มึงกูใครจะอยู่ ( ใครจะรัก )

แดกข้าว

ปี๊บๆ ปี๊บๆ

“ ขนมจีนน้ำยาป่า น้ำยากระทิ ผัดเผ็ดปลาดุก มาแล้วจ๊าาาาา “ บลู เมื่อจัดการกับสามสาวและก็หนึ่งหนุ่มที่กล้ามาขวางทางการสืบหาเรื่องราวของเธอ พอเธอจัดการเรื่องทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้วเธอก็เลยเดินยิ้มเชิดออกมาอย่างกับว่า เรื่องที่เกิดขึ้นไมใช่เรื่องใหญ่ ทั้งที่เรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นหลังจากนี้เป็นงานช้างอย่างแน่นอน

บรื้น….บรื้น…บรื้น ….เอี๊ยด

“ เดี๋ยวสิจ๊ะน้องสาว จะรีบไปไหนจ๊ะคนสวย “ ระหว่างที่บลูกำลังเดินหาบของพร้อมกับบีบแตรเรียกลูกค้า แต่ว่าอยู่ๆก็มีรถมอไซส์วิบากรุ่นเก่า 3คน กับชายอีก6คนขับเข้ามาจอดดักหน้าของหญิงสาวก่อนจะลงมาจากรถแล้วก็เดินเตรงเข้ามาหาเรื่อง กับหญิงสาว บลูที่หาบของอยู่นั้นเมื่อเห็นแบบนั้นเธอก็ส่ายหน้าอย่างกับว่ารำคาญเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก เพราะเธอกำลังจะทำงานขอฃเธอแต่ก็ต้องมาหยุดเพราะไอ้สิงมอไซส์6คนนี้

“ มีอะไรเหรอจ๊ะพี่ จ๋าาาาาา “ บลูเธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หวานหยดย้อย พร้อมกับแกล้งฉีกยิ้มจนตาหยี๋ภายใต้ผ้าคลุมหน้า ชายทั้ง6คนที่ไม่เคยเห็นหน้าเธอพวกมันก็เลยไม่รู้ว่าคนที่ลูกสาวของเจ้านายบอกว่าทำร้ายเธอหน้าตายังไงแต่ที่พวกมันรู้มามีเพียงสองอย่างคือ 1. หนึ่งเป็นแม่ค้าหาบ 2. เป็นคนทำร้ายเจ้านายแสนสวยขอพวกมัน

ซึ่งไอ้สองหัวหอกได้รับคำสั่งมาแบบนั้นพวกมันก็เลยตรงดิ้งเข้ามาจัดการเธอทันที

“ น้องสว น้องสาวไม่รู้เหรอจ๊ะว่าคนที่น้องสาวทำร้ายเมื่อกี่ เป็นใครแล้วยิ่งใหย่แค่ไหน “ ผลัก ชายหนุ่มร่างสูงเดินปี่เข้าหาร่างบาง พร้อมกับผลักเธออย่างแรงจนกระเดนถอยหลังไปและก็โดนปัดจนหมวกและก็ผ้าขาวม้าปิดหน้าของเธอจนหลุดออก เมื่อสิ่งที่ปกปิดของเธอหลุดออกจนเผยให้เห็นใบหน้าที่สวยงดงามของหญิงสาวนั้นเลยทำให้6 เดนท**นต้องชะงักนะจังงังอย่างกับโดนมนต์สะกด เมื่อบลูโดนตัดขาอีกครั้งและอีกอย่างเมื่อเธอได้ยินสิ่งที่6เดนนรกพูดนั้นว่ายังไง เธอก็รู้ได้ทันทีว่าไอ้พวกนี้คนของใคร

“ พวกนาย ไม่รู้เหรอว่าตอนนี้ยุ่งอยู่กับใคร แล้วสิ่งที่เจ้านายพวกแกบอกเธอได้บอกหมดไหมว่า ฉันทำอะไรได้บ้าง และกี่นาที “ บลูเธอหันหน้ามาพูดกับชายทั้ง6คนอย่างเสียงเรียบนิ่งเมื่อรู้แล้วว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเพราะใครและก็เรื่องอะไร เมื่อเธอพูดจบหญิงสาวก็แสยะยิ้มเดินเข้าหาชายทั้ง6คน เมื่อชายทั้ง6เห็นรอยยิ้มนั้นของหญิงสาว จากที่ตอนแรกตกตะลึงงันแต่พอเห็นรอยยิ้มของเธอตอนนี้ทั้ง6กับรู้สึกอยู่ๆขนในกายของพวกมันก็ลุกโชนขึ้นมา ก่อนจะมีหนึ่งคนที่โดนไม้คานฟ้าดเข้าที่ทัดดอกไม้อย่างแรงจนล้มทั้งยืน พร้อมกับมีเลือดของหูข้างหนึ่งไหลออกมาเพราะแก้วหูทะลุ

ปัก

“ อ๊ากกกกกกกก “ ปึก เสียงของไม้คานกับเสียงร้องของชายหนึ่งคนที่โดนไม้คานฟ้าดเข้าที่ทัดดอกไม้อย่างไม่ทันได้ตั้งตัวอย่างแรง ชายคนนั้นล้มทั้งยืน เมื่อเพื่อนอีก5คนที่เห็นเพื่อนล้มลงไปกองกับพื้นพร้อมกับเอามือกุมที่หูข้างที่โดนตีพร้อมกับมีเลือดซิปไหลออกมาตามหงามมือ ทั้ง5ต่างก็รู้สึกตกใจและก็โมโหเป็นอย่างมากจากนั้นพวกมันก็ปรี่เข้าหาร่างบางที่ยืนเตรียมซัดพวกมันอย่างเหลือทน และก็รำคาญเต็มที

“ เห้ย ยัยบ้านี้เป็นใครกันว่ะ // จัดการมันซะ “ เสียงของชายคนหนึ่งพูดออกมาด้วยความตกใจ ก่อนจะสั่งให้ลูกน้องของตนเข้าไปจัดการหญิงสาวที่ยืนยิ้มหวานอย่างกวนๆพวกมันอยู่นั้น เมื่อลูกน้องได้ยินคำสั่งลูกพี่ให้จัดการหญิงสาวก็วิ่งเสข้าไปจัดการทันที แต่ก็ต้องกระเด็นกระดอนออกมาอย่างกับลูกตะกร้อที่โดนเตะก็ไม่ปาน ภาพที่เกิดขึ้นนั้นทำให้สิงและก็ลูกน้องทั้ง4คนที่แอบดูอยู่ตรงพุ่มไม้ต่างก็ตกใจอ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นผู้หญิงธรรมดา ด้วยความรู้สึกผิดและก็รู้สึกเป็นห่วงหญิงสาวด้วยความที่หญิงสาวจัดการลูกสาวผู้ใหญ่บ้านและก็ลูกกระจ๊อกของเธอเล่นเอาซะเละแบบนั้น ทำให้สิงรู้ได้ทันทีว่าถ้าเขาไม่ช่วยเธอรับรองได้ว่าสภาพของเธอคงไม่ต่างจากพวกหญิงสาว คนก่อนๆหรือว่าคนก่อนๆที่เคยสร้างปัญหาให้กับ พ่อผู้ใหญ่ เมื่อสิงคิดได้แบบนั้นเขาก็ได้ชวนลูกน้องให้ตามดูหญิงวสาวอย่างเงียบๆและก็เป็นอย่างที่เขาคิด เพราะลูกน้องของผู้ใหญ่บ้านเข้ามาหาเรื่องเธอ แต่ที่ทำให้สิงไม่ได้เข้าไปช่วยนั้นเป็นเพราะเขาคิดว่าคงไม่จำเป็นแล้วละ เมื่อภาพที่เขาเห็นตอนนี้คือผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างกับเด็ก16ขวบกระโดดเตะ ต่อย กระทืบ ผู้ชายตัวโตอย่างกับยักษ์เล่นเอาสบักสะบอมอย่างกับโดน10ล้อเยียบก็ไม่ปาน

ปัก ปึก ตุ๊บ

“ อ๊ากกกกกกก // โอ๊ยยยยยย // อุ๊บบบบบบบ “ เสียงร้องโหยหวนของชายทั้ง6คนที่โดนหญิงสาวจัดการอย่างกับลูกบอล พวกมันทั้ง6คนตอนนี้ต่างก็ล้มลไปนอนร้องโอดครวญอยู่กับพื้นอย่างกับโดนรถสิบล้อไล่ทับ เมื่อบลูจัดการทั้ง6คนลงไปนอนกองกับพื้นเสร็จเรียบร้อยแล้วเธอก็เดินเเข้าหาพวกมันแล้วก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

“ แล้วเรื่องค่าเสียหาย พวกแกจะให้ฉันไปคิดกับใคร หึ “ บลู ดึงคอเสื้อของไอ้ดอน ดูเหมือนว่ามันจะเป็นลูกพี่เพราะหญิงสาวสังเกตุตอนที่มันออกคำสั่งเมื่อกี่นี้แล้วเธอก็เลยเข้าไปจัดการมันทันที ดอนที่นอนร้องโดอครวญอยู่ที่พื้นเมื่อได้เห็นหน้าหญิงสาวใกล้ๆและก็สายตาที่ดูดุดันอย่างกับนักฆ่าแบบนั้นไม่ณู้ว่าทำไมดอนที่ไม่เคยกลัวใครมาก่อนและที่สำคัญ คนที่จ้องหน้าเขาอยู่ตอนนี้ดันเป็นผู้หญิงแสนสวยซะด้วย แต่ไม่รู้ว่าทำไมสัญชาตญาณการเอาตัวรอดของเขามันบอกว่าห้ามยุ่งกับผู้หญิงคนนี้และที่สำคัญห้ามเข้าใกล้เธอหน้าจะเป็นการดีที่สุด เมื่อดอนคิดได้แบบนั้นเขาก็ยกมือขึ้นไหว้หญิงสาวอย่างประงก ประงกภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นทำให้ลูกน้องของดอนทั้ง5คนและก็ กลุ่มของสิงที่อยู่ตรงพุ่มไม้ต่างก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจว่านักเลง แห่งหนองนกฮูกอย่างไอ้ดอนจะไหว้ผู้หญิงที่ไม่ใช่แม่

“ เอ้อ……เอ้อ…..แม่หญิง แม่หญิง ไปเก็บเงินที่บ้านพ่อผู้ใหญ่เถอะนะจ๊ะ ฉันขอโทษแม่จริงๆจ๊ะ ฉันกลัวแม่แล้วอย่าทำอะไรฉันเลยนะจ๊ะ ถ้าอยากทำก็ไปทำแม่ชบาเถอะจ๊ะเพราะเธอสั่งให้พวกฉันมาจัดการแม่หญิง // จริงไหมว่ะพวกมึง “ ไอ้ดอนพูดออกมาด้วยเสียงสั่นเครือ ก่อนจะหันไปถามลูกน้องเพื่อให้เป็นอีกเสียงเพื่อยืนยันว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นฝีมือของชบาที่สั่งให้เขามาจัดการ ลูกน้องที่ตกใจกับการกระทำของลูกพี่เมื่อได้ยินเสียงเข้มของลูกพี่ตวาดถามแบบนั้นพวกมันก็พยักหน้าพะงกๆ ด้วยความหวาดกลัวเช่นเดียวกัน

“ จ๊ะ // จ๊ะ // ใช่จ๊ะ // ใช่จ๊ะ “ เสียงของพวก5ท**นพูดออกมาพร้อมกันพร้อมกับพะยักหน้าพะงกๆด้วความกลัวหญิงสาว บลูเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ปล่อยคอเสือของไอ้ดอนทันทีพร้อมกับมายืนมองพวกมันอย่างหัวเสียแต่ก็อดสงสารไม่ได้ที่เธอทำกับพวกมันแรงจนพวกมันเละเป็นโจ๊ก เมื่อเธอเห็นแบบนั้นก็ทำท่าจะเดินหาบของออกมา ทั้ง6เมื่อเห็นว่าหญิงสาวทำท่าจะหาบของเดินหนีออกไปพวกมันก็พยุงร่างของตัวเองให้ลุกอย่างทุรักทุเล แต่ระหว่างที่บลูกำลังจะหาบของ ของเธอกลับบ้านอย่างเปล่าประโยชน์อยู่นั้นอยู่ๆเธอก็คิดขึ้นมาได้ว่าถ้าเธออยากรู้ว่าบ้านหนองนกฮูกแห่งนี้เกิดอะไรขึ้น เธอก็หน้าจะถามคนของบ้านนี้นี่หน่า แล้วอีกอย่างคนที่มีอิทธิพลอย่างผู้ใหญ่บ้านอะไรนั้นทำให้บลูเริ่มอยากรู้จักขึ้นมาซะแล้ว เมื่อเธอคิดได้แบบนั้นเธอก็หันมาหา6หนุ่มทันทีพร้อมกับเอ้ยออกมาด้วยเสียงเรียบนิ่ง

“ เดี๋ยว พวกเอ็งหยุดก่อน “ บลู เธอหันมาบอกให้6คนที่กำลังพยุงร่างของตนอย่างทุลักทุเลไปที่มอไซค์ เมื่อทั้ง6ได้ยินแบบนั้นก็ต้องชะงักด้วยความกลัวแล้วก็ตกใจ ก่อนจะค่อยๆหันมาทางหญิงสาวอย่างช้าๆด้วยสีหน้าหวาดกลัว บลูเมื่อเห็นแบบนั้นเธอก็ทำหน้าตาเหนื่อยหน่ายกับพวกมันเป็นอย่างมากเพราะเธอยังไม่ได้ทำอะไรเลยพวกมันก็ทำท่ากลัวเธอซะแล้ว นักเลงเหี้ยอะไรกลัวผู้หญิง 555

“ พวกเอ็งกินข้าวมากันรึยัง // ถ้ยังกินข้าวกับฉันหน่อยสิ “ บลู เธอถามพวกเดนนรกทั้ง6คน พร้อมทำสายตาอย่างบีบบังคับ ทั้ง6ที่ยังไม่ได้แดกข้าวพอได้ยินเสียงของหญิงสาวบอกให้กินข้าวเป็นเพื่อนพวกมันก็หันมองหน้ากันด้วยความงุนงง ว่าผู้หญิงคนนี้จะมาไม้ไหนอีก