“ทำไงได้ ในเมื่อไม่มีใครรู้เรื่องของเรานี่ จะให้ข้าออกตัวว่าเป็นเจ้าของท่านได้ยังไง ลองถ้าข้าเปิดตัวเมื่อไหร่ ยัยซีดเซียวอะไรนั่นไม่ได้เข้าใกล้ท่านหรอก”
“เช่นนั้นก็เปิดวันนี้เลย ประกาศให้รู้โดยทั่วว่าเจ้ากับข้าเป็นอะไรกัน ท่านแม่จะได้เลิกวุ่นวายเรื่องจับคู่ให้ข้าเสียที”
“ไม่ได้ๆ เรื่องมันจะยิ่งวุ่นวายไปกันใหญ่น่ะสิ” เธอโบกไม้โบกมือห้ามเป็นพัลวัน
“เช่นนั้นจะให้ทำเยี่ยงไร ให้ข้าทนรอไปเรื่อยๆ ข้าคงทำมิได้”
“ข้าไม่ยอมให้ท่านต้องรอนานหรอก เพราะข้าเองก็คงทนไม่ไหวเหมือนกัน แต่อย่างน้อยช่วงนี้ก็ขอให้ข้าได้ทำคะแนนก่อน สักนิดก็ยังดี”
“ทำคะแนน?” เขาเลิกคิ้วด้วยสีหน้าไม่เข้าใจนัก
“ก็ทำให้แม่ท่านเอ็นดูข้าไง เผื่อวันหนึ่งที่ความจริงถูกเปิดเผย แม่ท่านจะได้โกรธข้าน้อยลง แล้วท่านเองที่เป็นคนกลางก็จะได้ไม่ลำบากใจมากนัก หากว่าเกิดเรื่องขุ่นเคืองระหว่างข้ากับแม่ของท่าน” เธอบอกพลางจิ้มไปอกซ้ายของเขา
“
