คู่กัดตัวร้ายของยัยเฉิ่ม

Chapter 4

เวลาผ่านไปเกือบสิบนาที เสี่ยนทียังคงทานข้าวตรงหน้าตัวจี๊ดพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างสะใจที่ได้แกล้งหญิงสาวตรงหน้า

"หิวป่ะ"

"หิวค่ะ แต่ว่าไม่เป็นอะไร"

เขานิ่วหน้าเล็กน้อย นี่เอาอาหารมาล่อขนาดนี้แล้วนะทำไมถึงไม่ขอความเมตตาจากเขาล่ะ หรือว่ายังยั่วยวนไม่มากพอ

"ไม่อยากทานเหรอ"

"ถ้าอยากทานคุณจะแบ่งให้จี๊ดเหรอ"

เขามองหญิงสาวที่สบตาเขาพร้อมกับถามคำถามที่บังคับเขาต้องตอบ เขาเริ่มใจอ่อนเพราะสงสาร เมื่อคืนกว่าจะได้นอนแถมยังต้องตื่นเช้าอีก เกิดเป็นลมเป็นแล้งไปขึ้นมาเขาจะโดนพ่อกับดุก่อนนะสิ

"อ๊ะ! เอานะ..."

"คาปูหวานน้อยที่สั่งได้แล้วค่ะ"

บีมที่จอดรถแล้วรีบเดินลงมาถือแก้วกาแฟติดมือมาด้วย ยื่นคาปูชิโน่แก้วใหญ่ส่งให้ถือมือ ตัวจี๊ดยิ้มอย่างดีใจก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณแล้วรับมาไว้ในมือทันที

"ขอบคุณมากค่ะพี่บีม กี่บาทคะ"

"ไม่เป็นอะไรค่ะพี่ซื้อมาฝาก"

ตัวจี๊ดยิ้มแก้มปริอย่างน้อยไม่ได้ทานข้าวก็ขอดื่มกาแฟสักหน่อยให้ชื่นใจ เธอกำลังจะอ้าปากงับหลอดแต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อเสี่ยดึงออกไปซะก่อน

"งื้อออ เสี่นนทีเอามานะ!!"

"ยังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลย ใครสั่งใครสอนดื่มกาแฟ"

"ก็มันไม่มีข้าวเช้าทานนี่นา"

ตัวจี๊ดงอแงอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง เขาถือแก้วกาแฟมาวางไว้ข้างๆก่อนจะส่งกล่องข้าวของตัวจี๊ดไปให้เธอถือไว้แทน

"นี่ไงข้าวเธอนะ"

หญิงสาวมองกล่องข้าวในมือเปิดออกทีละกล่องมีทุกเมนูที่เธอทำเหมือนกันกับของเขา นั้นแสดงว่าเอามาเผื่อเธอด้วย

"แล้วทำไมต้องแกล้งด้วยคะ"

"ทำไม.. มีปัญหาเหรอไง"

เขาอมยิ้มกวนประสาท หญิงสาวใช้ช้อนตักทานด้วยความหิว บีมกอดอกมองทั้งสองคนก่อนจะส่ายหน้ายิ้มๆ กัดกันตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม โดยเฉพาะเจ้านายของเขาที่ชอบแกล้งเด็กสาวเป็นประจำ ทำจนเป็นนิสัยซึ่งคงแก้ยาก

"กาแฟน่าทานเนาะ"

พูดจบเสี่ยนทีก็ยกกาแฟขึ้นดื่มทันที ตัวจี๊ดเงยหน้ามองก่อนจะอ้าปากค้าง นั้นมันกาแฟของเธอนะยังไม่ได้ดื่มด้วยซ้ำแต่ตอนนี้เขาดูดไปครึ่งแก้วแล้ว

"นั้นมันของจี๊ดนะ!!"

"เดี๋ยวซื้อคืนน่า"

"เสี่ยนทีคนบ้า!!"

ตัวจี๊ดหน้างอตักข้าวใส่ปากด้วยความโมโห เอาเถอะเธอจะให้อภัยแล้วกันเพราะอย่างน้อยเธอก็ได้ทานข้าวแล้ว

"พี่บีม"

"ครับ"

เสี่ยนทีมองบีมที่ตอนนี้เอาแต่มองตัวจี๊ดแล้วยิ้มแปลกๆ ไม่ได้หวงนะแต่แค่หมั่นไส้สายตาแบบนั้น เห็นแล้วมันไม่ชอบอ่ะ

"ไปดูแปลงสตรอเบอร์รี่หน่อยสิ วันนี้ลงแปลงวันแรกยังไงฝากดูหน่อย"

"ไหนให้พี่อยู่แปลงเมล่อนดูพนักงานเก็บไง แล้วเราบอกจะไปเองไม่ใช่เหรอครับเสี่ยนที"

"เปลี่ยนใจล่ะ ฝากด้วยนะ"

เขายักไหล่เล็กน้อยหันไปมองยัยเฉิ่มที่ตอนนี้ทานข้าวไม่หยุด ไม่รู้ว่าไปอดอยากมาจากไหนเหมือนกัน บีมเลิกคิ้วด้วยความสงสัยทำไมจู่ๆเปลี่ยนใจทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนบอกเองว่าจะไปดูด้วยตัวเอง

"ตัวจี๊ดไปปลูกสตรอเบอรี่กับพี่มั้ยคะ"

บีมหันไปชวนเด็กสาวที่ทานข้าวอยู่ ตัวจี๊ดรีบพยักหน้าทันที เธอชอบปลูกดอกไม้ผลไม้มากอยากไปช่วยเขาทำด้วย

"ไปค่ะ"

"เธอต้องเก็บเมล่อนที่นี่ จะไปได้ยังไง"

"เอ้า! ตอนแรกไม่ได้บอกว่าให้มาเก็บนี่คะ บอกว่าให้มาดูว่าตัวอะไรกัดเฉยๆนี่นา"

"ก็ตอนนี้จะให้เก็บไง พูดอะไรให้เข้าใจง่ายๆหน่อย ทำไมชอบเถียงวะ!"

เสี่ยนทีเอ็ดเด็กสาวเสียงดัง ทำไมห๊ะ! อยากจะไปกับไอ้พี่บีมจนตัวสั่นหรือยังไง น่าหมั่นไส้โว๊ยยยย

"ไม่เป็นอะไรค่ะพรุ่งนี้ก็ได้"

"พรุ่งนี้ตัวจี๊ดอยู่ออฟฟิศ ออกมาไม่ได้ ไปทำงานได้แล้วพี่นะรีบๆเลย"

เขารีบไล่บีมให้ไปไวๆ ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็อมยิ้มมุมปากก่อนจะตอบรับแล้วเดินออกไปเลย สงสัยหวงไม่อยากให้เด็กสาวอยู่ใกล้ใครมั่ง

"ครับๆ เจอกันนะตัวจี๊ด"

"ค่ะ"

ตัวจี๊ดโบกมือบ๊ายบายก่อนจะทานข้าวต่อ ชายหนุ่มหน้างอดูดกาแฟจนหมดแก้ว หญิงสาวมองแก้วกาแฟในมือเขาก่อนจะเบะปากด้วยความไม่พอใจ

"พี่บีมซื้อกาแฟมาให้จี๊ดแท้ๆ"

"เออ! เดี๋ยวจะพาไปซื้อเลยจะกินกี่แก้วละฉันจะซื้อให้"

"ไม่กินแล้วค่ะ อิ่มแล้ว"

ตัวจี๊ดเก็บกล่องข้าวตามเดิมรวมกับเก็บของชายหนุ่มด้วยก่อนจะวางลงตรงม้านั่ง

"ไปหาน้ำดื่มก่อนนะคะแล้วเดี๋ยวจี๊ดมาเก็บเมล่อน"

"นี่ไงน้ำเธอ"

เขาส่งน้ำอีกขวดไปให้ ตัวจี๊ดมองชายหนุ่มด้วยความระแวง วันนี้ใจดีแปลกๆเนาะเหมือนมีแผนอะไรรึเปล่า

"ทำไมใจดีแปลกๆคะ"

"เธอนี่เห็นฉันเลวร้ายขนาดนั้นเลยเหรอไง"

เขาส่งน้ำไปใส่มือเธอก่อนจะเดินดุ่มๆไปยังสวนเมล่อนด้วยอารมณ์บูด เห็นเขาเป็นคนยังไงกันถึงได้มองว่าเขาเลวร้ายขนาดนั้น เหอะ!!!

ตัวจี๊ดมองตามเขาก่อนจะแกะขวดน้ำยกขึ้นดื่ม หรือว่าเธอจะคิดมากไป จริงๆบางทีเขาก็ใจดีนะ

เมื่อดื่มน้ำเสร็จหญิงสาวรีบวิ่งไปเดินข้างๆเขาก่อนจะส่งยิ้มให้

"ขอบคุณสำหรับอาหารเช้าค่ะ แล้วก็น้ำด้วย"

ชายหนุ่มเหลือบสายตามองหญิงสาวก่อนจะเบือนหน้าหนีแล้วอมยิ้มเล็กน้อย

"แม่บ้านฝากมาหรอก ฉันไม่ใจดีขนาดนั้นหรอก"

"จี๊ดรู้น่าว่าคุณใจร้ายจะตาย แต่ว่าค่าหิ้วมาให้ก็เลยขอบคุณตามมารยาท"

หญิงสาวพูดจบก็อมยิ้มวิ่งหนีเขาทันที ชายหนุ่มมองตามเธอก่อนจะชี้นิ้วตามอย่างเจ็บใจ

"ยัยเด็กแสบ! ฉันจะเอาคืนเธอ"

เขาพ่นลมหายใจออกมาอย่างแรงก่อนจะเดินตามเธอไปในสวนเมล่อน เวลาผ่านไปเขายืนกอดอกดูตัวจี๊ดที่ตอนนี้กำลังสนุกกับการเก็บเมล่อน จริงๆเธอเป็นคนชอบทานมากนะ เมื่อก่อนมาทีไรต้องทานเมล่อนตลอด

"ว้าววว ลูกนี้สวยมากเลยค่ะลุง"

"สวยสิ อันนี้คัดเกรดเลยนะเนี้ยหนู ถ้าขายราคาลูกนี้ไม่ต่ำกว่า300บาท น้ำหนักก็ดีมาก"

"น่าทานจังเลยแอบขโมยได้มั้ย คิคิ หนูคิดเฉยๆนะคุณลุงห้ามฟ้องเสี่ยนทีนะ"

ตัวจี๊ดหัวเราะคิกคักลืมหันไปมองว่าตอนนี้คนที่เธอกำลังพูดถึงอยู่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ

"อะแฮ่มมม"

หญิงสาวตาโตก่อนจะรีบวางเมล่อนลงอย่างไว เหลือสายตามองคนข้างหลังก่อนจะยิ้มแห้งๆ

"มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี้ย"

"ตั้งแต่ที่เธอจะขโมยเมล่อนนะ"

เขาอมยิ้มมุมปากมองคนตัวเล็กที่ตอนนี้ตาโตส่ายมือปฏิเสธอย่างไว

"จี๊ดไม่ได้จะขโมยจริงนะ ล้อเล่นเฉยๆ"

"ก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ เอาไปสิแล้วก็ปอกมาเผื่อด้วย"

พูดจบเขาก็หันหลังเดินไปทางอื่น ตัวจี๊ดยิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจก่อนจะหยิบเมล่อนลูกที่เธอหมายปองมาไว้ในอ้อมกอด

"โอเคค่ะคุณเสี่ย เย็นนี้รอทานเลยน้า"

เขาที่ได้ยินหญิงสาวตะโกนไล่หลังมาก็อมยิ้มเดินไปดูพนักงานคนอื่นๆเก็บต่อ

'บางทีก็น่าหมั่นไส้ บางทีก็น่ารักแหะ'