คู่กัดตัวร้ายของยัยเฉิ่ม

Chapter 5

"ให้คนงานเอาไปเก็บให้ที่บ้านก่อนมั้ย ถือเองทำไมให้หนักล่ะ"

ชายหนุ่มเดินมาพร้อมกับหญิงสาว ที่เอาแต่กอดลูกเมล่อนแน่นไม่ยอมปล่อย สงสัยอยากกินมากจริงๆ เขาสั่งพนักงานแล้วนะว่าระหว่างที่ตัวจี๊ดอยู่ที่นี่ให้เอาเมล่อนนำมาส่งที่บ้านทุกวัน แต่เมื่อวานมันรวดเร็วไปหน่อยเลยไม่ทัน

"ไม่เป็นอะไรค่ะ เดี๋ยวตัวจี๊ดวิ่งกลับบ้าน อ๊ะ! ลืมกล่องข้าวค่ะ เสี่ยนทีช่วยถือให้แปปหนึ่งได้มั้ยคะ จี๊ดจะไปเอากล่องข้าวกลับบ้านด้วย"

"เดี๋ยวให้แม่บ้านมาเก็บ"

"จะรบกวนป้าๆทำไมคะ เดินไปเอาแปปเดียวเองไม่ถึงสองนาที"

พูดจบก็วิ่งไปอย่างรวดเร็วโดยไม่รอให้เขาอนุญาตก่อนด้วยซ้ำ เขามองตามก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆกับความใจดีของเธอ

"มาแล้วค่ะ"

"เธอนี่นะมันจริงๆเลย เห้ออ เอาไปเก็บที่บ้านแล้วเดี๋ยวออกไปข้างนอกด้วยกัน"

"ไปไหนคะ"

หญิงสาวถามอย่างแปลกใจ เขากอดอกมองเธอไม่ตอบอะไรนั้นทำให้ตัวจี๊ดไม่กล้าถามอีก ยิ้มแห้งๆแล้วถือกล่องข้าวเดินนำเขาไปก่อน

"จี๊ดวิ่งกลับนะคะ"

"ขึ้นรถไปกับฉัน ขาสั้นอย่างเธอนะคงถึงเย็นโน่นแหละ"

"บูลลี่ส่วนสูงกันเฉย ชิ"

ตัวจี๊ดร้องออกมาเสียงหลง เขาอมยิ้มก่อนจะขึ้นไปนั่งตรงคนขับส่วนหญิงสาวก็เดินตามขึ้นมานั่งเคียงข้างกัน

"ตกลงไม่บอกจริงเหรอคะว่าจะไปไหน"

"เดี๋ยวก็รู้น่า เธอเอาเมล่อนไปแช่ไว้ก่อนแล้วกัน ฉันจะรออยู่ที่รถนะ"

"ค่ะ"

ตัวจี๊ดนั่งไปเงียบๆจนถึงหน้าบ้าน เธอลงแล้ววิ่งเอาเมล่อนไปใส่ตู้เย็นไว้ก่อนจะรีบกลับมาหาเขาที่รออยู่ที่รถ

"พร้อมแล้วค่ะ"

"ขึ้นรถสิ"

ตัวจี๊ดเปิดประตูขึ้นไปนั่งบนรถ ส่วนเสี่ยนทีก็ขึ้นไปยังคนขับแล้วเหยียบคันเร่งออกไปทันที ทั้งสองคนมาถึงในตัวเมืองใช้เวลาเพียงไม่นาน สถานที่แรกที่เขามาคือร้านกาแฟ ด้วยเพราะเมื่อเช้าหมั่นไส้เลยเอากาแฟหญิงสาวไปดื่มจนหมด ตอนนี้ก็เลยต้องมาชดใช้คืนให้

"เลี้ยงกาแฟตัวจี๊ดเหรอ"

หญิงสาวอมยิ้มมองชายหนุ่มอย่างมีความหวัง เมื่อเช้าเขากินของเธอเพราะฉะนั้นเขาจะต้องชดใช้

"ไม่อยากถูกทวง เร็วๆจะเอาไรไปสั่ง"

"เอาชามะนาวน้ำผึ้งสักแก้วมั้ยคะเสี่ย"

ตัวจี๊ดเอ่ยแกมหยอกชายหนุ่ม เธอรู้ว่าเขาชอบทานชามะนาวน้ำผึ้งมาก็รู้จักกันตั้งแต่เด็กอ่าเนาะ มันก็เลยจำได้แค่นั้นแหละ

"เอาก็ดี ไม่หวานนะ อ่ะนี่เงิน"

เขาส่งแบงค์พันให้หญิงสาว ตัวจี๊ดรับเงินไว้ในมือก่อนจะลงรถแล้ววิ่งเข้าร้านกาแฟไป ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีเธอมาพร้อมกับมือที่ถือแก้วสองใบ และขนมคุ๊กกี้อีกสองถุง 

"นี่ค่ะน้ำชามะนาวน้ำผึ้ง"

"ทำไมของเธอมีคุ๊กกี้ด้วยอ่ะ"

ตัวจี๊ดกอดคุ๊กกี้แน่นก่อนจะส่งเงินทอนให้เขาในมือ

"ห้ามมาแย่งจี๊ดนะ"

"ขอกินหน่อยสิอร่อยป่ะ"

ตัวจี๊ดมองขนมในมือก่อนจะยื่นไปตรงหน้าเขาเป็นเชิงว่าอนุญาตให้ทานได้

"อร่อยมั้ยคะ"

"อร่อยดี ไม่ซื้อมาเผื่อกันเลย เด็กขี้งก!"

"ชิ! ทีตัวเองยังไม่ซื้อมาเผื่อเลย"

"หาเรื่องเหรอไง"

ทั้งสองคนมองหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ตัวจี๊ดที่เริ่มรู้สึกว่าตัวเองสู้เขาไม่ได้ก็ถอนหายใจออกมาก่อนจะส่งถุงที่ยังไม่ได้แกะให้เขา

"ถ้าไม่ใช่จี๊ดนะไม่มีใครยอมแบบนี้หรอก"

เขาอมยิ้มไม่รับถุงขนมมาไว้ในมือ แต่สั่งให้เธอป้อนเขาแทน ยัยเฉิ่มน่าแกล้งจะตายยอมง่ายแบบนี้เขาไม่สนุก

"ไม่มีมืออ่ะป้อนหน่อย"

เขาเปลี่ยนมือที่ว่างมาจับพวงมาลัยแทนแล้วสตาร์ทเครื่องออกไปเลย ตัวจี๊ดที่กำลังเอาคุ๊กกี้ใส่ปากตัวเองถึงกับอ้าปากค้างเมื่อได้ยินแบบนั้น

"ปะ..ป้อนเหรอคะ"

"ใช่... ป้อน"

เธอเคี้ยวคุ๊กกี้แก้มตุ๋ยก่อนจะหยิบไปตรงหน้าเขากระพริบตาปริบๆมองตาแป๋ว

"อ่ะ"

เขาอ้าปากงับเต็มคำก่อนจะอดขำใบหน้านั้นไม่ได้ ตลกชะมัดแค่ขอให้ป้อนเองนะ อะไรจะอึ้งขนาดนั้น

"มองทำไมนักหนา"

"มันน่าระแวงมั้ยล่ะคะ"

ตัวจี๊ดเอ่ยเสียงดังลั่นก่อนจะทานคุ๊กกี้ต่อสลับกับป้อนใส่ปากของชายหนุ่มไปด้วย เสี่นนทีเคลื่อนรถมาจอดในห้างสรรพสินค้าของตัวเมือง เมื่อกลางวันคุณแม่โทรศัพท์มาสั่งย้ำนักหนาว่าต้องพาน้องไปซื้อเสื้อผ้าสวยๆ ไอ้เรานะเหรอไม่อยากพามาหรอก แต่งยังไงก็เฉิ่มแบบนั้นแหละ

"มาห้างทำไมคะ ซื้ออะไรเหรอ"

"พาเธอมาซื้อเสื้อผ้าใหม่"

ตัวจี๊ดรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที เธอไม่ได้อยากขออะไรเขาเลยสักอย่าง ไม่มีใครจะต้องมาเสียเงินเรื่องไม่เป็นเรื่องกับเธอเลย แค่นี้ก็มีพระคุณมากแล้วอย่างน้อยครอบครัวของเขาก็ไม่ทอดทิ้งเธอในช่วงเวลาที่เธอไม่เหลือใครแบบนี้

"ไม่เอาค่ะ จี๊ดมีเสื้อผ้าเยอะแยะเลยไม่มีความจำเป็นจะต้องซื้อเลยสักนิด"

"ไม่ได้อยากพามาหรอกแต่คุณแม่สั่งและต้องถ่ายภาพหลักฐานส่งไปด้วย วุ่นวายชะมัด รีบๆไปซื้อเลยนะ"

เขาดันตัวหญิงสาวให้เดินเข้าประตูห้างไปด้วยความรวดเร็ว นี่มันก็บ่ายกว่าแล้วเดี๋ยวจะค่ำซะก่อนเพราะตัวจี๊ดต้องไปทำอาหารเย็นให้เขา และเย็นนี้กำลังคิดอยู่ว่าจะแกล้งอะไรดี

"แต่จี๊ดไม่อยากได้"

"ซื้อๆไปเถอะน่า หรืออยากให้เลือกให้... ได้นะ มานี่ฉันเลือกให้เอง"

เขายิ้มมุมปากเมื่อคิดแผนดีๆออก เขาลากหญิงสาวมาโซนชุดผู้หญิงก่อนจะหยิบสายเดี่ยว กระโปรง เดรสรัดรูปจัดเต็มใส่มือเธอเกือบสิบชุด

"ว้าววว แบบนี้แหละใช่เลย ฮ่าๆๆ ขอถ่ายรูปส่งคุณแม่แปปหนึ่งนะ"

เขาหยิบโทรศัพท์มาถ่ายภาพเธอที่หน้าบูดบึ้งถือชุดที่เขายัดใส่มือเธอจนแทบจะอุ้มไม่ไหวอยู่แล้ว นี่เห็นเธอเป็นอะไรเนี้ยเลือกให้แต่ละอย่างไม่ใช่ทางเลยสักนิด

แชะ! 

"โอเคเรียบร้อย เอ่อ เอาชุดทั้งหมดนี้เลยแต่ว่ารบกวนดูไซส์เธอให้ผมหน่อย"

"ได้ค่ะ เชิญคุณผู้หญิงวัดตัวสักครู่นะคะ"

ตัวจี๊ดโดนลากไปลองวัดเอว วัดขนาดตัวเพื่อเลือกไซส์เสื้อผ้า เธอรู้สึกว่าตอนนี้เหมือนเขากำลังสนุกที่ได้สรรหาชุดแปลกๆมาให้เธอใส่ ขอยอมรับตรงนี้เลยว่ามันสวยมากแต่เธอไม่เคยใส่แนวแบบนี้มาก่อน อีกอย่างแม่ขอไว้ว่าอย่าแต่งแบบนั้นเพราะมันจะเป็นจุดสนใจ เมื่อตอนเป็นเด็กน้อยมันมีปมมาก่อน ตอนนั้นคุณแม่ของเธอจับใส่ชุดเจ้าหญิงน่ารักมากซึ่งเธอชอบมากเช่นกันที่ได้แต่งแบบนั้น แต่แล้วตอนที่คุณแม่เผลอก็มีผู้ชายอายุมากกว่าเธอเดินมาใกล้พร้อมกับเอ่ยชมน่ารักและมาขออุ้มเธอ ขอหอมแก้มเธอ พอคุณแม่มาเห็นก็รู้สึกว่าการที่เธอเป็นที่สนใจมันทำให้คนอื่นอยากเข้าหา ไม่เข้าใจตรรกะแบบนั้นเหมือนกัน แต่จากการทำแบบนั้นมาตลอดมันทำให้ไม่มีผู้ชายคนไหนมาสนใจเธอเลยซึ่งเธอก็ต้องการให้มันเป็นแบบนั้นแหละ

"ไซส์ S นะคะ เดี๋ยวทางเราจะใส่ถุงให้ตามที่เลือกเลยนะคะ เชิญคุณลูกค้านั่งรอตรงโซฟาค่ะ"

เขายิ้มมุมปากเดินไปกอดคอตัวจี๊ดก่อนจะพาไปนั่งลงด้วยกัน

"ชอบชุดที่ฉันเลือกให้ป่ะ"

"ใครจะชอบกัน ไม่ใช่ทางเลยสักนิดเดียว"

ตัวจี๊ดเอ่ยขัดเขาก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากดดูนั้นนี่ เสี่นนทีส่งโทรศัพท์ไปตรงหน้าตัวจี๊ด หญิงสาวเหลือบสายตามองก่อนจะนิ่วหน้าเล็กน้อย

"อะไรคะ"

"อยากกินแบบนี้อ่ะ"

หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ของชายหนุ่มไปดูก่อนจะเงยหน้ามองเขาเพื่อถามย้ำอีกครั้ง

"น้ำพริกอ่อง แกงฮังเล ผักลวก ไข่มะตูม ไส้อั่วด้วย จะเอาเซตนี้ทั้งหมดเย็นนี้เนี้ยนะคะ"

ตัวจี๊ดมองชายหนุ่มอย่างไม่เชื่อสายตา นี่นับวันจะทานอะไรยากๆไปทุกวันๆแล้วนะ!

"เอาเซตนี้เลย แลกกับชุดสวยๆของวันนี้ โอเคนะ.. น่ารักที่สุดเลยยัยเฉิ่มของเสี่ย"

เขาเอ่ยตัดบทเพื่อไม่ให้หญิงสาวปฏิเสธ เอาจริงๆใจหนึ่งก็อยากแกล้งนั้นแหละ แต่อีกใจหนึ่งตัวจี๊ดทำกับข้าวอร่อยถูกปากเขาด้วย

"ไม่อยากโอเค ไม่อยากน่ารักด้วย"

หญิงสาวทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ตกลงว่าคุณท่านให้เธอมาอยู่สบายๆที่นี่ หรือว่าส่งมาเป็นแม่บ้านของเสี่ยนทีกันแน่ T^T