มาเฟียมาดร้ายพ่ายรัก (พ่อเลี้ยงแทนไท&ใบบัว)

Chapter 8

ทั้งสองคนพากันไปเดินช็อปปิ้งที่แหล่งรวมสินค้าแบรนด์เนมมากมาย และวันนี้ใบบัวจะต้องซื้อของกลับไปเพื่อให้คุณปู่ไม่ดุเธอเรื่องที่ให้อะไรก็ไม่รับไว้ ตอนนี้เธออยู่ในโซนรองเท้าแบรนด์ดังกำลังคิดว่าจะซื้อใส่เป็นคู่กับพ่อเลี้ยงดีกว่า

"พี่นั่งรอตรงโซฟานะ"

"ไม่เอาค่ะมาช่วยกันเลือกซิคะ ใบบัวอยากจะซื้อรองเท้าผ้าใบที่ใส่เหมือนกับพ่อเลี้ยงค่ะ เราใส่เป็นคู่กันดีมั้ยคะ"

"ไร้สาระทำอย่างกับเด็กไปได้"

อย่าหาความโรแมนติกจากพ่อเลี้ยงแทนไทเพราะเขาค่อนข้างที่จะเป็นคนขวานผ่าซากมาก แต่ยังมีมุมอ่อนโยนกับเธออยู่ถึงจะไม่มากอะไรแต่ก็ถือว่ายังดีกว่าไม่มีเลย

"แต่ใบบัวอยากใส่กับพ่อเลี้ยง ถ้าพ่อเลี้ยงไม่ใส่ใบบัวก็ไม่ซื้อค่ะ"

เธอกอดอกสะบัดหน้าใส่ชายหนุ่มอย่างงอนๆ ไม่ใส่ก็คือไม่ซื้อและนั่นทำให้ชายหนุ่มกุมขมับอย่างคิดหนัก เดี๋ยวต้องเข้าไปเซ็นเอกสารด่วนอีกยังต้องมาเสียเวลากับยัยเด็กเอาแต่ใจคนนี้อีก และคนอย่างเขาจะต้องยอมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องเลย

"เออๆซื้อก็ซื้อ"

"เย้ๆ งั้นมาเลือกด้วยกันค่ะ"

เธอยิ้มกว้างออกมาก่อนจะเดินไปควงแขนชายหนุ่มแล้วพากันไปเลือกรองเท้า เสียเวลาอยู่ตรงนี้นานมากและนั่นทำให้เขาไม่สามารถไปส่งเธอก่อนแล้วกลับมาที่ทำงานได้

"เดี๋ยวพาฉันไปส่งที่ออฟฟิศแล้วค่อยพาใบบัวไปส่ง"

หญิงสาวหันขวับไปมองชายหนุ่มอย่างสงสัย ทำไมถึงไม่พาเธอไปด้วยล่ะไหนก็ผ่านอยู่แล้วจะเสียเวลาไปรับไปส่งกันทำไม

"ทำไมไม่พาใบบัวไปด้วยคะ"

"ไปทำไมพี่ไปทำงาน"

"แต่ใบบัวไปรอที่ห้องทำงานได้นะคะไม่ดื้อไม่ซนเลยสัญญาค่ะ แต่ว่าอาจจะมีเดินเล่นบ้างเพลินๆแต่ว่าจะไม่ลงไปชั้นล่างสุดอีก"

เธอทำมือสาบานกับชายหนุ่มว่าจะไม่ลงไปชั้นล่างอีกแต่ว่าชั้นอื่นไม่แน่ใจนะเพราะไม่ได้รับปากไว้นะสิ พ่อเลี้ยงแทนไทมองเธออย่างระแวงกลัวว่าจะไปก่อเรื่องอะไรอีก

"พี่ฟ้าก็ไปพี่แมนก็ไปกลัวอะไรคะ"

"ก็ได้ไปด้วยกันก็ได้..."

เขายอมให้เธอไปด้วยเพราะเห็นว่าสัญญาไว้แล้วว่าจะไม่ลงไปชั้นล่างอีก อย่างน้อยใบบัวก็เป็นคนที่รักษาคำพูดมากพอที่จะไม่ทำให้เขาผิดหวังอีก

"เย้ๆขอบคุณนะคะพ่อเลี้ยง"

ใบบัวยิ้มออกมาอย่างดีใจก่อนจะเปิดถุงดูของที่ซื้อไปหลายอย่าง คุณปู่ให้มาช็อปปิ้งก็ต้องเอาให้เต็มที่หน่อยไหนๆก็ได้บัตรเครดิตแบบไม่จำกัดวงเงินมาแล้ว

และเมื่อเดินทางมาถึงตึกเดิมที่เธอมาเมื่อวานก็เดินตามชายหนุ่มไปอย่างสำรวจ เป็นตึกหลายชั้นและเขาพาเธอขึ้นลิฟท์มาชั้นบนสุด เขาเดินจ้ำอ้าวตรงไปหาลูกน้องอย่างเร่งด่วนส่วนเธอก็เดินไปรอบๆอย่างใคร่รู้

"คุณหนูห้องทำงานทางนี้ค่ะ"

พี่ฟ้าดักทางให้เธอเดินไปอีกฝั่งห้องทำงานของชายหนุ่มอยู่ตรงนั้นพอดี แต่คนสอดรู้สอดเห็นอย่างเธอมีหรือจะยอมนั่งอยู่เฉยๆ

"ไม่ค่ะจะไปเดินเล่น"

"แต่คุณหนูรับปากพ่อเลี้ยงแล้วนะคะว่าจะรออยู่ที่ห้องไม่ลงไปชั้นล่างเด็ดขาด"

พี่ฟ้าเตือนสติคุณหนูใบบัวไม่ให้ดื้อกับพี่ชายแต่เธอไม่มีทางยอมแน่นอนถ้าพูดถึงขนาดนี้แล้ว รายนี้น่ารักกับทุกคนยกเว้นพ่อเลี้ยงแทนไท

"ก็ใบบัวรับปากว่าจะไม่ไปชั้นล่างเด็ดขาด แต่ไม่ได้บอกว่าชั้นอื่นจะไม่ไปนี่คะ"

พูดจบเธอก็วิ่งออกไปจากตรงนั้นทันทีหัวเราะคิกคักอย่างสนุก แมนและฟ้าเบิกตากว้างอย่างตกใจรีบวิ่งตามเธอไปแต่ไม่ทันแล้วประตูลิฟต์ปิดลงเสียก่อน

"โธ่เอ้ยคุณหนูดื้อจริงๆ"

"ฉันจะวิ่งตามลงไปชั้นล่าง เธอดูอยู่ตรงนี้ว่าลิฟต์ไปจอดชั้นไหน"

"โอเคตามนี้"

แมนรีบวิ่งลงไปยังทางบันไดหนีไฟและจะต้องตามคุณหนูใบบัวให้เจอไม่อย่างนั้นพ่อเลี้ยงเอาตายแน่ ถึงเขาจะดูเย็นชาปากร้ายแต่เขาหวงและห่วงคุณหนูใบบัวที่สุด และถ้ารู้ว่าหายไปแบบนี้เป็นเรื่องแน่นอน

ใบบัวลงมาถึงชั้น12 ประตูลิฟต์ถูกเปิดออกเธอมองไปโดยรอบอย่างตื่นตะลึงที่เห็นกระจกเงางามทั้งชั้น เธอมองอย่างสนใจรีบเดินเข้าไปข้างในอย่างใคร่รู้ ภาพที่เห็นคือมีผู้ชายมากหน้าหลายตาหลายสัญชาติมารวมกันอยู่ที่นี่และป้ายทางเข้าเขียนไว้ว่า 'อาบ อบ นวด'

"อาบอบนวดเหรอ"

เธอทำหน้าครุ่นคิดอย่างพิจารณากับสถานที่ตรงหน้า เคยได้ยินในข่าวบ่อยว่ามันเป็นสถานที่ผู้ชายชอบมานวดและถ้าเธอที่เป็นผู้หญิงอยากมานวดบ้างจะได้รึเปล่า ข้อเสียของการที่ครอบครัวเลี้ยงเธอมาแบบไม่ให้รับรู้เรื่องราวภายนอกมันทำให้เธอดูใสซื่อจนน่ารังเกียจ

"ไหนๆก็มาแล้วต้องไปสำรวจก่อนว่าจริงๆแล้วอาบอบนวดที่ว่ามันเป็นสถานที่แบบไหนและทำไมผู้ชายถึงมากันเยอะมากขนาดนี้ เธอเดินเข้าไปข้างในโค้งตัวทักทายทุกคนที่มองมาทางเธอด้วยสายตาแปลกๆ แต่เธอก็ยิ้มสู้ต่อเพราะไม่รู้ว่าพวกเขามองมาทางนี้ทำไม

"นี่น้องทำไมยังไม่เปลี่ยนชุดอีก เด็กใหม่ใช่มั้ยเรา"

ใบบัวหันไปมองเจ๊คนหนึ่งที่เดินตรงมาทางเธอพร้อมกับถามเป็นภาษาอังกฤษ ใบบัวก้มมองตัวเองก่อนจะเกาหัวอย่างมึนงง

"ไม่ใช่เด็กใหม่ค่ะหนูมาเที่ยว"

"ฮ่าๆ เที่ยวอะไรตลกสิ้นดี ผู้หญิงที่ไหนเค้ามาเที่ยวที่แบบนี้กันไม่ต้องมาตลกรีบไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว"

"ไม่ค่ะทำไมต้องเปลี่ยน หนูมาเป็นลูกค้าจริงๆนะจะมานวดไง"

"ไม่ต้องพูดมากถ้างั้นก็เข้าไปทั้งอย่างนั้นแหละ"

ใบบัวพยายามอธิบายให้เจ๊คนนั้นฟังแต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจฟังแถมยังดึงแขนเธอเข้าไปนั่งในตู้กระจกที่มีผู้หญิงแต่งตัวสวยๆอยู่หลายคน เธอในตอนนี้มึนงงมากกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นแต่พยายามตั้งสติและสะกิดเรียกผู้หญิงข้างในนั้น

"มานั่งทำอะไรตรงนี้คะ ดูอะไรอ่ะ"

เธอมองออกไปข้างนอกก่อนจะกลืนน้ำลายลงคออย่างรู้สึกแปลกประหลาดกับสายตาที่พวกผู้ชายมองเข้ามา ทำไมมันไม่เหมือนที่คิดไว้เลย แต่เพื่อนเคยบอกว่ามันเป็นสถานที่ที่ผู้ชายชอบไป อาบน้ำแล้วก็นวดกับสาวๆหรือว่า...

"เธอนี่ถามแปลกๆก็ส่งสายตาให้ลูกค้าข้างนอกไง มาใหม่ล่ะสิทำไมไม่เปลี่ยนชุดดีๆแบบนี้จะขายไม่ออกเอานะ ไปเปลี่ยนชุดดีๆก่อนแล้วมาเดี๋ยวจะสอนงานเอง รับรองว่าลูกค้าจะต้องติดใจจนต้องกลับมาซ้ำอีกแน่"

ใบบัวเกาหัวอย่างมึนงงกับคำพูดของผู้หญิงตรงหน้า และที่งงกว่าคือเธอมาทำอะไรที่นี่กันแน่....

'นี่ฉัน... มาทำอะไรที่นี่เนี่ย'