มึงกูใครจะอยู่ ( ใครจะรัก )

วิ๊ว…..วิ๊ว….วิ๊ว เสียงลมที่พัดกันโชกแรงอย่างกับว่าพายุเฮอริเคน ทั้งที่ตอนนี้เป็นหน้าหนาวแท้ๆแต่ไม่รู้ทำไมวันนี้เหมือนกับว่าฝนจะตก เส้นทางที่มีแต่ต้นไม้ ต้นหญ้าต่างก็พริ้วไหวไปตามแรงลม ทุกอย่างดูเงียบเชียบอย่างกับว่าป่าและก็ทางเข้าหมู่บ้านนี้ไม่มีสิ่งมีชีวิตเลย แม้แต่ชีวิตเดียว จะเรียกว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตก็ไม่ได้เพราะตอนนี้มีอยู่หนึ่งคนที่เดินย่างกายเข้ามาทามกลาง แรงลมและก็พายุ การแต่งตัวของคนที่ย่างกายเข้ามานั้นเป็นชุดคลุมสีดำ กางเกงทหารขายาว รองเท้าบู๊ท และก็สะพายย้าม โดยที่ไม่มีทางรู้เลยว่าคนที่เดินอยู่นั้นเป็นผู้ชายหรือว่าผู้หญิง ฟิ้ว….วิ๊ว…..ฟิ๊วววว ปึก ปัก ตุ๊บ ระหว่างที่คนแปลกหน้าเดินเข้ามาท่ามกลางสายลมและก็สายฝน อยู่ๆก็มีอะไรบางอย่างเหมือนกับลอยตรงเข้ามาทางเขา นั้นทำให้รู้ว่า คนที่เดินเข้ามาในหมู่บ้านนี้ไม่ธรรมดา เพราะเขาจัดการกระโดดเตะของบางอย่างที่ลอยตรงมาหาเขา อย่างกับว่าคน คนนี้เป็นลูกศิษท์ของวัดเสาหลิน “ มึงเป็นใครว่ะ “ เมื่อคนแปลกหน้าจัดการกับอาวุธบางอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว คนที่ซุ้มอยู่หลังพุ่มไม้เมื่อเห็นว่าสิ่งที่พวกเขาเอามาจัดการคนแปลกหน้าที่ตรงเข้ามาในหมู่บ้าน เมื่อเห็นว่าไม่สำเร็จคนกลุ่มหนึ่งที่ซ้อนอยู่ก็โผล่ออกมาจากที่ซ้อน เพื่อแสดงตัวทันที “ หึหึหึ “ คนแปลกหน้า ที่อยู่ในชุดคลุมสีดำเมื่อเห็นคนที่รอบทำร้ายลับหลัง คนแปลกหน้าก็หัวเราะรอดไรฟันออกมาด้วยความพอใจก่อนจะพูดออกมาด้วยเสียงเรียบนิ่ง “ หึหึหึ ลอบกัดเหมือนหมาเลยนะพวกมึง “ เสียงที่รอดไรฟันออกมานั้นเป็นเสียงของหญิงสาว เมื่อชายกลุ่มนั้นได้ยินเสียงของหญิงสาวเท่านั้นแหละสายตาและท่าทางของพวกมันก็ดูเปลี่ยนไปทันที “ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า นี้ผู้หญิงเหรอว่ะ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า สาวน้อยไม่รู้เหรอว่าที่นี้ผีดุ // ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ เสียงของชายชุดดำ พูดออกมาอย่างชอบใจเมื่อเพื่อนของพวกมันได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะออกมาประสานเสียงกันอย่างพอใจทันทีเมื่อรู้ว่าคนที่ตัวเองจัดการเมื่อกี่เป็นผู้หญิง พวกมันหัวเราะออกมาอย่างกับคนไม่รู้ร้อนรู้หนาว เหมือนกับว่าพวกมันจะลืมไปว่าคนที่กระโดดเตะ ต่อยจัดการอาวุธพวกมันเมื่อกี่เป็นใคร “ ผี หรือคนกูก็ไม่กลัวทั้งนั้นแหละ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ หญิงสาวที่อยู่ในชุดคลุมเธอหัวเราะออกมาอย่างกับว่าเรื่องที่พูดเมื่อกี่ เป็นเรื่องตลกทำให้เธอถูกใจมาก พอเธอพูดจบเธอก็เอาผ้าคลุมหัวออกแล้วเผยให้เห็นว่าคนที่อยู่ใต้ผ้าคลุมนั้นเป็นผู้หญิงที่น่ารักอย่างกับตุ๊กตา ทำให้คนที่ยืนอยู่ตอนนี้ต่างก็มองมายังเธออย่างตื่นตกใจ เพราะความสวยของเธอสะดุดตาคนพวกนี้เป็นอย่างมาก “ น้องสาว……สวยแบบนี้มาเป็นเมียพวกพี่ไหมจ๊ะน้อง // ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ เสียงของชายหนึ่งคน ดูท่าหน้าจะเป็นลูกพี่ของพวกหัวหอก6คนนี้ เมื่อหญิงสาวปริศนาที่ยืนนิ่งมองพวก7นรกตรงหน้าพอเธอได้ยินแบบนั้นเธอก็ยิ้มมุมปากขึ้นมาด้วยความรู้สึกว่าความมันกำลังจะเริ่มขึ้น “ หึหึหึ ถ้าอยากได้กูเป็นเมียมึงก็เข้ามาสิว่ะ กูรออยู่ “ หญิงสวปริศนา พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกเมื่อพวก7มนุษย์อุลตร้าแมนได้ยินแบบนั้น หัวหน้าพวกมันก็ส่งสัญญาณให้ลูกน้องวิ่งเข้าหาหญิงสาวก่อน ปัก “ อ๊ากกกกกกก “ เมื่อชายคนนั้นวิ่งเข้าหาหญิงสาวปริศนา ก็ต้องโดนเธอเอากำปั้นต่อยที่ลูกกระเดือก พอชายหนุ่มทำท่าจะล้วงลงพื้นหญิงสาวก็เอานิ้วมือแค่สองนิ้วบิดเข้าที่หูของมัน ไม่รู้ว่าทำไมทั้งที่หญิงสาวจับแค่มือเดียวเท่านั้นแต่ว่าชายหนุ่มกับร้องออกมาอย่างกับไก่โดนเชือดและที่สำคัญก็ไม่สามารถขยับร่างกายได้เลย เมื่อลูกกระจ๊อกหนึ่งคนโดนจัดการลูกพี่อย่างนายสิงก็รู้สึกเริ่มอารมณ์ขุ่นมัวขึ้นมา หน้าของมันเริ่มตึงเครียดขึ้นมาทันที ก่อนจะส่งลูกน้องอีกคนเข้าหาหญิงสาว ปึก “ อ๊ากกกกกก “ และก็มีเสียงร้องของลูกน้องคนที่สอง ที่โดนส่งเข้ามาอีกครั้งทั้งสองมือของหญิงสาวเธอบิดหูของชายทั้งสองพร้อมกับแสยะยิ้มมองไปที่ใบหน้าของลูกพี่ขี้กาก ที่จ้องมองมาทางยิ่งสาวที่เริ่มจะตึงเครียดและก็เรียบนิ่งเป็นอย่างมาก บูล หญิงสาวที่พวกมันเห็นเธออยู่ตอนนี้นั้นเธอเป็นทหารรับจ้างที่ได้รับมอบหมายให้มาจัดการภารกิจที่ หมู่บ้านหนองนกฮูก เพื่อมาปราบคนเลวคนชั่ว และก็ผี ด้วยความเงินค่าจ้างโตรแพง บลู นักฆ่ารับจ้างเธอก็เลยไม่สนว่าจะเป็นคนหรือว่าผีห่าซานตานห่าเหวอะไรทั้งนั้น เธอรับประกันความมัน สู้ตายอย่างแน่นอน นี้แค่เริ่มต้นนะ * หึหึหึ * “ มึเป็นใครกันแน่ว่ะ “ สิงลูกชายกำนันเสือ ชายหนุ่มผู้เป็นหัวหน้าแก๊ง ร้องถามหญิงาวหน้าตุ๊กตาคนนี้ด้วยสีหน้าท่าทางเหมือนว่ากำลังจะหัวเสีย บลูเมื่อได้ยินน้ำเสียงของคนถามเหมือนกับว่าไม่พอใจเธอก็แสยะยิ้มออกมาและก็ปล่อยไอ้หอกหักสองตัว ปึก “ โอ๊ยยยย เกือบตาย // โอ๊ยยย เจ็บชิบหายผู้หญิงบ้าอะไรแรงเยอะเป็นบ้าเลย “ ชายทั้งสองเมื่อล้วงลงมากองกับพื้นเสร็จแล้ว พวกมันก็บ่นอุบออกมา อย่างไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้ไม่น่าจะทำอะไรเขาได้ บลูเดินมองหน้าของสิงก่อนจะย่างสามขุมเข้าหาเขา เมื่อทั้ง5คนเห็นหญิงสาวเดินเข้าหาแบบนั้นพวกมันต่างก็เดินถอยหลังหนี ไอ้สิงที่ยืนตัวแข็งทืออย่างกับสากกระเบื่อ หญิงสวเมื่อเห็นแบบนั้นเธอก็แสยะยิ้มมองหน้าชายหนุ่มและก็ส่งสายตาไปให้ชายหนุ่มตรงหน้าว่า เขาโดนทิ้งแล้ว “ เหี้ย รักกูกันจริงๆเลยนะพวกมึง ไอ้พวกเวร “ สิง เมื่อเห็นสายตาของหญิงสาวเหมือนกับบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น ด้วยสัญชาตญาณเขาก็เลยหันไปมองด้านข้างก่อนจะเห็นว่าลูกน้องของตนเดินถอยหลังหนีโดยปล่อยให้เชายืนอยู่คนเดียว สิ่งเมื่อเห็นแบบนั้นก็หันไปด่าลูกน้องออกมาอย่างหัวเสีย “ เอายังไงดีคะ ลูกพี่……..” บลู ย่างสามขุมเข้าหากลุ่มชายหนุ่มพร้อมกับแสยะยิ้มมุมปากเอ้ยถามชายหนุ่มตรงหน้าว่าเขาจะเอายังไงดี เมื่อชายหนุ่มได้ยินแบบนั้นเขาก็ทำท่าทาเลิ่กลักอย่างไม่รู้ว่าจะเอายังไงดี ก่อนจะตัดสินใจ หลีกทางให้หญิงสาว “ หึหึหึ FUCKING THANKS MORTHER FUCKER “ บลู แสยะยิ้มก่อนจะพูดขอบคุณชายหนุ่มที่ยอมหลีกทางให้เธอ หญิงสาวเธอเดินอย่างสง่างามผ่านหน้าของกลุ่มชายหนุ่มไปอย่างไม่กลัวว่าจะโดนรอบกัดเลย และก็เป็นแบบนั้นไม่รู้ด้วยเหตุใดทำไมกลุ่มชายหนุ่มถึงไม่กล้าทำอะไร แถมยังได้แต่ยื่นอึ้งอยู่อย่างกับว่าคนที่เดินผ่านหน้าไปนั้นเธอไม่หน้าจะใช้มนุษย์ธรรมดา อย่างแน่นอน “ กูว่าเธอไม่ใช่คน “ “ กูว่าเธอเป็นนินจา “ “ กูว่าเธอเป็นผี “ เสียงของลูกน้องของนายสิงลูกชายกำนันเสือ ต่างก็พูดกันออกมากันต่างๆนาๆเพราะตั้งแต่เกิดมาเป็นคนไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนสามารถทำให้ผู้ชายอกสามศอก อย่างพวกเขาทั้ง7คน