Owning a Vladimier

Chapter 4

My knees are still trembling as I walk towards the door of the house I share with my family. At kapag sinabi kong pamilya, hindi lang ang parents at mga kapatid ko ang kasama. My uncle Jayson's family is also there. Actually, my grand parents as well but they are now in the Philippines having a vacation. Kasama nga nila ang parents at ang dalawang kapatid kong babae. Malaki naman ang bahay ng grandparents namin kaya kahit kumpleto ang magkakapatid at kasama pa ang kanilang pamilya ay magkakasya kaming lahat doon.

"Julian, you've finally arrived!"

Napatingin ako sa pinsan kong si Jayson. Halatang kauuwi lang niya galing sa opisina.

"Alam mo ba kung anong oras na? It's already 6pm. Ngayon ka lang umuwi simula kahapon pagkagaling mo sa opisina."

I rolled my eyes at his sarcastic remarks.

"Hindi ko alam na ikaw na pala ang daddy ko ngayon, Jayjay."

"Not because they're not here ay uuwi ka na anumang oras mo gusto. At isa pa, ibinilin ka sa akin ni Tito Jurace. Saan ka galing? Kagabi pa kita inaabangan!"

"None of your business."

Hindi nagpapahalatang nanginginig ang mga tuhod na dumaan ako sa harapan niya.

"Join dinner later, Julian. May importante tayong pag-uusapan. Besides, Kuya Azyra is here. Dumating siya kanina."

Napatigil ako sa paglalakad ko at napaharap sa kanya habang magkadikit ang mga kilay ko. If Kuya Azyra is here, that means importante ang pag-uusapan mamaya.

Tumango na lang ako bago umakyat ng hagdan. Bawat paghakbang na ginagawa ko ay napapangiwi ako sa sakit dahil sa nangyari kagabi at kaninang madaling-araw.

Yes, Ivan and I did it again at dawn and that time, sa kama na while I'm on fours. And it was more satisfying than under the shower. Kahit nanhahapdi pa rin ang likurang bahagi ko ay hindi ko mapigilan ang mapangiti. At least ngayon, Hindi na lang yung sakit na dulot ni Alexei sa puso ko ang iisipin ko. Laman na rin ng isipan ko ang sakit na idinulot ni Ivan sa katawan ko.

Kaagad akong nahiga sa kama nang makapasok ako sa kuwarto ko. My hole was so sore that it's pulsating because it really stings. Ginusto ko naman ang nangyari sa amin ni Ivan kaya wala akong dapat pagsisihan. And until now I cannot believe that the wealthiest man in Russia f****d me.

Nag-init ang mga pisngi ko nang maalala ko kung paano ako umungol at umigik sa hapdi at kiliting ipinaramdam niya sa akin sa ilang beses na pag-angkin ginawa niya sa katawan ko. It may be unforgettable ngunit kung ayaw ko na iyong maulit pa. Once is enough. It's just a one-night stand and I hope na hindi na magkakasalubong ang mga landas namin. I cannot face him anymore. Thankfully, hindi naman siya connected sa companies na pag-aari namin. Though he knows who I am, I'm praying that he also has the same decision as mine. Tama na Ang ginawa niyang tulong para sumulong ako sa gagawin kong paglimot kay Alexei.

Hindi ko maipagkakailang magaling si Ivan sa kama. Kaninang madaling-araw ay ginising ako ng mga paghalik niya sa katawan ko. He also knows how to give a head and shamelessly, I was satisfied. He ate me there, too. Sa lahat ng tumikim sa bahagi kong iyon, siya ang pinamatagal na nagpala roon. I actually came twice because of what his mouth did to my hole. Ang medyo ayaw ko lang ay inangkin niya ako ng ilang beses na hindi ako handa. Nagugulat na lang ako na pumapasok na siya sa akin.

Kung nakakapanlambot ang maangkin na buhat-buhat niya, mas nakakapanlambot ang nakatuwad ako tapos nasa likuran ko siya.

I wouldn't want to experience bouncing above him. Baka literal na mahati na ako sa dalawa.

After he f****d me ay muli akong nakatulog at nagising lang ng 4pm na sa kuwarto niya. Mag-isa na lang ako at may nakahandang bagong mga damit sa kama para sa akin. He also gave me a super expensive watch. It's a fortune pero walang pagdadalawang isip na iniwan ko iyon. Kung nakita ko nga lang ang mga damit ko nang dumating ako roon ay iyon ang isusuot ko pagkatapos kong maligo. But they were gone kaya napilitan akong isuot ang mga bagong damit na naroroon.

Food was waiting for me when I went down. Kinain ko naman iyon dahil tila malalagay sa peligro ang buhay ng chef kung hindi ko iyon gagalawin. Ayon iyon sa tauhan ni Ivan na naghihintay sa akin. Pagkatapos kong kumain ay ito mismo ang naghatid sa akin dito sa bahay.

And now, heto na ako. Nakahiga sa kama habang dinarama ang pintig ng bawat humahapdi at kumikirot na bahagi ko.

Napakislot ako sa pagkakahiga nang may kumatok sa pinto ng kuwarto.

"Julian! Dinner!" sigaw ni Jayjay mula sa labas at wala akong nagawa kundi ang bumangon.

"Coming!" sigaw ko pabalik sa kanya. Nagbihis na muna ako at saka bumaba. This time ay ginamit ko na ang elevator dahil dama ko ang lalong pamamaga ng likurang bahagi ko.

Nadatnan ko na sa hapag sina Jayjay at Kuya Azyra. Hindi ko alam kung Ako lang ngunit ramdam kong sinusundan nila ng tingin ang bawat kilos ko.

Nasa kalagitnaan na kami ng pagkain nang unang magsalita si Kuya Azyra.

"Where did you sleep last night?"

Napatigil ako sa pagnguya at napatingin sa kanya.

"Jayjay said you didn't come home," dagdag niya nang hindi ko siya sagutin.

"I'm not a minor now, Kuya. I think I can sleep wherever I want." Hindi naman nagmamalaki ang tono ko ngunit kita ko ang pag-igting ng panga ng pinsan ko.

"Not because you're not a minor anymore ay magagawa mo na ang lahat ng gusto mo without dropping a word para sa mga taong naghihintay sa'yo."

Napatingin ako kay Jayjay na tumingin na yata sa lahat ng madaraanan ng kanyang mga mata pwera sa akin.

"I didn't know you were waiting for me," pagkausap ko sa kanya.

"I'm just worried about your whereabouts lalo na at..." Natigilan siya bago pa niya maipagpatuloy ang sinasabi niya.

"Yesterday was Alexei's wedding?" Ako na ang tumapos nito.

"Well, yes. I actually attended," pagbabalita niya sa akin na tinanguan ko. Para sa akin ay mas mabuti na ring may nagpakitang isa sa pamilya namin para hindi nila sabihin na lahat kami ay bitter sa naganap.

"I needed to. Aside from showing that we've accepted their decision, the occasion is an opening to some business ventures, Julian."

"I understand, cousin. Hindi mo na kailangang idepensa ang pagpunta mo."

"Actually," sumigla ang boses niya. "I've met some businessmen who are interested in doing business with us."

"Wait, Jayjay. Hindi pa sinasagot ni Julian ang tanong ko," pagsingit ni Kuya Azyra.

Napabuntonghininga akong bumaling sa kanya.

"I went to a bar and slept at a nearby hotel, Kuya." I easily lied.

"But your car..." Mabilis akong bumaling kay Jayjay at pinandilatan siya ng mga mata. Napatikom naman ang bibig niya.

Napamura ako nang palihim. Ipinahatid nga pala ni Ivan ang kotse ko dito sa bahay kagabi nang sumama ako sa kanya.

"His car?" Nagdududang tanong ni Kuya Azyra.

"I didn't use my car, Kuya. Alam ko kasing kapag nalasing ako ay delikado ang mag-drive." I easily lied to him again.

Tumango siya sa akin. Hindi Naman niya nahalata Ang pagsisinungaling ko. We've stayed in just one house for a couple of years ngunit hindi pa ako lubusang kilala ng nakatatandang pinsan ko para nabasa niya kung kelan ako nagsisinungaling o hindi.

"Next time, sabihan mo dito sa bahay kung hindi ka uuwi para hindi magdamag na naghihintay sa'yo ang mga tao rito." Sa pagkakataong ito ay nanenermon na siya.

"Yeah, I apologize."

"Anyway," Julian stressed para mapabaling kami ng atensiyon sa kanya. "as I was saying, I talked with some businessmen and they're interested with dealing with us. One of them was Ivan Petrov, the multibillionaire business mogul..."

Hindi ko na naiintindihan ang iba pang sinasabi ni Jayjay. Natulala na kasi ako sa nabanggit niyang pangalan.

"I... Ivan Petrov...?" nauutal kong pag-uulit sa pangalang iyon.

"Yes. I didn't know you knew him."

"Ahh, he's quite popular. May hindi pa ba nakakakilala sa pangalang iyan dito sa Russia?" Nag-iwas ako ng tingin kay Jayjay at niyuko ang pagkaing nilalaro ng mga kubyertos na hawak ko para lang muling mapatingin sa kanya nang marinig ko ang sunod na sinabi niya. Unlike Kuya Azyra, Jayjay can easily read me. Kami ang malapit sa isa't isa dahil kami ang halos magkaedad at palaging magkasama.

"Buti naman kilala mo siya dahil kilalang-kilala ka yata niya."

"I...didn't know that..."

Sumeryoso si Jayjay kaya napatitig ako sa kanya.

"Here's the thing. He offered a multi million dollar deal with us to expand his business but he wants something...or rather someone in return."

Nanlaki ang mga mata ko at natigalgal ako. Sa klase ng tingin na ibinabato sa akin ng pinsan ko ay parang alam ko na ang susunod niyang sasabihin.

Ako. Ako kapalit ng deal niya sa kumpanya ng pamilya namin.

"W--what does he want... From me?" Kasabay ng panghihina ng boses ko ay ang pagbilis ng pagtibok ng namamagang laman sa likuran ko.

What does Ivan still want from me? Ni Hindi Naman talaga kami magkakilala sa tunay na kahulugan Ng salitang iyon. Oo may nasabi siya na Kilala na niya ako pero...

"Oh, Julian. You don't know how many times I've dreamed of this moment."

Nang maalala ko ang sinabi niyang iyon ay nanlamig ang buong katawan ko.

He wanted my body in exchange for the deal. Pero nakuha na niya ako kagabi. Ilang ulit pa nga kung tutuusin. Does that mean na pipirma na siya sa business deal?

"Well..."

Napatingin si Jayjay kay Kuya Azyra.

"Julian, bago namin sabihin, let me tell you that whatever your decision would be ay igagalang namin. If you won't agree, then we won't accept the deal."

"Ano ba...ang gusto niyang kapalit na... Na manggagaling sa akin?" nauutal na talaga ako. Even my tongue is trembling.

Paano ko sasabihin na nakuha na nito ang gusto nito na hindi ko ipapahiya ang sarili ko sa harapan ng mga pinsan ko?

Ngunit tuluyan nang nalaglag ang panga ko sa sunod kong narinig mula kay Kuya Azyra.

"Ivan Petrov wants to marry you in exchange for that deal, Julian."