คู่กัดตัวร้ายของยัยเฉิ่ม

ผู้เป็นแม่หวีผมให้ลูกสาวพร้อมกับถักเปียสองข้างให้เท่ากัน ชุดที่สวมให้เธอคือเสื้อยืดคอเต่าแขนยาว กระโปรงยาวคลุมข้อเท้า "จำไว้นะลูก เป็นผู้หญิงอย่างแต่งตัวโชว์เนื้อหนัง ถึงใครจะบอกว่ามันเป็นสิทธิ์ของเราก็เถอะ แต่แม่เป็นห่วงหนูนะถึงต้องทำแบบนี้" เด็กสาวมองตัวเองในกระจก ภาพเดิมๆที่เห็นทุกวันก่อนจะออกไปไหน  "เพื่อนหนูเขาใส่กระโปรงสั้นกันด้วย เสื้อโชว์ไหล่สวยมากเลยค่ะ" "เรามีกันแค่สองคนนะลูก แม่ไม่สามารถตามไปปกป้องหนูได้ตลอดเวลา เพราะฉะนั้นหนูต้องปกป้องตัวเองอย่าให้เป็นที่สนใจของใคร" "ถ้าหนูแต่งแบบนี้จะปลอดภัยใช่มั้ยคะ" "ใช่จ๊ะ แม่ทำเพราะรักหนูที่สุด" ผู้เป็นแม่ลูบผมลูกสาวอย่างรักใคร่ เธอเลิกรากับสามีมานานเขาไม่เคยมาดูแลส่งเสียลูกเลยสักครั้ง แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอท้อถอยแม้แต่น้อย เธอส่งเสียหาเงินให้ลูกเรียนให้สูงที่สุดอนาคตจะได้ดูแลตัวเองได้เมื่อไม่มีเธอแล้ว "หนูรักแม่นะคะ" "แม่ก็รักหนูที่สุดจ๊ะ" เฮือก!!!!!!! ตัวจี๊ดสะดุ้งขึ้นตื่นกลางดึกพร้อมกับเหงื่อที่ไหลอาบเต็มตัว  'ฝันอีกแล้ว' เธอคิดได้เพียงแค่นั้นก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างคิดถึงคนบนฟ้า นี่ก็ผ่านมาอาทิตย์กว่าแล้วที่คุณแม่ของเธอจากไป ตอนนี้จัดการเก็บกระดูกของท่านเรียบร้อยแล้วเสร็จงานทุกอย่าง และจากนี้เธอจะต้องเผชิญด้วยความโดดเดี่ยวคนเดียวไร้คนนำทาง ผู้หญิงตัวคนเดียวที่ต้องเอาตัวรอดจากโลกที่มันโหดร้ายใบนี้ เธอจะอยู่ยังไง "ฮึก! จี๊ดคิดถึงแม่" หญิงสาวร้องไห้โฮออกมากอดเข่าตัวเองแน่นอย่างไม่รู้จะใช้ชีวิตต่ออย่างไร เธอเพิ่งเรียนจบอายุแค่เพียง21ปีเท่านั้น  เธอนอนร้องไห้จนหลับไปอีกครั้ง ตื่นเช้ามาตาคล้ำบวมช้ำไปหมด เธอมีสภาพหมดอาลัยตายอยากเดินมาเปิดตู้เย็นเพื่อหาอะไรทานรองท้องระหว่างที่ยังคิดไม่ออกว่าจะเอายังไงต่อกับชีวิต กริ้งๆๆๆ เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้นจี๊ดวางทุกอย่างลงแล้วเดินตรงไปยังหน้าบ้าน รถตู้คันหรูพร้อมกับคนขับรถเปิดประตูให้คนในรถลง ผู้หญิงผู้ชายสองคนเดินลงมาพร้อมกับส่งยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน "หนูจี๊ด" "คุณท่าน!!" ตัวจี๊ดรีบมาเปิดประตูยกมือไหว้ท่านทั้งสองคนก่อนจะมองอย่างแปลกใจ ทำไมอยู่ๆถึงมาที่นี่ได้ "สวัสดีค่ะ มาหาจี๊ดเหรอคะ" "ใช่จ๊ะ เราสองคนมารับหนูไปอยู่ด้วย ตอนนี้หนูอยู่ตัวคนเดียวมันไม่ปลอดภัย ฉันจะให้หนูไปอยู่ที่ไร่นทีธรกับลูกชายฉันในระหว่างที่ฉันไม่อยู่" ตัวจี๊ดมองทั้งสองคนอย่างงงๆ ทำไมเธอจะต้องไปอยู่ที่ไร่นทีธรด้วย เจ้าของไร่หรือลูกชายของพวกท่านไม่ได้ชอบเธอเลยสักนิด ไม่ถูกกันมาแต่ไหนแต่ไรแล้วด้วยซ้ำ "คือหนูไม่รบกวนดีกว่าค่ะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับความช่วยเหลือ" "ไม่ได้!! คุณแม่ของหนูฝากหนูไว้กับเราทั้งสองคน ยังไงฉันต้องพาหนูไปอยู่ด้วย" ตัวจี๊ดเริ่มอึดอัดลำบากใจเป็นอย่างมากไม่อยากที่จะไปอยู่กับใคร ทำไมคุณแม่ของเธอจะต้องให้เธอไปอยู่กับคนอื่นด้วย ไม่มีความจำเป็นเลยสักนิด เธอโตแล้วเธออยู่ได้ "แต่ว่า..." "ไปเถอะนะจ๊ะหนู ถือว่าฉันขอ ฉันจะดูแลหนูให้เหมือนเป็นลูกสาวคนหนึ่งอยากทำงานอะไร เปิดร้านเองมั้ยฉันจะทำให้ทุกอย่าง แต่ช่วงนี้อาจจะต้อวพาไปอยู่ที่ไร่นทีธรก่อน เพราะเราสองคนติดธุระด่วนพาหนูกลับกรุงเทพตอนนี้ไม่ได้ เอาเป็นว่าฉันขอร้องนะ กลับไปด้วยกันนะ" ตัวจี๊ดมองหน้าท่านทั้งสองอย่างคิดหนักไม่รู้จะตัดสินใจยังไง ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้จักคุณท่านทั้งสองคน เมื่อก่อนท่านอยู่ที่นี่แหละ แต่น่าจะมีปัญหาเรื่องสุขภาพเลยไปพักที่กรุงเทพแทน ท่านใจดีและรู้จักกับแม่ของเธอดี  "หนูไม่อยากไปอยู่ที่ไร่นทีธรค่ะ" หญิงสาวเอ่ยตามตรง เธอไม่ถูกกับเสี่ยนทีเจ้าของไร่หรือก็คือลูกชายคนเดียวของท่านทั้งสองคน เขาชอบล้อเธอให้อายคน แกล้งสารพัดตั้งแต่เด็ก "ทำไมละลูก นทีลูกชายฉันใจดีจะตาย หนูจะอยู่อย่างมีความสุขที่สุด" ตัวจี๊ดนึกในใจว่าลูกชายของท่านทั้งสองคนนั้นแหละใจร้ายที่สุดแต่ก็ไม่อยากพูดให้เสียน้ำใจ เธอไม่มีทางเลี่ยงได้แล้วเหรอ "หนูไม่ไปได้มั้ยคะ" "คุณแม่ของหนูเป็นห่วงลูกสาวมาก ฝากฝังให้เราทั้งสองคนดูแลก่อนจะสิ้นใจ" "ไปเถอะนะหนู ทำตามที่คนเป็นแม่ขอครั้งสุดท้ายเถอะนะ" ตัวจี๊ดหลับตาลงช้าๆสูดลงหายใจเข้าลึกๆ ทำไมแม่จะต้องมาสร้างความลำบากใจให้เธอด้วยเนี้ย  'หนูไม่อยากไปเข้าใจมั้ยคะ... T^T'