Aylin gozunu açtığı zaman hemen yanina yatmis onu sevkatli bakislari ile suzen mustafayi gördü. ayilmakta baya bir zorlandi aylin. ne olduğunu hatirlamakta zorlaniyordu. dun aksam ne yasamis idi. ne ara uyumaya karar vermis idi? diye düşünür iken kafasının zonk zonk zonkladigini hissetti. dogrulup kafasini toplamaya calisir iken basi o kadar agrimis idi ki eli ile alnini ovalama ihtiyaci duymus idi aylin. bunu yapar iken sol elinin avucundaki kendisine ait oldugunu bildigi tirnak izlerini gördü. bu iz birden dun aksamin yasanilan butun aci hatiralarini aklina getirtti. aylin odaya gelmis idi. bir an evvel kiyafetlerini cikartip ustune pijamalarini cekip sicacik yatagindanyatmak için sabirsizlaniyor idi aylin. tam bu esnada yataginin uzerinde bir mektup gozune ilişti. bu mektup babasina ait
