00:00 AM
ชายหนุ่มที่พยายามจะข่มตาหลับมาเกือบสองชั่วโมงหมดความอดทนอีกต่อไป เสือลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเดินออกไปที่ระเบียงพลางถอนหายใจราวกับกำลังทุกข์ใจอยู่
“นอนไม่หลับเหรอ” เสือหันไปมองในห้องอีกครั้ง ก่อนจะพบว่าคนตัวเล็กนั่งมองเขาอยู่บนเตียง พลางขยี้ตาด้วยความงัวเงีย
“อืม ทำให้ตื่นหรือเปล่า”
“จะว่าแบบนั้นก็ใช่” ไพลินเอ่ย พลางยกมือขึ้นกอดอกอย่างเอาแต่ใจตัวเอง
“ถ้างั้นพี่ก็ต้องทำให้เธอหลับสินะ” ร่างสูงเดินกลับเข้ามาภายในห้อง โน้มตัวลงไปหาคนตัวเล็กที่นั่งอยู่จนริมฝีปากเกือบจะสัมผัสกัน
“ไม่หนีเหรอ?”
“ทำไมต้องหนี?” สายตาของหญิงสาวกำลังท้าทายคนตรงหน้า ราวกับต้องการจะทำให้เขาปั่นป่วนกับการกระทำของเธอ
“ถ้างั้น…” เขาเอ่ยก่อนจะทิ้งช่วงเอาไว้พลางผ่อนลมหายใจ และจุมพิตริมฝีปากนิ่มทันที
มือเล็กเอื้อมขึ้นเกาะไหล่ของเขาเอาไว้ ขณะที่เสือก็ยกฝ่ามือขึ้นมาประคองศีรษะของหญิงสาวพลางกดทับริมฝีปากเข้าหาอย
