, but not me, bstch! I'd never seen it sexy but a disgusting piece of s**t. Oh, t'was the right terms for that stupidity of yours,” kita ko ang inis sa namuo sa kaniyang mukha. Tsk, she deserved it. “I'd prefer to be single in my whole life rather than to be with you.”
“How dare you to say th—!”
“I am using my freedom of speech, why bother?”
Her big mouth was widely opened because of what she heard.
“Call Mr. Sabiem, sabihin mo sa kaniya na kung hindi siya mismo ang makikipag-meeting sa akin... I'll cancel the contract; this is not my loss, make him realized that!” wika ko sa aking sekretarya at naglakad na paalis.
I can’t believe na hinanap ko ang photo ng babaeng iyon para titigan at para lang mawala ang galit at inis na nararamdam ko kanina. And damn it was very effective. Is she my stress reliever now? But how come?
To be continued...