ตอนนี้พี่ตินกับธนากำลังพูดคุยกันเรื่อง พี่ญาดาสินะ ฉันพูดไม่ถูกตั้งแต่พี่ญาดารู้ว่า ฉันเป็นแฟนเก่าของธนา ฉันก็เกร็งแปลกๆ ฉันเกรงใจพี่ญาดากลัวพี่เขาจะรู้สึกไม่ดี แต่ฉันก็ไม่อยากให้บรรยากาศมันเงียบขนาดนี้เพราะมันอึดอัดแปลกๆ
"พี่ญาดา ไปเจอกับธนาที่ไหนหรอคะ"
"แถวข้างทาง 55555 หน้าตาเขาสะดุดตานี่ ว่ามั้ย"
"ริต้าว่า พี่โชคดีแล้วละค่ะ ธนาเขาดูแลพี่ได้แน่นอน"
"หรอ พี่ถามตรงๆได้มั้ย เธอสองคนตอนเจอกัน ไม่รู้สึกหวั่นไหวกันบ้างหรอ"
"งืมมม ตัวริต้ารู้สึกนะคะ หวั่นไหวเหมือนตอนนั้นเราจากกันทั้งที่ยังไม่ได้ลากันสักคำ ใจผูกพันมันก็ยังอยู่ว่า ทำไมอยู่ด้วยกันไม่ได้ แต่ยอมรับว่า ถ้าเอาเข้าจริงๆ หนูติดพี่ตินมากกว่า เหมือนพี่แกเข้ามาถูกจังหวะพอดี พี่เขาดูแลหนูดีทุกอย่าง" จะให้ฉันพูดยังไง ฉันรักพี่ตินแต่พี่ตินรักเธอนี่และอีกอย่างดูเหมือนพี่ตินจะมองฉันเป็นแค่น้องสาว ถ้าวันนึงเราจะเปลี่ยนสถานะทุกอย่างคงไม่ดีเหมือนเคยหรอก
"เธอชอบตินหรอ" พี่ญาดาพูดขึ้นพร้อมยิ้มอย่างแซวๆ เหมือนเธออ่านใจฉันได้เลย
"ไม่รู้สิคะ เขาดูแลหนูเป็นพิเศษ เหมือนหนูได้สิทธิพิเศษที่ต่างจากคนอื่น หนูได้ใกล้ชิดเขาทั้งที่เขาไม่ชอบให้ใครเข้ามาวุ่นวายกับเขา หนูก็รู้สึกหวั่นไหวเหมือนกันนะคะ" ฉันพูดอย่างยิ้มๆ
"เธอก็จีบตินสิ มันยังไม่มีใครนะ มันเอาแต่ดูแลฉัน ไม่เคยมีใครดูแลมันเลย ฉันว่ามันแพ้ทางคนที่เอาใจมันนะ"
"คุยอะไรกัน" ตินเดินเปิดประตูออก เห็นฉันกับพี่ญาดากำลังกำลังคุยอย่างยิ้มๆ เหมือนมีอะไรแปลกๆ
"ไม่ได้คุย ฉันแค่แนะนำให้ริต้ามีแฟนหรือไม่ก็ไปจีบผู้ชายหล่อๆ จะได้มีสีสันในชีวิต" ฉันพูดแกล้งตินเพื่อลองใจว่า มันหวงริต้าแค่ไหน
"แกแนะนำอะไรให้เด็กในปกครองของฉันวะเนี้ย" ตินเดินเข้ามาอย่างหงุดหงิดใจ ต่อว่าฉันอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน
"จริงหรอ เด็กในปกครองเลยหรอ ทำไมอ่ะ ทำไมเด็กในปกครองของแกจะมีแฟนไม่ได้ แกหวงอะไร" ฉันเบ้ปากพร้อมกับเอียงคอถามอย่างกวนๆ
"ริต้าไปดูหนังในห้องไป อย่าไปคุยกับญาดามาก ไปๆ" ตินดึงแขนริต้าขึ้นพร้อมกับผลักให้เธอเดินเข้าห้องนอนไปอย่างเบาๆ
"แค่นี้ก็ต้องหวงด้วย แบร่" ฉันแลบลิ้นให้ตินแล้วก็ดึงแขนธนาออกมา
-------------------------------------------
บนรถ
"ทำไมเธอถึงไปแซวตินแบบนั้นล่ะ" หลังจากที่ธนาออกมาจากที่คุยกับติน ฉันก็เห็นธนาดูสบายใจขึ้น ตอนนี้เรากำลังขับรถกลับบ้าน แล้วธนาก็เอ่ยถามขึ้นเหมือนเขากำลังสงสัยในตัวตินเหมือนกัน
"ฉันว่า รายนั้นผูกพันแต่ไม่รู้ตัวมากกว่า มีอะไรก็ริต้าๆๆๆ หวงจะตาย พี่น้องก็ไม่ใช่ แต่อ้างว่า รับมาเป็นเด็กในปกครองก็เลยต้องดูแลดีๆ"
"อย่างนั้นหรอ ไปกันเถอะ"
------------------------------------------------
ห้องนอนของติน
"ริต้า หนูคุยอะไรกับธนาบ้างหรอ" สักพักพี่ตินก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับถามฉันด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
"อ้ออ เรื่องนั้น"
เมื่อหลายนาทีก่อน (ตอนที่ฉันกำลังนั่งคุยกับพี่ญาดา)
"นี่ แต่พี่จะบอกความลับให้เราฟัง"
"อะไรหรอคะ"
"ไอ้ตินอ่ะ มันหวงริต้ามากเลยนะ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร บางทีก็ก็กังวลว่า ริต้าจะมีแฟนมั้ยนะ ริต้าเป็นยังไงบ้าง พี่ไม่เคยเห็นไอ้ตินมันแคร์ มันตามใครขนาดนี้เลยนะ พี่ว่าถ้าริต้าอยากรู้อ่ะ หลังจากที่พี่กับธนากลับแล้ว ยังไงไอ้ตินก็ต้องถามถึงเรื่องที่ ธนาคุยกับริต้าอยู่แล้ว ริต้าก็ลองแกล้งๆดูสิ"
"ไม่เอาหรอกค่ะ จะไปแกล้งพี่เขาทำไมคะ55555"
"ริต้าไม่อยากรู้หรอว่า ไอ้ตินอ่ะมันรู้สึกยังไง ใครมองเข้ามาก็ต้องคิดว่า ริต้าเป็นแฟนมัน มีแต่มันแหละที่ไม่รู้ตัว"
"พี่ตินเขาไม่ชอบริต้าหรอกค่ะ เขามีคนที่ชอบแล้ว" ฉันเผลอพูดออกไปอย่างไม่ได้ตั้งตัว
"ใครอะ จริงหรอ" ในขณะที่ฉันกำลังจะพูดพี่ตินก็มาขัดขังหวะก็เลยทำให้ไม่ได้พูดอะไรต่อ แล้วพี่ตินก็ไล่ฉันมาห้องนอน แล้วตอนนี้ฉันกำลังตัดสินใจว่า จะทำตามที่พี่ญาดาบอกดีมั้ย
กลับมาที่ปัจจุบัน
" ริต้า! ว่ายังไง เงียบนานจัง" เสียงของพี่ตินทำเอาฉันตกใจแล้วก็หลุดออกจากภวังค์เลย ดูท่าทางเขาจะหงุดหงิดที่ฉันทำท่าลังเล
"งืมม ก็คุยเรื่องทั่วไปว่า ระหว่างที่เราไม่เจอกัน ธนาไปทำไรมาบ้าง แล้วริต้าไปทำไรมาบ้าง ทำเอาคิดถึงอดีตที่เคยมีร่วมกันเลยละคะพี่ติน" ฉันทำแสร้งพูดพร้อมยิ้มอย่างมีความสุขเพราะฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่า เขาจะเป็นยังไง
"ว่ายังไงนะ นี่ริต้าคิดถึงมันหรอ!"
"พี่ติน จะตะโกนทำไมคะ"
"พี่ไม่ยอมนะ ริต้าจะไปคิดถึงมันไม่ได้นะ!" จู่ๆ พี่ตินก็โวยวายเหมือนพี่แกลืมตัวยังไงไม่รู้
"ทำไมอ่ะ พี่เป็นอะไรคะ" ฉันเบิกตาขึ้นอย่างตกใจปนสงสัยว่า พี่เขาจะโวยวายทำไม
"อะ..เอ่ออ.. ก็ไอ้ธนามันเป็นแฟนญาดาไง ริต้าไม่ควรไปคิดถึงมัน" ท่าทางพี่ตินดูจะมีสติขึ้นมาบ้าง ดูเลิ่กลั่กแปลกๆ
"ริต้าคิดถึงอดีตที่เคยทำร่วมกัน ไม่ได้คิดถึงธนาค่ะ"
"นั้นก็ไม่ได้! ไม่ได้เด็ดขาดเลย!"
"นั้นริต้าก็จะมีแฟนเป็นของตัวเอง จะได้สร้างประสบการณ์ใหม่กับคนใหม่ พี่ตินว่าดีมั้ยคะ" ฉันพูดอย่างยิ้มๆ ซึ่งต่างจากพี่ตินที่เอาแต่ทำหน้าไม่พอใจ
"ไม่ได้! พี่ไม่ยอมนะ" พี่ตินตะคอกใส่ฉันแล้วก็เปิดประตูเดินออกไปเลย ดูจากท่าทางคงจะไม่พอใจมากๆๆๆ ฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรว่า เขาเป็นอะไร แล้วพี่ตินก็หายไปเลยตั้งแต่ตอนนั้น จนตกเย็นแล้วก็ยังไม่กลับมาเลย เป็นเพราะเขาโกรธฉันหรือเป็นเพราะอะไรกันนะ บางครั้งพี่เขาก็ทำตัวสับสน ซับซ้อน จนฉันก็ไม่รู้ว่า จริงๆเขาคิดยังไง คิดแค่ว่า ฉันเป็นน้องสาวหรือคิดมากกว่านั้กันแน่
--------------------------------------------
ติน ณ ผับK
ผมมานั่งอยู่ที่นี่ตั้งแต่ทะเลาะกับริต้าล่ะ ผมแม่งโครตโมโหเลย ผมดูแลเธอไม่ดีหรือไง ทำไมเธอต้องอยากไปหาคนอื่น มีคนอื่นที่ไม่ใช่ผมด้วย ผมไม่ได้ชอบเธอนะแต่ผม..... ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน ผมรู้แค่ผมหวงของผม นี่ผมเป็นบ้าอะไร
"เห้ยๆๆ ไอ้ตินใจเย็นๆ" ไอ้กิตเพื่อนผมที่เอ่ยปากห้ามที่ผมกำลังกระดกเหล้าพรวดเดียวหมดแก้ว โดยอารมณ์ที่โมโห ไอ้กิตเป็นเจ้าของผับนี้ มันสนิทกับผมมานานล่ะ
"เดี๋ยวก็ช็อกตายหรอก"
"ก็ดี จะได้มีคนรู้ว่า การไม่มีกูมันเป็นยังไง" พอพูดจบผมก็ซัดเหล้าหมดแก้ว
"ทำไมอ่ะ ริต้าทำอะไรอีกล่ะ มึงรักมึงชอบน้องเขา มึงก็บอกเขาไปสิ แสดงออกไปสิ เลิกหลอกตัวเองว่า ชอบญาดาได้แล้ว กูเนี้ยดูออกตั้งแต่มึงรับเด็กคนนี้เข้ามาในชีวิตแล้ว แต่ผมไม่ยอมรับ มึงไม่ได้ชอบญาดามานานแล้วเว้ยย" อยู่ๆ จากบรรยากาศที่เงียบไอ้กิตมันก็พูดขึ้นเหมือนมึงอึดอัดใจอะไรนักหนาก็ไม่รู้
"ก็บอกว่า ไม่ได้ชอบไง!"
"แล้วมึงหวงเขาทำไม ตอนนั้นที่กูบอกจะจีบ มึงหวงไว้ทำไม" กิตมันพูดสวนผมจนผมแทบจะไปไม่ถูกเลย
"เออน่า เรื่องของกู อีกอย่างมึงก็เหี้ยเกินจะมาเป็นแฟนริต้า"
"แล้วแบบไหนถึงจะดี แบบมึงหรอ"
"............."
"นั้นเอาไป คนนี้กูให้" กิตมึงยื่นมือผู้หญิงที่นั่งข้างมันให้ผม เธอหน้าอกใหญ่มาก เอวบาง แต่งหน้าบางๆ ดูท่าทางจะไม่ได้เด็กเสี่ยทั่วไป ผมหันไปมองหน้าเธอ เธอก็ได้แต่ยิ้มให้ผมแบบอ่อนๆไม่ได้มากจนเกินไป มันทำให้ผมรู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้น่ารัก เธอต่างจากพริตตี้คนอื่น
"พริตตี้หรอ"
"ไอ้เหี้ยนี่ก็พูดไปทั่ว พริตตี้เหี้ยไรจะสวยขนาดนี้ เด็กกู ไม่ใช่พริตตี้พูดให้มันดีๆ เด็กกูครับเด็กกู" ผมก็เลย อ้ออออ ในใจ ถึงว่าทำไมลักษณะแบบนั้น
"เด็กมึงแล้วให้กูทำไม"
"มึงเป็นเพื่อนรักกู แค่นี้ก็แบ่งให้ได้อยู่แล้ว" ตอนนี้ผู้หญิงหย่อนตัวลงมานั่งบนตักของผม ผมก็โอบเอวเธอไว้หลวมๆ ด้วยความเมาผมก็เคลิ้มตามเธอไป ตอนนี้เธอกำลังซุกไซ้ที่คอของผมอย่างชำนาญ แต่จู่ๆ ก็มีบางสิ่งที่ทำให้ผมถึงกับสะดุ้ง หลุดออกจากภวังค์ทันที
"พี่ตินน!!!!"