คู่กัด!!

1074 Words
@ ร้านเหล้าหลังมหาลัยดัง “แต่งตัวมาแค่นี้แต่ก็สามารถแย่งซีนคนอื่นนะย่ะ” ยิปโซที่เดินเข้ามาภายในร้านเป็นคนสุดท้ายของกลุ่มเดินเข้าไปหาเพื่อนที่โต๊ะ “แน่นอน ก็ฉันสวย” เสื้อครอปแบรนด์ดังกับกางเกงยีนทรงกระบอกเล็กรองเท้าและรองเท้าแฟชั่นแบรนด์ดัง ผมยาวลอนใหญ่แบบไม่ได้ตั้งใจ ทำให้ยิปโซดูสวยและมีออร่าเหมือนไอดอลเกาหลีไม่มีผิดเพี้ยน เมื่อเดินผ่านชายหนุ่มหลายโต๊ะถึงกับต้องหันมองตามหลังเธอ “แบรนด์เนมทั้งตัว” คนที่ถูกพาดพิงไม่มีท่าทีสะทกสะท้านกับคำพูดของเพื่อนแต่อย่างใด ยิปโซแค่ยักไหล่ให้เพื่อนและนั่งลงข้าง ๆ เหมยที่กำลังยังชงเหล้าให้กับเธอ “ฉันไปสืบข่าวยัยไข่มุกมาแล้ว” “ว่า/เป็นไง/ไหนเล่า” “ไม่ค่อยเสือกเลยนะ” “แกเสือกกว่าพวกฉันอีก ไปสืบมาจนได้นะย่ะ” คำตอบของกันย์ที่ดูยังไงก็เหมือนคำพูดจิกกัดแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรมะปรางได้ เพราะเธอก็เสือกจริง ๆนั่นแหละ “ยัยไข่มุก ตามจีบว่าที่หมอปีหก” “จริงดิ!! เล่นของสะอาดแบบนี้ไม่เหมาะกับคนอย่างมันเลยวะ” “คำพูดแรงมากยิปโซ” “แล้วเป็นไง โง่เหมือนไอ้รุ่นพี่สุดเขตไหม” เหมยที่นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยถามขึ้น เพราะดูยัยไข่มุกจะพาดผู้ชายมาเยอะอยู่เหมือนกันและไม่เคยนกด้วยความแรดที่พร้อมพรีกายของนาง “พี่หมอไม่สนใจค่ะ” “อยากจะเห็นหน้าหมอคนนี้จริง ๆ จะตบมือให้ดัง ๆ ค่อยดู” “ก็แน่สิจ๊ะ คนที่มันตามจีบของดีคณะแพทย์เลยนะนั้น” คำพูดของมะปรางทำให้เพื่อนทั้งสามต่างพากันขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ว่าผู้ชายที่มะปรางเอ่ยถึงเป็นใคร “ก็พี่หมอราม คณะแพทย์ปีหกไง” “อ๋อ/ยากหน่อยนะ” เหมยและกันย์พูดขึ้นพร้อมกัน เพราะเคยได้ยินชื่อเสียงและความหล่อของพี่หมอรามมาตลอด แต่ไม่ใช่สำหรับยิปโซที่นั่งทำหน้างุนงงอยู่คนเดียว “ใครวะ ทำไมพวกแกรู้จัก” “แกต่างหากไปอยู่ไหนมา พี่หมอรามออกจะดัง หล่อ รวย เรียนเก่ง มีแต่ผู้หญิงตามจีบกันทั้งนั้น วันนั้นเราก็เจอพี่หมอรามที่ร้านข้าวหน้ามหาลัยไง” “ก็ฉันไม่รู้จัก” ยิปโซยอมรับตามความจริง เพราะเธอไม่เคยได้ยินแม้แต่ชื่อของหมอรามและไม่เคยเห็นหน้าคร่าตาเขาเลยด้วยซ้ำ “ถ้าแกอยากให้ยัยไข่มุกเสียหน้า ไปจีบหมอราม” “ทำไมต้องไปจีบวะ” “ฉันได้ยินว่ามันตามจีบพี่หมอรามมาหลายเดือนแล้วแต่ก็ยังนกอยู่” “จริงดิ!!” “หรือแกไม่กล้า” “ทำไมฉันจะไม่กล้า พวกแกรอดูแล้วกัน” นิสัยที่ไม่ชอบให้ใครมาท้าทาย ทำให้ยิปโซต้องตกปากรับคำเพื่อนไปอย่างงั้นโดยที่เธอเองก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เดี๋ยวคำพูดของเธอเพื่อนก็ลืมจีบไม่จีบนั้นเป็นอีกเรื่อง เพราะชีวิตตั้งแต่เกิดมายิปโซคนนี้ไม่เคยจีบผู้ชายก่อนเลยสักครั้ง ก่อนที่พวกเธอจะนั่งดื่มกันจนดึก “อ้าว!!มานั่งแดกเหล้าย้อมใจอยู่นี่เองเหรอยิปโซ” เสียงไม่พึงประสงค์ที่จะได้ยินเป็นเสียงของบุคคลที่พวกเธอพึ่งจะเอ่ยถึงไปเมื่อสักครู่ “ทำไมฉันต้องเสียใจด้วยย่ะ” “ก็เรื่องที่พี่สุดเขตเขาเลือกฉันไง” ไข่มุกที่ยืนกอดอกโดยมีพรรคพวกของนางยืนอยู่ด้านหลังไม่ห่าง ใบหน้าเยอะเย้ยที่ยิปโซเห็นแล้วอยากจะตบสักทีสองที “บังเอิญว่าของเสีย ฉันไม่ต้องการจ๊ะ ดีนะที่เธอมากินต่อ” “แก!!” “เอ๊ะ ๆ พูดเพราะ ๆ หน่อยนะไข่มุก ยิ่งเน่า ๆ อยู่ด้วย” ประโยคของยิปโซทำให้ไข่มุกยืนกระทืบเท้าด้วยความโมโห “ถ้าแกดี พี่สุดเขตคงไม่มาเอากับฉันหรอก” “ก็บังเอิญว่าฉันไม่ให้มันเอาไง มันเลยไม่เอาของง่าย ๆ แค่กระดิกนิ้วก็พร้อมขึ้นเตียง” เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ เพี๊ยะ ไข่มุกฟาดมือลงบนใบหน้าสวยของยิปโซไปหนึ่งทีแต่กลับถูกยิปโซนั้นฟาดมือตบกลับไปไม่ยั้ง ก่อนที่ทุกอย่างภายในร้านเหล้าหลังมหาลัยมีสภาพยับระเนระนาดไปด้วยฝีมือของไข่มุกและยิปโซ โดยมีเพื่อนของทั้งสองคุมเชิงอยู่แต่ฝ่ายที่เสียเปรียบคงเป็นไข่มุกที่ไม่สามารถสู้ยิปโซได้ ทำให้เพื่อนชายของไข่มุกกระโดดถีบด้านข้างของยิปโซเต็มแรงทำให้ยิปโซล้มลงไปที่เศษแก้วที่แตกอยู่บนพื้น แต่ยังไม่ทันที่กันย์จะเอาคืน การ์ดของร้านก็เข้ามาคุมสถานการณ์เอาไว้ก่อน สายตาเคียดแค้นของกันย์เมื่อเห็นว่าเพื่อนรักอย่างยิปโซมีรอยแก้วบาดที่แขนจากการถูกผู้ชายเพื่อนในกลุ่มของไข่มุกถีบล้มลงกองเศษแก้ว “ไอ้หน้าตัวเมีย ถีบผู้หญิงเหรอวะ” มะปรางที่เห็นเหตุการณ์โมโหไม่ต่างกัน ก่อนจะชี้หน้าด่าผู้ชายที่กระโดดถีบเพื่อนนรักของเธอ “ไอ้โซเป็นไงบ้างวะ” “ไม่เป็นไร” เหมยประคองยิปโซให้ลุกจากพื้นที่มีแต่เศษแก้ว เลือดสีแดงที่ไหลตามแขนเล็กของยิปโซทำให้เพื่อนต่างพากันเป็นห่วงไม่น้อย “ใครจะจ่ายค่าเสียหายครับ” การ์ดของร้านถามขึ้นเมื่อคุมสถานการณ์ได้ ภายในร้านที่มีแต่คนมุงดูเหตุการณ์บ้างก็ถ่ายวิดีโอเอาไว้ “เท่าไหร่พี่ เดี๋ยวหนูจ่ายเอง” ยิปโซถามการ์ดที่รู้จักกัน เพราะเธอก็มาร้านนี้บ่อยและรู้จักกับเจ้าของร้านด้วยเช่นกัน “ต้องถามเฮียวิน ว่าแต่น้องไม่หารเหรอ ร่วมด้วยกันนิ” “เหอะ ถ้าอยากได้ก็แจ้งความเอาสิ” “อ้าว!!น้องทำไมพูดแบบนี้” การ์ดของร้านหันหน้าไปถามไข่มุกที่ยืนอยู่ตรงข้ามกับยิปโซแต่คำตอบที่ได้ทำให้การ์ดของร้านของขึ้นไม่น้อย ก่อนที่นางจะเดินสะบัดตูดออกจากร้านไปโดยไม่รับผิดชอบแต่อย่างใด “ยังไงบอกเฮียวินส่งบิลให้หนูแล้วกันนะพี่” “โอเค ไปทำแผลที่โรงพยาบาลเถอะ” เหมยประคองยิปโซเดินออกจากร้านไปขึ้นรถ เพื่อไปทำแผลที่โรงพยาบาลข้างมหาลัย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD