19.วีรดา 2

728 Words

19.วีรดา 2 “ถ้าวันนั้น วีตายไปพร้อมแม่ดา พี่ภพคงไม่มองวีด้วยสายตารังเกียจแบบนี้ใช่มั้ยค่ะ” วีรดาเสียงสั่นเครือ ใช้ผนังลิฟต์ช่วงพยุงร่างตัวเองเอาไว้ เธอไม่ปฏิเสธว่าที่เธอยังอยู่ที่บ้านชินณรงค์เพราะเธอรักเขาและรอเขากลับมาเสมอ แต่อีกหนึ่งเหตุผลคือการตายของแม่รดา ตอนนั้นเธอยังเด็กมากแถมยังช๊อคกับภาพที่แม่เสียชีวิตต่อหน้าต่อตา แต่เธอจำได้เธอไม่เคยลืม วันนั้นเธอนั่งกินขนมอยู่ในห้องครัว ได้ยินเสียงคุณหญิงกับคุณแม่คุยกันเสียงดังแต่ไม่รู้ว่าคุยอะไรกัน ได้ยินแต่แว่วๆ เท่านั้น เธอจึงเดินมาดูพอเดินออกมาจากครัวก็เห็นร่างของแม่รดากระทบลงพื้นตรงหน้าอย่างแรง เธอรีบวิ่งเข้าไปปลุกแม่รดา “แม่ แม่เป็นอะไรมั้ยค่ะ” เธอเข่าจนสุดแรง แม่รดาก็ไม่มีทีท่าจะลืมตา “อื้อ แม่ อื่อ แม่จ๋า อึก อื่อ แม่จ๊า แม่ลืมตาสิแม่” เธอพยามปลุกให้แม่เธอตื่น อยู่ๆ ก็มีผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งวิ่งลงบันไดไปโทรเรียกรถพยาบาล คุณตรีดนัยท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD