Chapter 6

1312 Words
ฉันเดินตามเขาออกมาไม่พูดอะไร ฉันยังช็อคอยู่เลยที่จู่ๆเขาก็มาจูบฉันอ่ะ โอ๊ยยยย เมลโล่คนนี้คือเขินมากมายเลย กริ๊ดดดดด "เมลโล่ไม่สบายเหรอทำไมหน้าแดง" ฉันหันไปสบตากับเมเปิ้ลเธอมองหน้าฉันด้วยแววตาที่เป็นห่วงสุดๆ แต่จะให้ฉันตอบว่ายังไงหละที่หน้าแดงไม่ใช่เพราะไม่สบายแต่เป็นเพราะเขินพายุงั้นเหรอ อร๊ายยยย "ปะ...เปล่านิ อากาศมันร้อนนะ" เมเปิ้ลพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจพายุมองหน้าฉันแล้วยกยิ้มมุมปากไม่พูดอะไร ตาบ้าเอ้ยฉันไม่ช็อคตายคาห้องน้ำก็บุญแล้วมะ แล้วมายิ้มดีต่อใจแบบนี้อีกให้ตายสิจะทำฉันหลงไปถึงไหนกัน "งั้นเหรอ เอ้อ คืนนี้จะไปฉลองกันที่ผับA ไปด้วยกันมั้ยเมลโล่ไปหลายคนสนุกดีนะ" ฉันไม่รู้จะตอบว่าอะไรหันไปมองหน้าพายุเขาก็ำม่ได้พูดอะไร เขาคงไม่สะดวกใจที่จะให้ฉันไปหละมั่งงั้นฉันไม่ไปดีกว่า "ไม่ดีกว่านะ เอ่อ ฉันกลับก่อนนะงั้น" ฉันโบกมือบ๊ายบายทุกคนก่อนจะหันหลังเดินออกไป ใครบ้างจะไม่อยากไปกับคนที่ตัวเองชอบหละจริงมั้ยแต่ฉันมีลิมิตของตัวเองอยู่ถ้าเขาไม่โอเคฉันก็ไม่อยากกวนเขามากนัก "เดี๋ยว" ฉันหยุดชะงักแล้วก็หันหลังกลับไปหาเขา ทุกคนคือเพื่อนๆเขานั้นแหละอมยิ้มมองมาทางฉัน ส่วนพายุนั้นถอนหายใจเบาๆก่อนจะเอ่ยออกมา "จะไปด้วยกันมั้ยหละ" ฉันมองเขาอย่างอึ้งๆไม่น่าเชื่อเลยจริงๆว่าคนอย่างเขานั้นจะชวนฉันไปไหนกับเขา ไม่เคยมีซักครั้งเลยจริงๆนี่ฉันกำลังปราบปลื้มอยู่นะ "ไปได้เหรอ" "อยากไปก็ไป กูกลับก่อนนะเจอกันที่ผับ" เขาพูดจบก็เดินออกไปเลย อ่าวแล้วฉันอ่ะ ฉันอ้าปากมองตามเขาพ้นประตูไปก่อนจะหันไปสบตากับเมเปิ้ล เธอเดินมาจับมือฉันไว้ก่อนจะยิ้มอย่างคนเจ้าเล่ห์ "ฉันนึกอะไรดีๆออกแล้ว" "เค้าก็คิดเหมือนตัวเลยป่ะพากลับไปคอนโดด้วยเลย หึหึ" สองคนนี้มันมีแผนอะไรกันอ่ะฉันกลัวนะเว้ยยยยย สองคนนั้นลากฉันออกไปพ้นประตูก็เจอพายุยืนกอดอกอยู่ตรงประตู "อ่าวนึกว่ามึงกลับไปแล้ว ยืนทำไรตรงนี้" กอไผ่เอ่ยถามเขาด้วยสีหน้าที่แบบรู้แต่แกล้งถามอะไรแบบนี้อ่ะ "ไม่ต้องมากวนตีน เธอกลับยังไง" "อ่อ คือ" "ฉันจะพาไปที่คอนโดนะนายกลับไปเลยนะแล้วเจอกันที่ร้านเลยตอนสองทุ่ม ป่ะเมลโล่" ฉันพยักหน้าเดินตามเธอไปอย่างงงๆ อิหยังวะพายุถอนหายใจแรงๆไล่หลังฉันเหมือนจะไม่ค่อยพอใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ฉันตามสองคนนั้นมาจนถึงคอนโดน่าจะเป็นคอนโดของเมเปิ้ลหละมั่ง "กอไผ่นายกลับไปเปลี่ยนชุดเลยแล้วค่อยมารับตอนทุ่มหนึ่ง เดี๋ยวจัดการเอง" "โอเคครับตัวเองขอแบบมันเห็นแล้วกระอักเลือดตายไปเลยนะ อยากเห็น คิิคิ" เขาสองคนคุยอะไรกันเนี้ย งงเว้ยยยย แต่ก็ช่างเถอะตอนนี้คืออยากอาบน้ำใครจะพาไปไหนก็จะไปหมดเนี้ยแหละ "ไปอาบน้ำเลยเดี๋ยวเราเตรียมชุดให้" . . ผมเดินออกมาจากห้องซ้อมอย่างหงุดหงิด Shit อุตส่าห์รอที่ไหนได้ไปกับไอ้กอไผ่กับเมเปิ้ล เหอะ คอยดูเถอะเจอหน้าจะจับลงโทษซะให้เข็ดเดินตามผมออกมาก็จบป่ะ โอ๊ยยยย หวุดหงิดวะ "ทำไมต้องหงุดหงิดด้วยวะ" ผมสบถออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อให้น้ำเย็นชะโลมร่างกายและดับอารมณ์ที่มันครุกกรุ่นภายในใจ ทำไมผมถึงรู้สึกแปลกๆวะ ทำไมผมถึงรู้สึกแบบนี้กันนะ ...... . . @ผับ A ผมเดินเข้ามาในผับแล้วก็ไปที่เดิมของพวกเรา เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้มาแล้วหละเพื่อนติดเมีย ไร้สาระใช่มั้ยหละ เหอะ "ไอ้พายุมาๆๆ มึงนี่มาช้ากว่าคนอื่นเลยนะ" ผมนั่งลงข้างๆไอ้คีย์ มาช้าเหี้ยไรกันมีแต่ผมกับมันเนี้ยนั่งอยู่ตรงนี้ คนอื่นหายหัวไปไหนไม่ทราบ "ตอแหลนะมึง คนอื่นยังไม่มาเลย" "มาแล้ว ติวเตอร์ไปห้องน้ำ กอไผ่กับเมเปิ้ลแล้วก็นางฟ้าไปทักทายเพื่อนโต๊ะโน่น" ผมเบ้ปากใส่มันอย่างหงุดหงิดนางฟ้าผ่องมึงสิวะ อารมณ์เสียชิบ ผมมองตามนิ้วที่มันชี้ก็เห็นไอ้กอไผ่ยืนคุยกับไอ้ดรีมแล้วก็มีไอ้ธนาที่กำลังยืนคุยกับผู้หญิงตัวเล็กน่ารักคนหนึ่งอยู่ สวยชิบหายขนาดมองแต่ด้านหลังนะนั้น ผมขมวดคิ้วมองผู้หญิงคนนั้น เดี๋ยวนะ มันคุ้นๆวะ "มองขนาดนั้นไม่อยากจะเชื่อสายตาหรือว่ามึงจำไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ นั้นเมียมึงนะโว๊ยไอ้พายุ" ผมตาโตทันทีก่อนจะกำหมัดแน่นเมื่อไอ้ธนายื่นแก้วเหล้ามาชนแก้วกับยัยมนต์ดำพร้อมกับขยับหน้าเข้ามาใกล้เธอ "s**t" ผมสบถออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินลงไปที่ยัยนั้นทันที บ้าชิบ นี่พากันหายไปในคอนโดแล้วมาอีกทีในสภาพทุเรศแบบนี้เหรอวะ "ยัยมนต์ดำ" ผมเดินเข้าไปแล้วกระชากยัยนั้นอย่างแรงจนเธอเซถลามาชนอกผม "พะ...พายุ" "มานี่" ผมลากยัยนั้นออกมาท่ามกลางสายตาของคนในนั้นที่มองมาเหมือนจะตกใจสุดๆ ผมลากแขนยัยนั้นให้เดินตามมาที่โต๊ะก่อนผลักเธอลงกับที่นั่ง "โอ๊ยยย เมลโล่เจ็บนะ" ยัยมนต์ดำร้องครางออกมาเสียงดังลั่นก่อนจะลูบแขนตัวเองป้อยๆ "แต่งตัวอะไร" ผมมองเมลโล่ที่ก้มมองตัวเองก่อนจะทำหน้างงๆใส่ผมให้ตายสิตีหน้ามึนแบบนี้คือไม่รู้ตัวเหรอ "ก็ปกตินะ" "ปกติที่ไหน ปกติเธอเคยใส่แบบนี้เหรอ" ผมถามอย่างอารมณ์เสียสุดๆ นี่ถ้าเป็นผู้ชายด้วยกันผมบีบคอตายห่าไปละ แม่งเอ้ย "กะ...ก็ไม่เคย ก็มีแต่คนชมว่าสวยนี่นา" เสียงเล็กเอ่ยเสียงอ่อยก่อนจะก้มสำรวจตัวเองอีกรอบ ผมพยายามควบคุมสติตัวเองอยู่ไม่ให้โกรธไปมากกว่านี้ "แต่ฉันไม่ชอบ", เมลโล่ทำตาโตก่อนจะลุกขึ้นมายืนตรงหน้าผม เธอหมุนตัวไปมาก่อนจะเอ่ยถาม "แต่กอไผ่บอกว่าพายุชอบแบบนี้นะ นี่เมลโล่ใส่มาเพื่อให้พายุชอบเลยนะ" ไอ้สัสกอไผ่ไอ้ชั่วไอ้เลว ไอ้เหี้ยยย ผมกำหมัดแน่นไอ้เหี้ยเอ้ยเดี๋ยวกลับมาที่โต๊ะเดี๋ยวมึงเจอกู "ไม่ชอบ ฉันไม่ชอบผู้หญิงแต่งตัวโป๊" ผมบอกออกไปอย่างหงุดหงิด ตอนนี้เมลโล่ทำหน้าไม่ถูกสีหน้าสลดลงเหมือนจะร้องไห้จนผมที่กำลังหงุดหงิดถึงกับชะงักไป เชี่ยยยย นี่กูแพ้น้ำตาผู้หญิงตั้งแต่เมื่อไหร่ "ห้ามร้อง" "ฮึกๆๆ เมลโล่ไม่รู้นี่นาว่าพายุไม่ชอบ ฮึกๆๆ เมลโล่ขอโทษ ฮืออออ " ผมถอดเสื้อแจ็คเก็ตออกแล้วโยนไปให้เธอ "ใส่ซะไม่อย่างงั้นก็กลับบ้าน"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD