ทัณฑ์แห่งรัก

ตอนที่ : 9 ลูกค้าคนแรก 3

หญิงสาวเงยหน้ามองคนด้านบนอย่างฉงนใจ ทั้งเจ็บทั้งอดสูในคราวเดียว เพิ่งเห็นว่าเขาหน้าตาดูดีแค่ไหน ราวกับเทพบุตรในฝันของหญิงสาวทั่วไป แต่เมื่อพบว่าอีกฝ่ายกำลังแสยะยิ้มเหยียดหยันใส่อย่างเห็นได้ชัด เหมือนกำลังรู้สึกสะใจในเรื่องที่ตนได้กระทำ

สองมือของเขากดไหล่ทั้งสองข้างของหญิงสาวให้แนบไปกับที่นอน ใบหญ้าแทบแดดิ้นเมื่อเขาก้มลงแลบลิ้นเลียรอยเลือดจากมุมปากของเธอ ก่อนจะดูดเม้มบริเวณที่เกิดแผลอย่างรุนแรง รสจูบป่าเถื่อนไร้ความปรานี คนถูกจูบผวาเฮือกด้วยความเจ็บ จิกเล็บของเธอลงที่หัวไหล่ของเขาอย่างแรงทำให้เจ้าของร่างใหญ่สะดุ้งและถอยห่างออกมา

“เผียะ!” ใบหน้าของเธอชารอบด้านอีกครั้ง เทพบุตรของเธอได้กลายร่างเป็นซาตานร้ายไปเสียแล้ว หญิงสาวตาพร่ามัวไปด้วยหยดน้ำใสๆ ที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย เหมือนหนังม้วนเก่าเอามาเล่าใหม่ จากบิดามาถึงผู้ชายคนนี้ ความทุกข์ทรมานของเธอคงไม่มีวันจบสิ้นเป็นแน่แท้

ชายหนุ่มกระชากชุดของเธอให้หลุดออกจากร่างกายผ่านทางปลายเท้า กระตุกชั้นในผ้าฝ้ายเนื้อบางให้หลุดจากเนินอกสวย ความงามของดอกบัวตูมคู่ตรงหน้าทำให้เขาแทบหยุดหายใจ ไร้การปกป้องจากคนด้านล่าง ตอนนี้สมองของหญิงสาวไม่อาจสั่งร่างกายให้ต่อต้านได้เพราะว่ารู้สึกเจ็บระบมไปทั่วทุกสัดส่วนบนร่างกาย ทำได้แค่นอนนิ่งๆ ปล่อยให้เขาย่ำยี

กฤษกรณ์ก้มลงดูดกลืนยอดบัวสีระเรื่ออย่างเมามัน ลิ้นสากลากไล้วนรอบ ดูดดุนจนตุ่มแข็งฉ่ำเยิ้มไม่พอยังขบเม้มจนหญิงสาวสะดุ้ง สองฝ่ามือกอบกำขยำขยี้ก้อนเนื้อนุ่มไม่ปรานีปราศรัย หญิงสาวถึงกับสะดุ้งเฮือกด้วยความเจ็บครั้งแล้วครั้งเล่า ยกฝ่ามือขึ้นดันศีรษะเขาออกห่าง สร้างความรำคาญให้แก่เขาจนต้องรวบสองมือไว้เหนือหมอนแทน

“ปล่อย!” เสียงเบาหวิวหลุดออกมาจากปากของหญิงสาวเป็นครั้งแรก ทำให้ชายหนุ่มขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ให้ความสนใจต่อเสียงนั้นมากนัก ตอนนี้เขากำลังคลั่งที่เห็นร่างงามกำลังสั่นระริกอยู่ใต้ตัว นึกอยากจะทำลายให้ย่อยยับลงกับมือ

“โอ๊ย!” คนเจ็บร้องเสียงดังลั่น หลังจากถูกกัดลงบนเนินอกนุ่มอย่างไม่ออมแรง แต่เสียงร้องของเธอเหมือนเครื่องกระตุ้นอารมณ์ทางเพศของเขาได้เป็นอย่างดี กฤษกรณ์คลายมือออกเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่สามารถต่อต้านเขาได้อีกต่อไป

ใบหญ้าได้แต่นอนแน่นิ่งรองรับความป่าเถื่อนของเขา เรี่ยวแรงของเธอได้หมดลงไปนานแล้ว สองมือกำผ้าปูที่นอนไว้แน่นอย่างกับจะยึดมันเป็นที่มั่นของตนเอง ขณะที่ฝ่ามือใหญ่หนาของเขาก็บีบเฟ้น ลูบคลำไปทั่วร่างกายของเธออย่างหยาบคาย ถ้ามันพึงพอใจตรงไหนก็จะฝากรอยจารึกเอาไว้ตรงนั้นเป็นพิเศษ ทิ้งรอยดูดรอยจูบกระทั่งรอยฟันเอาไว้

“อุก! อื้อ” หญิงสาวส่งเสียงครางอย่างเจ็บปวดจนสุดจะทนทาน น้ำตาแห่งความเสียใจหลั่งไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย มือร้อนๆ ของเขาพาดผ่านไปตรงไหน ผิวกายของเธอก็แทบจะร้อนละลายลงด้วยความเจ็บ

ตอนนี้อารมณ์ของกฤษกรณ์คุกรุ่นร้อนรุ่มไปทั่ว ร่างกายเจ็บเกร็งไปหมดด้วยความต้องการที่เกินพอดี เสียงลมหายใจหอบกระชั้นถี่เหมือนคนกำลังควบคุมตัวเองไม่ได้ รีบผละจากร่างงามกระชากเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างบ้าคลั่ง ปราการด่านสุดท้ายหลุดออกจากตัวของเขาเผยให้เห็นสิ่งที่อยู่ตรงกลางที่มีขนาดมหึมา ชูแข็งขืนแกว่งไปมา

ใบหญ้ารู้สึกสิ้นหวังกับภาพตรงหน้า ไม่รอดแน่ เธอไม่มีทางหนีรอดจากอสูรร้ายตนนี้เป็นแน่แท้ เขาทิ้งตัวลงมาทาบทับร่างนุ่มนิ่มของเธอ เต้าอวบอิ่มจมมิดไปกับแผงอกแกร่ง ความนุ่มหยุ่นของมันทำให้อารมณ์ของเขาลุกเป็นไฟมากกว่าเดิม ขยับเคลื่อนตัวขึ้นเล็กน้อยแล้วใช้มือสองเขาตะปบ เคล้นคลึงตามเนื้อตัวของเธออย่างหื่นกระหาย

หญิงสาวรับรู้ถึงความร้อนที่สัมผัสอยู่ตรงหน้าขาของเธอ พยายามเบี่ยงขาหนีความแกร่งของเขา แต่ยิ่งหนีเท่าไหร่มันก็ยิ่งตามติดมาเท่านั้น รู้สึกเหมือนกำลังจะมอดไหม้ลงด้วยความเจ็บปวดจากบทรักอันรุนแรงของเขา และก็ต้องผวาเฮือกอีกครั้งเมื่อชั้นในของเธอถูกกระชากออกจากด้านล่าง สองมือแข็งแรงจับท่อนขาเรียวแยกกว้างออกจากกัน ฝังท่อนล่างร้อนๆ สู่เนินเนื้อสาวทีเดียวจนสุดแรง

“เฮือก! กรี๊ดดด!” เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของใบหญ้า ทำให้กฤษกรณ์ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ เคลื่อนกายเข้าออกไม่ยอมหยุด ไม่สนเสียงร้องห้ามด้วยความเจ็บของอีกคน

“พอแล้ว เจ็บ! อื้อ!”

“เผียะ!” ฝ่ามือหนักๆ ถูกฟาดลงบนใบหน้างาม

“ร้องอีกสิ ฉันชอบ” เสียงของเขาแหบพร่า ก่อนที่บั้นท้ายหนาจะกระแทกกระทั้น โจนจ้วงเข้าใส่เธออย่างไม่หยุดยั้ง อีกคนรู้สึกเจ็บจนตัวโยนตามแรงรักของเขา ปล่อยให้น้ำตาไหลอาบหน้าอย่างคนสิ้นหวัง

“ฮะฮือ...พอ” คำว่าเจ็บจนร้องไม่ออกใบหญ้าเพิ่งเข้าใจดีในวันนี้

“อืม...โอ” เสียงครางอย่างสุขสมของเขาไม่ได้เห็นใจต่อร่างที่สั่นระริกสีหน้าบิดเบี้ยวอยู่ข้างล่าง

สองมือของหญิงสาวพยายามดันหน้าท้องของเขาให้ออกจากด้านล่างของตัวเอง ดูเหมือนจะเป็นการทำเรื่องโง่ๆ สำหรับใบหญ้า เพราะฝ่ามือเนียนนุ่มที่วนเวียนอยู่ตรงหน้าท้องแกร่ง ได้สร้างความปั่นป่วนและปลุกไฟพิศวาสให้โหมกระพือขึ้นเป็นทวีคูณ

คนถูกปลุกไฟสวาทครางฮือรีบดึงฝ่ามือนุ่มของหญิงสาวออกจากหน้าท้อง ผนึกร่างเข้าใส่ทั้งรุนแรงและถี่ยิบ ใบหญ้าไม่อาจทนทานต่อแรงพิศวาสแสนป่าเถื่อนเอาแต่ใจของเขาได้ ดวงตาคู่สวยพร่ามัวและค่อยๆ ปิดลงไปอย่างช้าๆ ขณะที่บางคนก็ย่ำฝีเท้าเพื่อให้บรรลุถึงความปรารถนา ชายหนุ่มร่างเกร็งกระตุกอยู่เป็นระยะ ก่อนจะสะบัดหน้าขึ้นด้านบนแล้วปลดปล่อยสายสวาทเอ่อล้นเมื่อเสร็จสมดังปรารถนาแล้ว เขารีดทุกหยาดหยดแล้วทรุดตัวลงซบซอกคอเนียนนุ่มอย่างอ่อนแรง

หลังจากทุกอย่างจบสิ้นลง กฤษกรณ์ใช้ฝ่ามือดันที่นอนเพื่อพลิกตัวลงจากร่างของหญิงสาว พลันสายตาก็ไปหยุดอยู่ที่หว่างขาของอีกคน เลือด! พระเจ้าทำไมมันถึงมากมายขนาดนี้ เขาใช้ฝ่ามือตบที่ใบหน้าของหญิงสาวแรงๆ แต่เจ้าของร่างบางบนเตียงก็ยังนอนแน่นิ่งไม่ได้สติ ชายหนุ่มรีบต่อสายถึงเพื่อนรักทันที ไม่เกินครึ่งชั่วโมงบุคคลที่เขาโทรหาก็มาถึงบ้านพร้อมกับคนรัก

แพทย์หญิงโชติกาญจน์ทำหน้ามุ่ยเมื่อต้องมาเจอสภาพบนเตียงนอนของกฤษกรณ์ บ่อยครั้งที่แฟนหนุ่มของเธอขอร้องให้มารักษาคนไข้ที่นี่ ทุกครั้งหญิงสาวมักจะรู้สึกขัดแย้งต่อสิ่งที่ได้เห็น มองดูคนบนเตียงด้วยความสงสาร แก้มทั้งสองข้างบวมเป่ง เกิดรอยจ้ำแดงอยู่ทั่วเนื้อตัว ไหนจะรอยฟันคมๆ ตรงหน้าอกทั้งสองข้างอีก เห็นแล้วทำให้นึกถึงหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับสิทธิสตรีขึ้นมาทันที ถึงจะเคยได้รับรู้เรื่องราวของเขาผ่านดลเทพมาบ้าง แต่ก็ไม่ได้เห็นใจกฤษกรณ์แต่อย่างใด กลับรู้สึกไม่พอใจกับสิ่งที่เห็นมากขึ้นทุกวัน