“หรือพี่ฟิวส์จะให้มาทำที่นี่เหมือนเดิม”
ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ จะว่าฉันหวั่นไหวแล้วกลัวเขาคิดมากก็ใช่ แต่อีกใจก็หวาดระแวงว่าจะมีเรื่องแบบวันนี้เกิดขึ้นอีก
“ถ้าเธอไม่อยากมาก็ไม่เป็นไร ฉันทำเอง” เขาพูดเสียงเรียบ
“ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ ค้างมาได้”
พอฉันพูดจบเขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ พี่ฟิวส์ขับรถมาส่งถึงหน้าหอก็กลับไป ไม่รู้ว่าบรรยากาศระหว่างเราคืออะไรกันแน่แต่รู้สึกได้ว่าเขาเงียบกว่าทุกที หรือเป็นเพราะว่ารู้สึกผิดที่ทำแบบนั้น
หลังจากที่พี่ฟิวส์ขับรถกลับไปฉันก็ขึ้นมาห้องตัวเอง กระโดดลงบนเตียงแล้วพลิกตัวน
วันต่อมา
ช่วงเช้าฉันก็เข้าเรียนปกติกับพวกระริน เรื่องที่ไปห้องพี่ฟิวส์ยังคงถูกปิดเป็นความลับเพราะจะให้พวกมันรู้ไม่ได้เด็ดขาดยิ่งตอนนี้พี่ฟิวส์ทำตัวผิดปกติอยู่ด้วย ถ้าเล่ารับรองว่ายัยพวกนี้มันคิดไปไกลถึงดาวพลูโตแน่ ฉันรับประกัน!
หลังจากเรียนภาคเช้าเสร็จฉันกับเพื่อนก็พากันไปเที่ยวงานสัปดาห์วิทยาศ
