Chapter 10 - HAIR
1928 Words
"So, where is him?" Tanong ni Sam kay John na nasa passenger seat.
Si Ken ang nagmamaneho ng kotse ni John. Si Lauren naman ay nasa sasakyan ni Wil dahil napagtripan nanaman siya ni Sam.
"You know, I thought I would feel tight or tingleness." Aniya kaya napakunot ang noo namin ni Sam.
"It's warm though. And it's so damn good."
"What are you talking about now? The morphine?" Tanong ni Sam.
"No. The sex." He said.
Bigla naman akong nakaramdam ng awkwardness.
"She's so-"
"Cut it out. Focus." Madiing sabi ni Ken habang nagmamaneho. Natawa naman si John.
"You're so serious... all the time. Do you have a problem?"
"Many. So cut that s**t out and focus." Madiin at nakakatakot niyang wika.
Ramdam ko naman ang biglang pagbigat ng pagtibok ng aking puso. Ang bilis din nito at parang lalabas na ito saaking dibdib.
"Where is him?" Tanong niya.
"Who?" Tanong naman ni John. Nakita ko naman kung paano pumikit ng madiin si Ken at nagpakawala ng malalim na paghinga.
"The guy?!" Sarkastikong wika ni Sam.
"You mean, him?" Pagturo niya sa isang taong nagmamaneho ng motor na itim at nakasuot ng itim na damit, pati helmet niya'y kulay itim kaya hindi ko alam kung ano ang kaniyang itsura.
"That's the guy?" Hindi makapaniwalang tanong ni Sam.
Hindi na nagsalita si Ken atsaka na pinabilis ang sasakyan para masundan yung motor. Nakita ko naman sa likod sila Wil na nakasunod saamin.
Habang nakasunod kami'y napatingin siya saamin at sinabi ni Ken na nalaman na niyang nakasunod kami sakaniya.
Pinabilis niya ang pagmamaneho kaya ganon din kami. Bigla kaming tumigil dahil sa stop light. Ang sinusundan naman namin ay kumanan at nagpatuloy, si Ken naman ay napamura pa atsaka na dumaan sa may sidewalk para masundan siya.
Nalampasan namin ang mahabang tulay at simabi ni Sam na nandito na kami sa kabilang syudad.
Ilang minuto amg lumipas sa paghahabulan namin nang umikot ang aming hinahabol at dumiretso pabalik saaming syudad.
"He's just trying to lose us." Ani ni Ken.
"I didn't know he's this good at driving." Wika ni John.
"I also didn't expect that you're good at driving." Sabi niya rin kay Ken.
Ilang minuto pa ay tumigil ang hinahabol namin sa parang factory malapit sa may malaking ilog.
Mabilis siyang bumaba atsaka tumakbo sa loob ng parang factory.
"Shit." Mura ni Ken atsaka nagmadaling sumunod kasama ni John.
"I was about to- Ken! Wait for me." Sabi ni Sam at mabilis ding sumunod.
Pagkalabas ko'y saka lang rin dumating sila Wil. Mabilis sioang bumaba at tinanong kung nasaan na sila Ken kaya ko rin sinabi na sinundan yung hinahabol namin.
Bigla kaming napayuko nang makarinig kami ng dire-diretso at mabilis na pagputok ng baril.
"Kuya." Sambit ni Lauren atsaka tumakbo papasok.
"Lauren." Tawag sakaniya ni Wil atsaka sumunod.
Hindi ko naman alam kung sinong tatawagin ko, ngunit isang pangalan ang kusang lumabas saaking bibig na agad ko ring ikinabigla.
"Ken."
Mabuti na lang at medyo mahina lang ito kaya walang nakarinig.
Pagkarating namin sa loob ay narinig namin ang tunog ng motor ng lalaking hinahabol namin kanina.
"No." Madiing wika ni Wil atsaka tumakbo sa labas habang ako'y nakasunod.
Kitang kita ko sa kaniyang mukha ang pagka dismaya at inis dahil sa pagtakas ng hinahabol namin.
Nakarinig ulit kami ng putok ng baril kaya kami ulit pumasok sa loob.
"Aww!! You kicked my balls!" Rinig kong sabi ni Sam at nang makita ko'y may kalaban siyang babae.
Hindi ko alam kong tatawa ba ako o hindi dahil sa sinabi niya.
Stop it, Kyla. We're in a serious situation right now.
Nakaitim ang babae at naka-mask kaya hindi ko makita ang kaniyang mukha. Ang alam ko lang ay babae siya dahil sa kaniyang mahabang buhok at medyo malaking dibdib.
Napatingin naman ako sa may parteng kanan namin at nakita doon si Ken na may kalabang tatlong lalaking may mga armas.
"Ken! A little help here." Wika ni Sam.
"A little busy."
"I've been shot." Aniya.
"Where?" Nagaalalang tanong ni Ken kay Sam. Agad siyang sinugod ng tatlo ngunit mabilis siyang nakaiwas.
"Where?" Ulit niyang tanong.
"My balls!"
"Damn it, Sam!" Medyo naiirita na medyo natatawang sabi ni Ken.
"Where's John?"
"I don't know. Can't see him." Tugon ni Sam.
"Girls, stay here, okay? Don't let them see you."
"Sandali. Saan ka pupunta?" Tanong ni Lauren kay Wil.
"John's outside. He needs a little help."
"You, b***h!" Rinig naming sambit ni Sam.
Pagkalabas ni Wil ay napatingin ako kay Ken. Ang tatlong kalaban niya lang kanina'y nakahandusay na sa sahig.
Tumakbo siya papunta kay Sam at ang kalaban ni Sam ay tumakbo na.
"Kuya!" Tawag ni Lauren.
"What are you doing here? Where's Wil?"
"Did you saw John?" Tanong din ni Sam ngunit agad kaming mapayuko nang makarinig ng putok ng baril sa labas.
Hindi na kami nagsalita at tumakbo na lamang. Pagkalabas namin ay nakita namin kung paano buhatin ng lalaking may malaking katawan si John at ibinalibag sa harap ng kaniyang kotse.
"I told you, I can't feel that." Aniya.
"I've so much morphine." Dagdag niya atsaka tumayo.
Si Wil naman ay nakikipag laban rin sa mga lalaking armado. Sumama si Ken sa pakikipag laban pati si Sam.
Napatumba nila ang ilan at ang natira na lang ay ang kalaban ni John na malaki ang katawan.
Bigla siyang naglabas ng baril at ipinutok. Natakpan ko ang aking bibig samantalang si Lauren ay napasigaw nang matamaan si Wil sakaniyang hita.
Sumugod naman sakaniya si Ken. Sa bilis ng kaniyang galaw ay nakasakay siya agad sa balikat ng lalaki.
"Say hello to your fellow men." Aniya atsaka ipinaikot ang ulo ng lalaki.
Tumakbo kami ni Lauren palapit kay Wil dahil natumba siya. Tinulungan naman namin siyang makatayo upang madala sa ospital.
"Let's go. My balls are so wet." Wika ni John. Napatigil naman si Ken dahil dito.
"What?" Tanong ni John nang tignan siya nila Sam.
Nilapitan siya ni Ken atsaka itinaas ang kaniyang damit. Dito namin nakita na may dalawa siyang tama ng baril.
"You've been shot. Let's go."
"Wait." Pigil ko.
"Hindi natin sila pwedeng dalihin sa ospital. Remember John has still drugs in his veins. Malalaman nila ito at baka mas maging komplikado ang mangyayari." Aniko.
"Kyla's right. I think I know where to go." Dagdag ni Lauren.
.
Pagkarating namin kay Doc Sila ay pinahiga namin sila sa parang mahabang lamesa sa gitna.
"Okay. Since I don't have nurses here, I'm gonna be needing two participants who's not afaid of blood or needles." Wika nila saamin.
"I won't go. I'm gonna faint." Sagot agad ni Sam.
"You're gonna faint of blood?" Hindi makapaniwalang sabi ni John na wala pa ring nararamdaman.
"No, I'm used to it. Needles." Sarkastiko niyang sagot.
"Kami na po ni Kyla." Sabi ni Lauren kaya ako bahagyang nabigla.
Lumabas na sila ni Ken at Sam at kami ang natira dito sa loob.
"Lauren, take care of Wil. Put pressure in his wounds." Anila sakaniya na agad niya ring sinunod.
"I'm gonna do him first since his shots are fatal." Sambit nila kay Wil at Lauren kaya sila tumango.
"Cut his shirt out, please, Kyla. Kukuhanin ko lang ang mga gagamitin natin."
Tumango ako at inumpisahan na ang paggupit ng kaniyang damit.
"Aww! Aww!!" Daing niya.
"Now I feel it. Damn! Shit."
"Oh, my God! Son of a buscuit eater. That hurts as hell!"
"Oh! Sweet mother of milkteeth!"
"Wag ka masyadong galaw ng galaw." Aniko.
Sa tuwing gagalaw kasi siya'y mas mabilis ang pagagos ng kaniyang dugo.
.
Hindi naman na tumagal ang pagaalis ng bala sa katawan nila Wil at John. Nang natapos ay dinala namin si John sa kabilang silid kung nasaan ang maliit na kama.
Si Wil naman ay nasa malambot lang na sofa dahil hindi naman ganon kalala ang tama niya sabi ni Doc Sila.
"How're we gonna find those who escaped?" Tanong ni Lauren.
"Here. I think this might help." Paglabas ni Sam ng ziplock na may lamang mga buhok.
"We could use this to know her DNA and track her down."
"How did you get that?" Tanong ko.
"I snatched this on her head, after she kicked my balls. That b***h!"
"Listen. I think that factory has some drugs." Pagiiba ni Ken.
"How did you know?" Tanong ko naman na nagpabigla saaking sarili.
Bakit parang alam na nila Lauren kung paano niya ito nalaman at hindi na tinanong kung paano niya ito nagawa?
"I just know."
"He's sense of smell is a little quite-a-lot sensitive." Singit ni Sam kaya ako tumango.
"But that's just an old factory... I guess." Ani ni Lauren.
Nag-usap pa sila samantalang ako'y binuksan ang aking cellphone. Baka kasi may tawag na pala ang mama ko saakin, hindi ko nakita dahil sa nangyari.
Pagkakita ko'y ilang messages ni Katharine.
Ang dami niyang text tungkol sa kilig na nararamdaman niya. Napangiti naman ako dahil dito.
"Kita tayo sa conevenient store. Doon ko na lang sasabihin sayo."
"Papunta na ako."
"Nasaan ka na?"
"Busy ka ba?"
"Nandito na ako."
"Kyla?"
"Text ka ng kahit ano kung nareceive mo ito, okay?"
Agad naman akong nagreply dahil dito.
"Ayun! Akala ko kung busy ka."
"Sige. Nandito ako sa campus. May hinahabol lang kasi akong mga test."
Nagtext ako sakaniya na papunta na ako atsaka na nagpaalam sakanila Lauren.
"Sige. Mag iingat ka." Wika niya.
Nagpaalam na rin sila Sam saakin kaya na ako umalis.
Pagkarating ko ng campus ay nakita ko si Katharine sa may canteen. Kumakain siya habang nagsasagot.
"Dito ka na pala." Aniya nang makita ako. Hinila naman niya ako agad paupo atsaka na nagkwento.
"Tapos ayun na nga. Feeling ko talaga may gusto siya saakin."
"Kasi ang tagal talaga ng titigan namin. Like, for 6 seconds we're staring into each other's eyes."
"Kinikilig din ako para sainyong dalawa." Nakangiti kong sabi.
"Hindi ko kasi ineexpect na nandoon siya sa aisle na iyon. I mean, how come he's right there in that aisle? Ang lawak ng library, pero nandoon siya."
"Anong ginawa mo after non?" Excited kong tanong.
"Ako unang umiwas ng tingin. Umalis din ako agad kasi grabe, nag iinit yung pisngi ko."
"Feeling ko pulang pula na ako."
"Oo. Parang ngayon." Wika ko kaya niya hinawakan ang dalawa niyang pisngi.
"Nagaganahan tuloy akong mag-aral. Nabigyan ako ng inspirasyon para tapusin mga kulang ko." Aniya kaya kami sabay natawa.
Bigla ko naman naalala na hindi niya pala alam na sila ang direktor ng eskwelahan namin kaya ko ito sinabi sakaniya.
"Ha?" Hindi makapaniwalang tanong niya.
"Ham." Dagdag niya.
"Ayos lang. Single naman siya." Sambit niya atsaka bahagyang natawa.
"Single ba siya?" Tanong niya saakin.
"Oo. Single yun si Mister Hiro. Hindi ko pa kasi sila nakitang may kasamang ibang babae bukod sa mga teachers dito. Atsaka wala akong makitang singsing sa daliri nila."
"Ay! Speaking of that. Ang laki ng kamay nila."
"Pag hinampas nila iyon sayo, baka alog pati utak mo. Baka nga biglang humiwalay kaluluwa mo sa katawan mo." Aniya kaya ako napahalakhak.
Maluha luha na ako at sobrang sakit na ng tiyan ko dahil sa tawa.
"Nakakatawa ka talaga." Aniko.
"Totoo nga. Ang laki kasi. Parang sakop na yung buong mukha ko."
"Sakop na talaga kung ganon." Sabi ko.
"Biruin mo iyon, sa sobrang tangkad niya hanggang dibdib niya lang ako. Ang sakit kaya sa leeg kung titignan ko siya ng malapitan."
"Kaya dapat pag titignan ko siya, sa malayuan para di sumakit leeg ko."
"Ano pa kaya ako, noh?" Natatawa kong sabi.
Kung siya'y hanggang dibdib nila, ano pa kaya saakin? Baka hanggang tiyan lang nila ako.
- Writer
