น้ำขิงไม่ได้ตอบอะไร เพราะเธอยังค้างอารมณ์ตื่นเต้นวาบหวามกับความรู้สึกเมื่อกี้อยู่เลย เธอจึงทำเพียงกลืนลิ้นเขาเข้าไปซึ่งบนลิ้นเขามีน้ำอะไรอยู่ด้วยนั้นตอนนี้สมองเธอขาวโพลนไปหมดคิดอะไรไม่ได้ทั้งนั้น ประสาทไม่รับรสชั่วขณะ
“มันดีมากใช่มั้ย” เสียงเย้ายวนทำให้หญิงสาวตื่นขึ้นอีกครั้ง เธอเผลอหลับไปอย่างงั้นเหรอ เมื่อลืมตาขึ้นมาก็เจอกับใบหน้าอันหล่อเหลาที่อยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ เขามันจอมมารร้ายสองหน้าชัดๆ ก่อนหน้านี้ที่เขาทำตัวเป็นแมวเชื่องขี้กลัวต่อหน้าคุณพ่ออำพลมันเป็นการแสดงให้เธอได้เห็น ได้เข้าใจผิดเท่านั้น ทุกอย่างมันเป็นกับดักที่ทั้งเธอและคุณพ่ออำพลติดเข้าให้แล้ว
น้ำขิงไม่อาจคำนวณเรื่องราวอะไรต่อได้อีก เมื่อเขาประทับจูบเธออีกครั้ง ร่างกายที่อ่อนระทวยแต่เดิมสั่นสะท้านไปทั่วสรรพางค์กาย เพราะครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อตัวเธอเพียงอย่างเดียวแต่มันเพื่อตัวเขาเองเสียส่วนใหญ่ มันถึงเวลาที่เขาจะเริ่มเรียกคืนต้
