Chapter Nine
"Hindi naman ako manhid. Maliban sa narinig ko lahat kanina habang natutulog ako. Nagtutulug-tulugan nalang pala." Tugon ni Ervir.
Ramdam ni Baby ang pag-init ng kanyang mukha. "Narinig mo..." Napakagat siya ng labi.
"Oo. Sinasabi mo ngayon sa akin ito dahil gusto mo ng kalimutan ang nararamdaman mo?" Tanong nito.
"Iyon na nga." Nagpatuloy sa pagpatak ang kanyang mga luha. "Kasi pinagselos na kita. Nagpapansin na ako sayo't lahat pero wala eh. Inaalagaan mo lang ako dahil trabaho mo 'yon. Walang epekto sayo lahat. Hindi mo ako mahal." Tumalikod siya rito. Sapat nang nasabi niya ang lahat ng iyon ng harapan. Wala na siyang kikimkimin pa. "Okay na. Nasabi ko na. Pagbalik natin ng Maynila sabay sa pagiging abala ko ay ang paglimot ko sa nararamdaman ko. Sorry huh.
