ตอนที่ 3 (100%)

1600 Words
“ตามสบายนะหนูไม่ต้องมากพิธี เรียกลุงว่าคุณพ่อเหมือนไอ้เลโอก็ได้นะหนูสายน้ำผึ้ง ลุงชอบชื่อนี้จัง แต่มันหมายความว่าอะไรกันล่ะเนี่ย” ได้ยินดังนั้นสายน้ำผึ้งก็รีบบรรยายถึงความหมายชื่อของตนให้ท่านฟังทันที “สายน้ำผึ้งหรือน้ำผึ้ง ก็แปลว่าน้ำผึ้งในภาษาอิตาลีนั่นแหละค่ะ” “ชื่อเพราะความหมายดีนะลุงชอบ แต่มันเรียกยากจัง ลุงขอเรียกหนูสายน้ำผึ้งว่าฮันนี่ ได้หรือเปล่า” ท่านผู้เฒ่าเอ่ยถามสาวน้อยด้วยความสนิทสนม “ได้ค่ะ แต่สงวนลิขสิทธิ์ให้เรียกได้เฉพาะคุณลุงเท่านั้นนะคะ” สาน้ำผึ้งตอบรับด้วยรอยยิ้มละมุน “เฮอะ ทำอย่างกับคนอื่นเขาอยากเรียกตายล่ะ” เลโอพูดกระแนะกระแหนด้วยความหมั่นไส้ “แกเป็นอะไรรึเปล่าวะไอ้ลูกชาย วันนี้ดูแปลกไปนะ” นายโรมานี่เห็นท่าทีของลูกชายที่เปลี่ยนไปไม่เหมือนเคย เขายิ่งพอใจ เพราะปกติลูกชายจะไม่เป็นอย่างนี้ แต่วันนี้มันกลับต่อปากต่อคำ แถมยังมองหนูฮันนี่ไม่วางตา สงสัยเจอมวยคู่ที่เหมาะสมแล้วแน่ อย่างนี้ต้องรีบไปเล่าให้เมียเขาฟังซะแล้ว ว่าอีกไม่นานเราจะต้องมีสะใภ้และมีหลานตัวน้อยอย่างแน่นอน คิดในใจอย่างอารมณ์ดี “ก็ปกติดีนี่ครับ ไม่ได้เป็นไร แค่คิดว่าพ่อคงลืมว่ายังมีผมอยู่ในห้องนี้ด้วย” บอกพ่ออย่างงอนๆ ที่ทำเป็นลืมเขา เห็นผู้หญิงดีกว่าลูก คอยดูนะจะไปฟ้องแม่ ได้แต่คิดในใจอย่างหมายมาด “ไม่ได้ลืมโว้ย แต่แกไม่น่ารักเหมือนหนูฮันนี่ นี่หว่า” “น่ารักตายล่ะพ่อ แสบยังกับอะไรดี ไม่มีสัมมาคารวะ ขนาดมาตั้งนานยังไม่แนะนำตัวเลย ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง” เลโอพูดออกมาอย่างแดกดัน “แกอยากให้เขาแนะนำตัว แกเป็นผู้ชายก็แนะนำตัวก่อนสิวะ” เห็นบิดาไปเข้าข้างแม่สาวแสบ ยิ่งทำให้เขาไม่พอใจหนักกว่าเดิม “ฉันเลโอ วาเลนติอาโน่ เป็นประธานของที่นี่” เลโอแนะนำตัวออกมาอย่างขอไปที “สวัสดีค่ะ ดิฉันสายน้ำผึ้ง สายสวรรค์ค่ะ” สายน้ำผึ้งแนะนำตัวอย่างเรียบๆ เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาว ไม่ได้เต็มใจอยากจะรู้จักตนซักเท่าไหร่ แถมยังไม่ไหว้เขาอย่างที่ทำกับพ่อเขา ยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่ ทำยังงี้มันเลือกปฏิบัติกันชัดๆ “แล้วทำไมเธอถึงไม่ไหว้ฉันเหมือนที่ทำกับพ่อฉัน” เลโอถามอย่างพาลๆ ก็เขาอยากจะเห็นกริยาอ่อนหวานนั่นอีกซักครั้งให้เป็นบุญตานี่นา  “กริยาแบบนั้น ดิฉันใช้ทำกับคนที่นับถือเท่านั้นค่ะ” สายน้ำผึ้งสวนขึ้น “นี่เธอจะบอกว่าไม่นับถือฉันอย่างนั้นเหรอ” ตะคอกใส่คนตัวเล็กด้วยใบหน้าแดงก่ำ “ฉันจะทำแบบนั้น กับคนที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่และเป็นสุภาพชนเท่านั้นค่ะ” สายน้ำผึ้งเสริมอีกประโยคด้วยท่าทางยียวน  กิริยาท่าทางของเลโอ ไม่อาจรอดพ้นสายตาของผู้เป็นพ่อได้เลย ปกติเจ้าลูกชายของเขามันไม่เคยทะเลาะหรือต่อปากต่อคำกับผู้หญิงเลย แถมยังไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าเถียงมันฉอดๆๆ เหมือนหนูฮันนี่มาก่อน ไม่ได้การล่ะอย่างนี้ถูกใจพ่อนัก ต้องรีบกลับไปเล่าให้เมียรักฟัง จะได้ช่วยกันวางแผนจับคู่มันกับหนูฮันนี่ซะ ‘แกไม่รอดแน่ไอ้ลูกชาย ฮ่าๆๆ’ ตาฒ่าเจ้าเล่ห์แอบหัวเราะในใจ คิดแผนจับคู่ไว้คนเดียวอย่างเสร็จสรรพ เมื่อเลโอเห็นแววตากรุ้มกริ่มของพ่อก็แปลกใจ “พ่อเป็นไรมากป่ะ ยิ้มอยู่คนเดียว” เลโอเอ่ยถามผู้เป็นพ่อด้วยความสงสัย “อ้าว…ไอ้นี่ คนมันมีความสุข ยิ้มไม่ได้หรือยังไงวะ” เลิกคิ้วถามลูกชายด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ นายโรมานี่ยิ่งมองยิ่งชอบใจที่สาวน้อยตรงหน้าทำให้ลูกชายของตนควบคุมตัวเองไม่อยู่ “ไอ้เราก็นึกว่าพ่อมีแผนการอะไร เห็นอยู่ๆ ก็เลือกยัยเด็กเอเชียมาทำงานที่นี่” เลโอยังไม่หายข้องใจ และสงสัยว่าพ่อคิดจะทำอะไรกันแน่ “ไม่มี๊ ไม่มี พ่อแค่ดูประวัติของเธอ แล้วเห็นว่าเก่งทางด้านที่แกกำลังจะทำโปรเจคใหม่ และที่สำคัญแม่หนูฮันนี่ก็น่ารักถูกใจพ่อ พ่อคิดว่าการมาของเธอ อาจจะทำให้หัวใจของใครบางคนแถวนี้สั่นไหวก็เป็นได้” โรมานี่ตอบลูกชายอย่างอารมณ์ดี “ใครมันจะสั่นไหวลง พ่อก็รู้อยู่ว่าผมไม่ชอบคนเอเชีย และที่สำคัญเธอช่างไม่มีเสน่ห์ความเป็นผู้หญิงเอาซะเลย ไม่ผ่านมาตรฐานผมซักอย่าง” เลโอสวนออกไปอย่างไม่รักษาน้ำใจหญิงสาว ว่ากันซึ่งๆ หน้าซะอย่างงั้น “ให้มันแน่เถอะว่ะไอ้เสือ แกอย่ากลับคำก็แล้วกัน แบบนี้ก็ดีพ่อจะได้หาผู้ชายหล่อๆ รวยๆ ดีๆ มีการศึกษา เงินหนาเป็นฟ่อนๆ ให้แม่หนูน้อยของพ่อ คงหาได้ไม่ยากหรอกหน้าตาออกแนวเกาหลีอย่างนี้ ช่วงนี้เกาหลีฟีเวอร์ ตอนนี้เทรนด์เอเชีย ไซส์มินิกำลังมาแรงสุดๆ ระวังล่ะแกจะเสียใจ” ผู้เป็นพ่อพูดหยั่งเชิงไอ้ลูกชายตัวแสบ  เลโอได้ฟังผู้เป็นพ่อพูดดังนั้นก็ได้แต่ตะหงิดๆ ในหัวใจ ‘แล้วถ้ายายขอทานเอเชียมีเจ้าของแล้ว เราจะไปต่อปากต่อคำกับใครวะ อย่างนี้ก็เหงาปากแย่น่ะสิ เฮ้ย…คิดมากทำไมวะก็แค่ผู้หญิงปากดี หน้าตาจืดชืด ไม่เห็นมีอะไรดีซักอย่าง’ เลโอรีบสลัดศรีษะให้ความคิดบ้าๆ ออกไป “แกไม่สนจริงเหรอวะไอ้เสือ” อดีตท่านประธานจอมเจ้าเล่ห์ หันมาถามลูกชายอีกครั้ง “ไม่มีทางอย่างเด็ดขาดครับพ่อ บอกตรงๆ เอาไม่ลง สวยก็ไม่สวย หุ่นรึก็ไม่เร้าใจ แบนยังกับกระดานโต้คลื่น อกไข่ดาวชัดๆ ซ่อนรูปซักนิดให้ชื่นใจหน่อยก็ไม่มี” เลโอปฏิเสธพร้อมมองมาที่หุ่นของสายน้ำผึ้งอย่างหยามเหยียด “ฮึ…คิดว่าตัวเองหล่อตายล่ะสิ ไอ้ฝรั่งขายาวเผ่าพันธ์ยีราฟกลับชาติมาเกิด อย่างคุณน่ะจัดสมนาคุณ พร้อมแถมบ้านและที่ดินฉันยังไม่แล บอกตรงๆ ว่าฉันสงสารลูก” สายน้ำผึ้งสวนกลับอย่างไม่ไว้หน้า ด้วยความฉุนจัดให้ไอ้คุณท่านประธานผู้ปากดี ความเป็นสุภาพบุรุษหามีไม่ “นี่เธอ มันจะมากไปแล้วนะ” เลโอตะคอกอย่างโกรธจัด ที่ยายเด็กปากดีกล้าหักหน้าเขา และไม่พอใจในฉายาที่หญิงสาวยัดเยียดให้โดยที่เขาไม่เต็มใจ  อดีตท่านประธานได้ยินดังนั้นยิ่งพอใจเข้าไปใหญ่ ที่แม่หนูน้อยตั้งฉายาให้ไอ้เสืออย่างไม่เกรงกลัวว่ามันจะคาบคอ ยิ่งคิดอย่างมาดมั่นว่าจะต้องเอาหญิงสาวมาเป็นลูกสะใภ้ให้จงได้ ไม่งั้นไม่ต้องมาเรียก โรมานี่ วาเลนติอาโน่ อดีตพยัคฆ์ร้ายแห่งวงการธุรกิจให้เสียชื่อหรอก “มันไม่มากไปหรอก เมื่อเทียบกับความปากดีของคุณไอ้ท่านประธาน” สายน้ำผึ้งโต้ตอบอย่างไม่หวั่นเกรง เธอทนไม่ไหวจริงๆ ที่มีคนมาพูดจาถากถางแบบนี้   “เอ๊ะ ยายเด็กบ้านี่ เถียงคำไม่ตกฟากจริงๆ ถ้าเป็นน้องเป็นนุ่งจะจับตีก้นเสียให้เข็ด” เลโอพูดเสียงลอดไรฟัน “เฮอะ…ใครอยากเป็นน้องคุณไม่ทราบค่ะ ท่านประธานปากเสีย” สายน้ำผึ้งตอกกลับด้วยวาจาถากถาง “เธอ ยาย…” เลโอกำลังจะอ้าปากโต้กลับสายน้ำผึ้ง แต่อดีตท่านประธานทนไม่ไหวสวนขึ้นมาเพื่อยุติสงครามน้ำลายซะก่อน “พอได้แล้วไอ้เสือ แกก็โตแล้วยังมาทะเลาะกับน้องเป็นเด็กๆ ไปได้ หนูฮันนี่ไปทัวร์รอบบริษัทกับลุงดีกว่า อยู่นี่นานๆ เดี๋ยวจะประสาทกิน เพราะผู้ใหญ่ไม่รู้จักโต” โรมานี่หันมาชวนหญิงสาวอย่างหมดความสนใจในตัวลูกชาย เลโอถึงกับทำหน้าเหวอและเสียหน้าสุดๆ ที่โดนพ่อตำหนิต่อหน้ายายเด็กกะโปโลสุดแสบ “ดีเลยค่ะ หนูเพิ่งมาทำงานวันแรก ยังไม่รู้อะไรเลย” สาวน้อยตอบรับด้วยรอยยิ้มหวานอย่างดีใจ ซึ่งชายหนุ่มเห็นยิ้มหวานก็ถึงกับเคลิ้ม และแปลกใจที่ยายเด็กปากกล้ามีมุมหวานๆ น่ารักกับเขาก็เป็นด้วย แล้วทำไมไม่ทำกับเขาบ้างนะ มันไม่ยุติธรรมเลย โดยลืมคิดไปว่าตัวเองดีกับเขานักนี่ เจอครั้งแรกก็สุดแสนจะไม่ประทับใจซะแล้ว หลังจากนั้นโรมานี่และสายน้ำผึ้งก็พากันก้าวเดินออกจากห้องท่านประธาน แต่สายน้ำผึ้งยังไม่วายปล่อยระเบิดแห่งความแสบไว้ให้ชายหนุ่มได้หายคิดถึง หันมาแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ จากนั้นก็ยิ้มเยาะให้อย่างผู้มีชัย อีกทั้งยังไม่วายหันมาทำลอยหน้าลอยตา ประมาณว่ากลัวตายล่ะยกนี้ฉันชนะ ทำให้ชายหนุ่มได้แต่ชี้หน้าและเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน แสนจะอัดอั้นตันใจในความแสบ แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะเธอมีพ่อของเขาเป็นเกราะป้องกันอยู่ ถ้าไม่มีพ่ออยู่เธอได้โดนหนักแน่ แต่ไม่ต้องห่วงหรอกวันพระไม่ได้มีหนเดียว เขาจะเอาคืนให้เจ็บแสบเชียวโทษฐานที่บังอาจมาต่อกรเล่นลิ้นกับคนอย่างเขา
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD