Owning a Vladimier

Chapter 5

"M--marry me?" nauutal kong tanong sa mga pinsan ko.

"Yes," walang kagatol-gatol namang sagot ni Jayjay samantalang matiim lang akong tinititigan ni Kuya Azyra.

"But why?" buong pagtataka kong tanong. Ivan and I met last night samantalang nagkausap sila ni Jayjay sa kasal ni Alexei which happened in the morning. Ibig sabihin, wala pang nangyari sa amin nang sabihin niya sa pinsan ko na gusto niya akong pakasalan. Now that I've already went to bed with him, baka nagbago na ang isipan nito.

"I don't know! Basta na lang niya akong nilapitan ang offered that deal."

"Maybe we should be the one asking you why he wants to marry you."

Napabaling ako kay Kuya Azyra.

"Kuya, hindi ko siya lubos na kilala at wala kaming anomang relasyon para gustuhin niya akong pakasalan."

"Maybe he likes Julian, Kuya. You know how this cousin of ours can attract men. Daig pa niya ang mga kapatid namin," singit ni Jayjay.

"Maybe he just wanted to bed me," mapait kong tugon sa sinabi niya.

"Julian," pananaway sa akin ni Kuya Azyra.

"I can't think of any other reason, Kuya," depensa ko.

"What if he's secretly in love with you pala?" tanong naman ni Jayjay.

"A wealthy mafia leader life him in love with me? Nagpapatawa ka ba, Jayjay?"

"Why would I, Julian? You know when I was talking to him, he has this certain fondness sa tuwing nababanggit ka niya. So I can conclude that he really likes you."

Natahimik ako pagkatapos niyang sabihin iyon.

"If you don't like the proposal, you can just say no, Julian. Nobody here would force you."

Nang marinig ko ang sinabi ni Kuya Azyra ay napatingin ako sa kanya.

"Okay lang ang humindi, Kuya?" naninigurado kong tanong.

"Of course. Hindi naman uso sa pamilya natin ang arranged marriage para lumago ang negosyo natin."

Napangiti ako kahit papano sa pagpapakita ng suporta sa akin ng pinsan ko.

"Maybe you could ask him again if he still wants to marry me," sabi ko kay Jayjay.

"Kung ayaw mo naman, bakit ko pa siya tatanungin?"

"Basta."

"I'll be the one to talk to him." Si Kuya Azyra na ang nagdesisyon. "I'll set a meeting for us to meet. Kakausapin ko na rin siya nang mabuti para malaman ko kung ano ba talaga ang purpose niya at gusto niyang pakasalan si Julian. Pagkatapos ko siyang nakausap, then Saka ka magbigay ng final decision, Julian."

"Sige, Kuya. Mas mabuti pa nga kung makakausap mo siya mismo. Salamat."

"Ayaw mo bang sumama?" tanong niya sa akin at ipinagpatuloy na ang pagkain.

"I'll meet him after ninyong magkausap, Kuya."

Tumango si Kuya Azyra sa akin at pagkatapos ay tahimik na naming tinapos ang dinner namin.

Umakyat na Ako sa kuwarto ko pagkatapos samantalang dumiretso Ang dalawa sa library ng mansiyon. May pag-uusapan daw sila about branching Ng isa sa mga supermarkets ni Damon sa US kung saan sina Zion at Akira ang hahawak. Since mas sila Ang nakakaalam niyon at hindi na ako sumama pa.

Sumakit ang ulo ko sa naging usapan tungkol sa proposal ni Ivan.

I don't want to marry him. I can't imagine myself spending every night with the person I do not love. Kung si Alexei Ang nagyaya sa aking magpakasal, kahit Wala pa Ako sa marrying age ay papayag Ako dahil mahal ko siya at matagal na rin Ang realsyon namin. But with Ivan, no. Ano ba ang alam ko tungkol sa kanya bukod sa pagiging mayamang tao niya? Wala. Ni Hindi ko pa siya lubusang kilala. Accepting to marry him is craziness.

Kung atraksiyon Ang pag-uusapan, then meron at least. Hindi naman ako sasama sa kanya kung physical ay hindi ako attracted sa kanya. But I'm more on feelings. I'm more on seeing my future with the person I am going to marry. Kay Alexei ay nakita ko iyon. Kay Ivan... Hindi ko makita.

He's powerful and influential. Kapag nalaman niyang tumanggi ako, sana naman ay hindi niya gamitin ang power at influence niya para pilitin akong pakasalan siya.

If worse comes to worst...

Pagtataguan ko siya.

Aalis ako sa bansa at bahala na kung saan ako mapupunta.

...

IVAN

As expected, hindi ko na nadatnan si Julian sa kuwarto ko nang makauwi ako.

"Did he at least eat?" tanong ko kay Stephen, ang butler dito sa mansiyon.

"Yes, Master Ivan. Kinain po niya ang inihanda mg chef na pagkain niya."

Humakbang ako papalapit sa kama. Ibinilin ko sa kanilang lahat bago ako umalis na wala silang gagalawin sa kuwarto ko hanggang sa makabalik ako. Pinasadahan ko iyon ng tingin. I can still see Julian lying there. Matagal ko siyang pinanuod na matulog sa ibabaw ng kama ko kaninang umaga bago ako nag-ayos para pumasok sa opisina.

Pwedeng hindi na ako nagpunta at nanatili na lang dito para hintayin siyang magising. Ngunit mas pinili ko ang bigyan siya ng pagkakataong mapag-isa pagkatapos ng mga naganap sa aming dalawa. I know he needed it.

Nasulyapan ko ang ipinabili kong mamahaling relo para kay Julian. Hindi niya iyon kinuha gaya ng inaasahan ko.

That watch is a Patek Philippe Tourbillion amounting to almost 400 thousand USD. But I'll bet my fortune, hindi man lang hinawakan ni Julian iyon. Baka tanging tingin ang ginawa nito sa relo at saka nito iniwan iyon. He might even think na kabayaran iyon sa pagbibigay niya sa akin ng access sa katawan niya kagabi. Pero hindi. Walang makakatumbas na halaga ang pagkakataon at karansanang ipinaranas niya sa akin kagabi. It was intended as my gift for him for giving me a chance to own him for one night.

Hindi ako nakadama ng pagkadismaya sa hindi niya pagtanggap sa regalo ko. Instead, I was delighted... Even challenged. Mukhang pahihirapan ako ni Julian upang mapa-oo siyang pakasalan ako. And there's nothing I love more in this world but being challenged.

"His clothes?" tanong ko at sinulyapan si Stephen.

"Kept and unwashed just how you liked it."

Tumango ako sa kanya.

"Bring them here. Bababa ako mamaya para sa dinner," utos ko sa kanya at saka ako nahiga sa kama kahit hindi pa man ako nakakapagbihis.

"Yes, Sir," sagot niya bago niya ako iniwan. Bumalik siya pagkaraan ng ilang minuto dala ang isang shopping bag kung saan naroon ang mga damit na suot ni Julian nang iuwi ko siya rito kagabi. Pagkatapos niyang iwan iyon sa tabi ko ay lumabas na siya sa kuwarto.

Hindi ko muna inabot iyon. Naging abala ang isipan ko sa pag-aalala ng mga naganap sa amin ni Julian. Napangiti ko. Bawat bahagi ng silid kong ito ay may alaala ni Julian. Sa bar, sa banyo, at dito sa kama, tila nakikita ko pa siya. Tila naaamoy ko pa siya, at tila naririnig ko pa ang mga ungol niya. Ang mga tunog na ginagawa niya habang inaangkin ko siya.

I can still see his hooded eyes as I touched his skin, feeling his smoothness. I can still see how he arched his body when I gripped his manhood and when I played his hole with my fingers. At ang mga pumipiyok niyang ungol at impit na mga sigaw? Just imagining them makes me hard.

He was smy first male. At hindi ako nagpatumpik-tumpik sa paghalik sa kanya, sa paghaplos sa kanya, at sa pagpapaligaya sa kanya. I even went down on him and tasted his c*m. I ate that part of him with delight.

I've been waiting for years to finally have a taste of him.

Sa impluwensiya at kapangyarihan na tinatamasa ko sa bansang ito, madali lang ang makuha siya noong unang beses ko siyang makita dahil talagang naakit kaagad ako sa kanya. But he was happy with Alexei Petrovskykh, who is by the way a nephew of mine. He's the son of my cousin kaya tiyuhin na ako nito. Sa celebration nga ng kaarawan nito una kong nakita ni Julian. Halos wala ngang naging pagkakataon na maipakilala kami sa isa't isa dahil purely business ang ipinunta ko roon.

I saw the happiness in Julian's eyes that day kaya ni isang masamang plano sa kanya ay wala akong ginawa o inisip man lang. Instead, I was always looking forward of seeing him everytime the Petrovskykhs have parties. Nakontento ako na sulyap-sulyapan lang siya. Until my cousin, Alexei's father, told me that he wished for Alexei to marry someone else and not Julian. That's when I dipped my fingers to separate them.

Yes, it was me who planned everything for Alexei to marry a woman as his father wished him to. And in return, I will have Julian.

But in all honestly, wala sa plano ko ang one night stand na naganap sa amin kagabi. I was even expecting him to attend Alexei's wedding ceremony ngunit imbes na siya ang nakausap ko, sa pinsan niyang si Jayson Vladimier ko inilahad ang offer ko. The men I tasked to guard Julian called me to tell me how he's drowning himself at a bar kaya ko siya pinuntahan and the rest is history.

What happened to us was unplanned but it made me want him more. And I definitely won't accept no for an answer. Kung kinakailangang gamitin ko na ang impluwensiya at kapangyarihan ko sa bansang ito ay gagawin ko. I want Julian. I want him above my bed every night. And I want to f**k his tight little ass over and over again.

Inabot ko ang paper bag at kinuha ang mga damit ni Julian. Isa-isa ko itong inamoy and it heightened my desire to bed him once again.

"I'll see you soon, Julian. I'll see you soon," bulong ko sa damit niyang hawak ko.