Iniwan na kami ni Sam at Spearl sa loob ng coffee shop.
Umiiyak akong hinarap si Ethan dahil nasasaktan ako sa mga nangyayari sa amin ngayon at hindi ko alam kung saan ko sisimulan ang pagpapaliwanah.
"Totoo ba?" seryoso niyang tanong.
Ang sobrang seryoso ng mukha niya at hindi ko pa siya kailanman nakita nang ganito kaseryoso sa akin.
Natatakot tuloy akong sumagot kaya napahagulhol na lang ako sa harap niya.
"Bakit?" tanong niya ulit sa akin at alam kong hindi niya ako titigilan.
Ang akala ko ay palalampasin niya ang lahat kung mananahimik lang ako.
Pero nagkamali ako dahil kabaliktaran ang mga nangyari.
Kinulit niya ako hanggang sa napasuko na lang ako.
"So totoo nga!" arogante niyang pahayag.
"Dahil ayaw kong mapunta ka sa iba!" Hindi ko na napigilan ang mapasigaw. "Al
