Horoscope ดวงชะตาลิขิตรัก

Chapter 6

ฉันเดินตามเขาออกมาไม่พูดอะไร ฉันยังช็อคอยู่เลยที่จู่ๆเขาก็มาจูบฉันอ่ะ โอ๊ยยยย เมลโล่คนนี้คือเขินมากมายเลย กริ๊ดดดดด

"เมลโล่ไม่สบายเหรอทำไมหน้าแดง"

ฉันหันไปสบตากับเมเปิ้ลเธอมองหน้าฉันด้วยแววตาที่เป็นห่วงสุดๆ แต่จะให้ฉันตอบว่ายังไงหละที่หน้าแดงไม่ใช่เพราะไม่สบายแต่เป็นเพราะเขินพายุงั้นเหรอ อร๊ายยยย

"ปะ...เปล่านิ อากาศมันร้อนนะ"

เมเปิ้ลพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจพายุมองหน้าฉันแล้วยกยิ้มมุมปากไม่พูดอะไร ตาบ้าเอ้ยฉันไม่ช็อคตายคาห้องน้ำก็บุญแล้วมะ แล้วมายิ้มดีต่อใจแบบนี้อีกให้ตายสิจะทำฉันหลงไปถึงไหนกัน

"งั้นเหรอ เอ้อ คืนนี้จะไปฉลองกันที่ผับA ไปด้วยกันมั้ยเมลโล่ไปหลายคนสนุกดีนะ"

ฉันไม่รู้จะตอบว่าอะไรหันไปมองหน้าพายุเขาก็ำม่ได้พูดอะไร เขาคงไม่สะดวกใจที่จะให้ฉันไปหละมั่งงั้นฉันไม่ไปดีกว่า

"ไม่ดีกว่านะ เอ่อ ฉันกลับก่อนนะงั้น"

ฉันโบกมือบ๊ายบายทุกคนก่อนจะหันหลังเดินออกไป ใครบ้างจะไม่อยากไปกับคนที่ตัวเองชอบหละจริงมั้ยแต่ฉันมีลิมิตของตัวเองอยู่ถ้าเขาไม่โอเคฉันก็ไม่อยากกวนเขามากนัก

"เดี๋ยว"

ฉันหยุดชะงักแล้วก็หันหลังกลับไปหาเขา ทุกคนคือเพื่อนๆเขานั้นแหละอมยิ้มมองมาทางฉัน ส่วนพายุนั้นถอนหายใจเบาๆก่อนจะเอ่ยออกมา

"จะไปด้วยกันมั้ยหละ"

ฉันมองเขาอย่างอึ้งๆไม่น่าเชื่อเลยจริงๆว่าคนอย่างเขานั้นจะชวนฉันไปไหนกับเขา ไม่เคยมีซักครั้งเลยจริงๆนี่ฉันกำลังปราบปลื้มอยู่นะ

"ไปได้เหรอ"

"อยากไปก็ไป กูกลับก่อนนะเจอกันที่ผับ"

เขาพูดจบก็เดินออกไปเลย อ่าวแล้วฉันอ่ะ ฉันอ้าปากมองตามเขาพ้นประตูไปก่อนจะหันไปสบตากับเมเปิ้ล เธอเดินมาจับมือฉันไว้ก่อนจะยิ้มอย่างคนเจ้าเล่ห์

"ฉันนึกอะไรดีๆออกแล้ว"

"เค้าก็คิดเหมือนตัวเลยป่ะพากลับไปคอนโดด้วยเลย หึหึ"

สองคนนี้มันมีแผนอะไรกันอ่ะฉันกลัวนะเว้ยยยยย สองคนนั้นลากฉันออกไปพ้นประตูก็เจอพายุยืนกอดอกอยู่ตรงประตู

"อ่าวนึกว่ามึงกลับไปแล้ว ยืนทำไรตรงนี้"

กอไผ่เอ่ยถามเขาด้วยสีหน้าที่แบบรู้แต่แกล้งถามอะไรแบบนี้อ่ะ

"ไม่ต้องมากวนตีน เธอกลับยังไง"

"อ่อ คือ"

"ฉันจะพาไปที่คอนโดนะนายกลับไปเลยนะแล้วเจอกันที่ร้านเลยตอนสองทุ่ม ป่ะเมลโล่"

ฉันพยักหน้าเดินตามเธอไปอย่างงงๆ อิหยังวะพายุถอนหายใจแรงๆไล่หลังฉันเหมือนจะไม่ค่อยพอใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ฉันตามสองคนนั้นมาจนถึงคอนโดน่าจะเป็นคอนโดของเมเปิ้ลหละมั่ง

"กอไผ่นายกลับไปเปลี่ยนชุดเลยแล้วค่อยมารับตอนทุ่มหนึ่ง เดี๋ยวจัดการเอง"

"โอเคครับตัวเองขอแบบมันเห็นแล้วกระอักเลือดตายไปเลยนะ อยากเห็น คิิคิ"

เขาสองคนคุยอะไรกันเนี้ย งงเว้ยยยย แต่ก็ช่างเถอะตอนนี้คืออยากอาบน้ำใครจะพาไปไหนก็จะไปหมดเนี้ยแหละ

"ไปอาบน้ำเลยเดี๋ยวเราเตรียมชุดให้"

.

.

ผมเดินออกมาจากห้องซ้อมอย่างหงุดหงิด Shit อุตส่าห์รอที่ไหนได้ไปกับไอ้กอไผ่กับเมเปิ้ล เหอะ คอยดูเถอะเจอหน้าจะจับลงโทษซะให้เข็ดเดินตามผมออกมาก็จบป่ะ โอ๊ยยยย หวุดหงิดวะ

"ทำไมต้องหงุดหงิดด้วยวะ"

ผมสบถออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อให้น้ำเย็นชะโลมร่างกายและดับอารมณ์ที่มันครุกกรุ่นภายในใจ ทำไมผมถึงรู้สึกแปลกๆวะ ทำไมผมถึงรู้สึกแบบนี้กันนะ ......

.

.

@ผับ A

ผมเดินเข้ามาในผับแล้วก็ไปที่เดิมของพวกเรา เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้มาแล้วหละเพื่อนติดเมีย ไร้สาระใช่มั้ยหละ เหอะ

"ไอ้พายุมาๆๆ มึงนี่มาช้ากว่าคนอื่นเลยนะ"

ผมนั่งลงข้างๆไอ้คีย์ มาช้าเหี้ยไรกันมีแต่ผมกับมันเนี้ยนั่งอยู่ตรงนี้ คนอื่นหายหัวไปไหนไม่ทราบ

"ตอแหลนะมึง คนอื่นยังไม่มาเลย"

"มาแล้ว ติวเตอร์ไปห้องน้ำ กอไผ่กับเมเปิ้ลแล้วก็นางฟ้าไปทักทายเพื่อนโต๊ะโน่น"

ผมเบ้ปากใส่มันอย่างหงุดหงิดนางฟ้าผ่องมึงสิวะ อารมณ์เสียชิบ ผมมองตามนิ้วที่มันชี้ก็เห็นไอ้กอไผ่ยืนคุยกับไอ้ดรีมแล้วก็มีไอ้ธนาที่กำลังยืนคุยกับผู้หญิงตัวเล็กน่ารักคนหนึ่งอยู่ สวยชิบหายขนาดมองแต่ด้านหลังนะนั้น ผมขมวดคิ้วมองผู้หญิงคนนั้น เดี๋ยวนะ มันคุ้นๆวะ

"มองขนาดนั้นไม่อยากจะเชื่อสายตาหรือว่ามึงจำไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ นั้นเมียมึงนะโว๊ยไอ้พายุ"

ผมตาโตทันทีก่อนจะกำหมัดแน่นเมื่อไอ้ธนายื่นแก้วเหล้ามาชนแก้วกับยัยมนต์ดำพร้อมกับขยับหน้าเข้ามาใกล้เธอ

"s**t"

ผมสบถออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินลงไปที่ยัยนั้นทันที บ้าชิบ นี่พากันหายไปในคอนโดแล้วมาอีกทีในสภาพทุเรศแบบนี้เหรอวะ

"ยัยมนต์ดำ"

ผมเดินเข้าไปแล้วกระชากยัยนั้นอย่างแรงจนเธอเซถลามาชนอกผม

"พะ...พายุ"

"มานี่"

ผมลากยัยนั้นออกมาท่ามกลางสายตาของคนในนั้นที่มองมาเหมือนจะตกใจสุดๆ ผมลากแขนยัยนั้นให้เดินตามมาที่โต๊ะก่อนผลักเธอลงกับที่นั่ง

"โอ๊ยยย เมลโล่เจ็บนะ"

ยัยมนต์ดำร้องครางออกมาเสียงดังลั่นก่อนจะลูบแขนตัวเองป้อยๆ

"แต่งตัวอะไร"

ผมมองเมลโล่ที่ก้มมองตัวเองก่อนจะทำหน้างงๆใส่ผมให้ตายสิตีหน้ามึนแบบนี้คือไม่รู้ตัวเหรอ

"ก็ปกตินะ"

"ปกติที่ไหน ปกติเธอเคยใส่แบบนี้เหรอ"

ผมถามอย่างอารมณ์เสียสุดๆ นี่ถ้าเป็นผู้ชายด้วยกันผมบีบคอตายห่าไปละ แม่งเอ้ย

"กะ...ก็ไม่เคย ก็มีแต่คนชมว่าสวยนี่นา"

เสียงเล็กเอ่ยเสียงอ่อยก่อนจะก้มสำรวจตัวเองอีกรอบ ผมพยายามควบคุมสติตัวเองอยู่ไม่ให้โกรธไปมากกว่านี้

"แต่ฉันไม่ชอบ",

เมลโล่ทำตาโตก่อนจะลุกขึ้นมายืนตรงหน้าผม เธอหมุนตัวไปมาก่อนจะเอ่ยถาม

"แต่กอไผ่บอกว่าพายุชอบแบบนี้นะ นี่เมลโล่ใส่มาเพื่อให้พายุชอบเลยนะ"

ไอ้สัสกอไผ่ไอ้ชั่วไอ้เลว ไอ้เหี้ยยย ผมกำหมัดแน่นไอ้เหี้ยเอ้ยเดี๋ยวกลับมาที่โต๊ะเดี๋ยวมึงเจอกู

"ไม่ชอบ ฉันไม่ชอบผู้หญิงแต่งตัวโป๊"

ผมบอกออกไปอย่างหงุดหงิด ตอนนี้เมลโล่ทำหน้าไม่ถูกสีหน้าสลดลงเหมือนจะร้องไห้จนผมที่กำลังหงุดหงิดถึงกับชะงักไป เชี่ยยยย นี่กูแพ้น้ำตาผู้หญิงตั้งแต่เมื่อไหร่

"ห้ามร้อง"

"ฮึกๆๆ เมลโล่ไม่รู้นี่นาว่าพายุไม่ชอบ ฮึกๆๆ เมลโล่ขอโทษ ฮืออออ "

ผมถอดเสื้อแจ็คเก็ตออกแล้วโยนไปให้เธอ

"ใส่ซะไม่อย่างงั้นก็กลับบ้าน"