มึงกูใครจะอยู่ ( ใครจะรัก )

ผู้มีอิทธิพล

หลายวันต่อมา

หลังจากที่บลูไปรายงานตัวกับกำนันเสือเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็มาขายข้าวแกงตั้งแต่เช้าโดยการหาบของขาย ด้วยความที่เธอไม่อยากเข็นรถเข็นขายเพราะเส้นทางที่นี้เป็นทางแบบขลุขระ เธอก็เลยคิดว่าหาบของขายหน้าจะดีกว่า

“ ขนมจีนน้ำยา ผัดเผ้ดปลาดุก มาแล้วจ้าาาาาา “ ปี๊บๆ ปี๊บๆ เสียงหวานของแม่ค้าดัง เพื่อส่งสัญญาณบอกลูกค้าว่า เธอมีอะไรบ้าง พร้อมกับบีบแตรเรียกลูกค้า ตั้งแต่บลูมาเยียบที่หมู่บ้านนี้เธอเพิ่งรู้ว่าชาวบ้านที่นี้ จะออกมาใช้ชีวิตตั้งแต่เช้ามืดจนกระทั้งพระอาทิตย์ตกดินเท่านั้น หลังจากนั้นบ้านทุกหลังจะอยู่แต่ในบ้านและก็เก็บตัวเงียบเฉียบไม่มีแม้แต่เสียงของคนเลย นอกจากหมา แมว นก และก็สัตว์ตอนกลางคืนเท่านั้น พอบลูรู้แบบนั้นเธอก็เลยต้องใช้ชีวิตในช่วงกลางวันอย่างกับทุกคน ส่วนกลางคืนเธอก็พรางตัวออกมาเพื่อสืบดูว่าเหตุใด คนที่นี้ถึงใช้ชีวิตอย่างแปลกๆ

“ น้องสาว น้องสาว ทางนี้หน่อยจ๊ะ “ เสียงวของชายหนุ่มชาวบ้าน ที่แต่งตัวเหมือนกับว่าจะไปทำนา บลูที่หาบของอยู่นั้นเมื่อเธอเห็นแบบนั้นเธอก็รีบหยุดก่อนจะวางหาบลงและก็ส่งยิ้มหวานไปให้ลูกค้า พร้อมกับถามออกมาว่า

“ สวัสดีจ๊ะพี่ชาย ไม่ทราบว่ารับอะไรดีจ๊ะ วันนี้ฉันมีผัดเผ็ดปลาดุก และก็ขนมจีน น้ำยาป่า น้ำยากระทิ จ๊ะ “ บลู พูดเสียงหวานพร้อมกับส่งยิ้มให้ลูกค้า เมื่อชายวันกลางคนเห็นรอยยิ้มน่ารักและก็สะกดสายตาของชายวัยกลางคน แต่เขาก็ต้องรีบตั้งสติ เมื่อได้ยินเหมือนกับเสียงของใครบางคนเดินเข้ามา

“ อะแฮ้ม จะขายของหรือว่าขายอย่างอื่น ดูสิไอ้มิ่งมันกลืนน้ำลายลงคอแล้วนั้น “ สิง ที่เห็นว่ามิ่งทำท่าอย่างกับว่าตะลึงหญิงสาว ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆเขาก็รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากก็เลยต้องเข้ามาขัดจังหวะ ทั้งที่เขาเกลียดเธออย่างกับขี้ แต่พอเห็นว่าเธอเป็นเป้าสายตาของคนอื่นสิงก็รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก

“ คุณพูดบ้าอะไรกัน ฉันก็ขายข้าวสิ ทำไมถ้าฉันขายอย่างอื่นคุณจะซื้อรึไง ทำมาเป็นปากดี เก็บปากไว้แตกหน้าหนาวเถอะได้หน้าแมว “ บลู เธอพูดออกมาด้วยความโกรธ แต่ด้วยความที่เธอไม่อยากให้ลูกค้าของเธอตกใจเธอก็เลยไม่เตะหน้าของสิงให้เสียหล่อ มิ่งที่กลัวสิงก็ทำท่าจะเดินเหนี เมื่อบลูเห็นแบบนั้นเธอก็รีบอ้าปากถามขึ้นมาทันที

“ นี้พี่ไม่กินแล้วเหรอจ๊ะ อหร่อยนะจ๊ะ พี่ “ บลู ตะโกนตามหลังของชายหนุ่มไป ก่อนจะหันมาทำหน้าดุใส่สิงอย่างเอาเรื่องเป็นเพราะเขาเธอถึงเสียลูกค้าไป สิงเมื่อเห็นว่าเธอไม่สามารถขายของได้แล้วเขาก็ยิ้มออกมาอย่างสะใจก่อนจะทำหน้าตากวนตีน แล้วก็พูดกวนส้นตีน เหมือนอย่างกับหน้าของเขาว่า

“ ไม่มีใครกล้าซื้อเธอหรอก เพราะเธอเป็นศัตรูกับฉัน หึหึหึ ถ้าอยากขายได้ก็มาขอโทษที่อกของพี่ซะดีๆแล้วพี่จะบอกทุกคนให้ว่ากับข้าวของเธออหร่อย ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ สิง พูดออกมาด้วยน้ำเสียงกวนๆพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างกับว่าเรื่องที่เขาทำมันสำคัญกับชีวิตของบลูมาก บลูเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ท้าวสะเอวพร้อมกับทำหน้าตาเอาเรื่องเมื่อได้ยินคนตรงหน้าบอกให้เธอไปขอโทษ ทั้งที่ความจริงแล้วคนที่ต้องขอโทษต้องเป็นคนตรงหน้ามากกว่า เพราะเรื่องเมื่อหลายวันก่อนที่เธอตะบันหน้าพวกของเขา ก็เป็นเพราะพวกมันนั้นแหละที่จะเข้ามาทำไม่ดีไม่ร้ายเธอ

“ หึหึหึ ได้สิจ๊ะ พี่จ๋า ……” บลู ที่ยืนเท้าสะเอวอยู่ก็คิดว่าจะจัดการกับไอ้นี้ได้ยังไงเธอก็ แสยะยิ้มร้ายแล้วก็พูดออกมาว่าด้วยหน้าตาเจ้าเล่ห์ สิงเมื่อได้ยินว่าหญิงสาวจะขอโทษดูเหมือนว่าเขาจะดูพอใจเป็นอย่างมาก เขายิ้มออกมาอย่างพอใจด้วยความที่คิดว่าจะทำให้เธอขายหน้าต่อหน้าทุกคน ว่าเธอไหว้ที่อกของเขา เขาอยากให้ทุกคนในหมู่บ้านมองว่าผู้หญิงคนนี้เอาตัวเองแลกกับเขาเหมือนอย่างกับผู้หญิงคนอื่นๆ

“ ได้สิจ๊ะน้องสาว มาๆซบที่อกป๋า แล้วป๋าจะทำให้ชีวิตของหนูง่ายขึ้นจ๊ะ “ สิงจงใจพูดออกมาเสียงดัง เพื่อให้ทุกคนและก็ชาวบ้านหันมาสนใจและก็ได้ผล ทุกคนเมื่อได้ยินแบบนั้นทุกคนต่างก็ซุบซิบนินทา บางคนก็มองอย่างตื่นเต้นเพราะบลูหน้าตาเธอสวยอย่างกับตุ๊กตา ถ้าจะเสร็จนายสิงลูกชายกำนั้นก็ไม่หน้าจะแปลก เพราะที่ผ่านมาเขาก็เป็นเสือผู้หญิงอยู่แล้ว นั้นเลยทำให้ทุกคนไม่แปลกใจถ้าหญิงสวจะแพ้ความหล่อและก็อิทธิพลของเขา

“ หึหึหึ “ บลูเธอแสยะยิ้มออกมาแล้วก็เดินอย่างช้าๆก้มหน้าเข้าไปหาเขา พอเธอเข้าไปใกล้ชายหนุ่มที่ตอนนี้ทำหน้าตากวนตีน ยักคิ้วหลิ่วตาใส่เธออย่างกับว่าเขาเหนือกว่าเธอ บลูเธอก็แสยะยิ้มออกมาแต่ระหว่างที่เธอกำลังจะจัดการกับชายหนุ่มอยู่นั้น อยู่ๆก็มีเสียงของหญิงสาวตวาดดังลั้นออกมาอย่างไม่พอใจ

“ กรี๊สสสสสส พี่สิง พี่สิง นี้แกเป็นใครอย่ามาใกล้พี่สิงของฉันนะแกไม่รู้เหรอว่าฉันกับพี่สิงเป็นคู่มั้นกัน อีดอก “ ผลัก หญิงสาวพูดออกมาอย่างกับคนไม่มีพ่อแม่บอกสอน พร้อมกับผลักร่างบางของบลูให้ถอยออกห่างจากชายหนุ่ม เมื่อบลูเห็นว่าหมาตรงหน้ามีเจ้าของแล้ว แต่กลับมาทำตัวเจ้าชู้ไก่แจ้ใส่เธออีกและที่สำคัญยังให้คนของตัวเองมาทำร้ายเธออีกต่างหาก ถึงแม่ว่าจะเป็นแค่ผลักเท่านั้น ชาวบ้านที่ตอนแรกซุบซิบนินทาพอเห็นว่ามี ชบา หญิงสาวที่สวยที่สุดในหมู่บ้านและก็ยังเป็นลูกสาวของ ผู้ใหญ่ ขจร ผู้ใหญ่บ้านหนองนกฮูก บลูที่รู้สึกว่าเสียเวลามากเกินไปแล้วเพราะเธอต้องไปสืบเรื่องราว รอบๆหมู่ บ้านและก็หมู่บ้านอื่นอีกด้วย พอคิดได้แบบนั้นเธอไม่อยากเสียเวลาและก็คิดว่าเริ่มไร้สาระมากแล้ว เธอก็หันหลังทำเป็นจะเดินหาบเอาของไปขายตามที่ตั้งใจไว้ แต่ระหว่างที่บลูกำลังจะยกหาบขึ้นอยู่ๆ ชบาก็หันหน้าไปส่งสัญญาณให้สาวคนสนิทของเธอทั้งสองคนเข้ามาจัดการกับบลู ส่วนตัวเธอก็ยืนเกาะแขนของสิงพร้อมกับทำหน้าตาบิดเบี้ยว ทำปากหมุบมิบๆใส่เธอ ด้วยสัญชาตญาณของบลูที่เกิดมาแล้วโดนฝึกให้ฆ่าแค่อะไรที่จะเข้าหาเธอ เธอก็รู้ได้ทันทีสองสาวที่ทำท่าจะเดินเข้ามาหาเรื่องเธอ หรือว่าทำร้ายเธอ บลูที่กำลังทำท่าจะย่อเข่าลงเพื่อหาบเอา หาบขึ้นบ่า ด้วยความที่ร่างกายของเธอป้องกันตัวเองอย่างอัตโนมัติ เมื่อหญิงาวทั้งสองคนเดินเข้ามาใกล้เธอแล้วก็ทำท่าจะพังของเธอ เมื่อสายตาของบลูเห็นแค่ร่างกายของหญิงสาวทั้งสองคนขยับเท่านั้นแหละ บลูก็เลือนไม้หาบที่อยู่ตรงบ่าของเธอเพียงเล็กน้อยก็ทำให้ ตรงแหลมๆของปลายไม้คานกะทุงเข้าไปที่ท้องน้อยของหญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหน้าอย่างแรงเล่นเอาหญิงสาวถึงกับตัวงอหน้าซีดเซียวอย่างกับไก่ต้ม เมื่อจัดการกับสาวคนที่หนึ่งเรียบร้อยเธอก็จัดการกระทุงไม้หาบอีกครั้งแต่ครั้งนี้ไปทางด้านหลังอย่างไว หญิงสาวคนที่สองที่กำลังจะยื่นมือไปทำลายของ ของเธอก็ต้องเจ็บจนหน้าซีดเผือดทันที

ปึก ปึก

เสียงของไม้คานที่เลือนไปด้านหน้าและก็ด้านหนังสำผัสเข้ากับหน้าท้องของหญิงสาวทั้งสองคนโดยที่บลูยังนั่งท่าเดิม เธอจัดการกับสองสาวนั้นเพียงแค่ 3วินาทีเท่านั้น เมื่อทุกคนเห็นบลูจัดการกับสองสาวเล่นเอาคู่หูดูโอ๊ ถึงกับเอามือกุมท้องพร้อมกับซี๊สปากพูดอะไรไม่ออกด้วยความจุก

“ อั๊ก // อึก “ เสียงของสองสาว ทั้งร้องทั้งสะอึกออกมาด้วยความจุกและก็ความเจ็บที่วิ่งมาจุกที่ลิ้นปี่ เมื่อบลูเห็นว่าเธอจัดการกับคู่หูดูโอ๊ เสร็จแล้วเธอก็ยกหาบขึ้นมาไว้ที่ไหล่ แล้วก็ทำท่าจะเดินออกไปากตรงนั้นอย่างกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นไม่เคยเกิดขึ้น ชบา เมื่อเห็นว่าคนของเธอโดนทำร้ายนั้นทำให้เธอรู้สึกเสียหน้ามากด้วยความที่เธอเป็นลูกสาวเพียงคนเดียว พ่อของเธอก็มีอิทธิพลในหมู่บ้านเธอก็เลยไม่มีใครกล้าทำร้ายหรือแม้แต่ด่าเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะจุดไฟเผ่าบ้านใครก็ไม่มีใครกล้าแจ้ตำรวจ พอเธอโดนแบบนั้นเธอก็รู้สึกว่าเหมือนกับว่าเธอโดนเยียบหน้าอย่างแรง

“ เดี๋ยว แกจะไปไหนแกมาอยู่ที่นี้ใหม่แกคงไม่รู้สินะว่าฉันเป็นใคร นังบ้า // แกกล้าดียังไงมาทำร้ายคนของฉันแกคงไม่ณู้สินะว่าพ่อของฉันเป็นใคร ถึงแม้ว่าฉันจะฆ่าแกตายตอนนี้ ตำรวจที่นี้ก็ไม่กล้าทำอะไรฉันได้ แกรู้ตัวไหมอีสาระแน “ ชบา เธอเรียกให้บลูหยุดการเดินออกไปพร้อมกับเดินเข้าหาเธอก่อนจะพูดขู่หญิงสาวออกมาว่าเธอกับพ่อของเธอใหญ่มากแค่ไหน พอบลูได้ยินแบบนั้นใบหน้าที่สวยสดงดงามที่อยู่ภายใต้ผ้าขาวม้าและก็หมวกชาวนาที่ปกปิดความสวยของเธอเอาไว้ บลูแสยะยิ้มออกมาด้วยความรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก เมื่อเธอได้ยินแบบนั้น ก่อนจะหันหน้ามาทางชบา พร้อมกับยิ้มเยาะอยู่ภายใต้ผ้าปิดบังหน้าของเธอ ชบาเมื่อเห็นว่าหญิงสาวหันมาประจันหน้าเธอเสร็จแล้ว เธอก็ทำท่าจะเดินเข้ามาฝาดฝ่ามือใส่หน้าของหญิงบลูเพื่อประกาศศักดิ์ดาทันที ว่าเธอเป็นใคร

ปึก ผลัก

“ ถ้าไม่อยากตายอย่ายุ่งกับฉัน ส่วนไอ้หน้าหมีแฟนของเธอ เธอคิดจริงๆเหรอว่าคนอย่างฉันจะเอาไอ้เหี้ยนี้มาเป็นผัว หึหึหึ “ เมื่อบลูพูดจบเธอก็ดึงผ้าขาวม้าลงเผยให้ชบาเห็นหน้าตาอันสวยงามของเธอทันที เมื่อชบาเห็นแบบนั้นแทนที่เธอจะเงียบแต่กลับกันพอเธอเห็นว่าหญิงสาวที่จับแขนเธอเอาไว้ หน้าตาเธอสวยกว่าเธอเป็น100เท่านั้นยิ่งทำให้ชบาโมโหด้วยความอิจฉาตาร้อน พอเธอเห็นแบบนั้นด้วยความที่เธอเอาแต่ใจ ชบาก็เลยทำท่าจะเอามืออีกข้างขึ้นมาตบหน้าของบลู แต่บลูที่รู้อยู่แล้วเธอก็เอาตีนของเธอถีบเข้าที่หน้าขาของหญิงสาวอย่างแรงจนชบาตัวลอยไปชนเข้ากับสิงอย่างแรง จนเธอล้มทั้งยืนเพราะมันเจ็บหน้าขา สิงและชาวบ้านเมื่อเห็นบลูทำร้ายลูกสาวเพียงคนเดียวของผู้ใหญ่บ้านหนองนกฮูก ผู้มีอิทธิพลที่สุดของหมู่บ้านนี้ ทุกคนก็อ้าปากค้างด้วยความตื่นตกใจเพราะไม่มีใครกล้าทำแบบนี้กับเธอ แม้แต่อ้าปากทำท่าจะด่ายังโดนผู้ใหญ่ขจรสั่งเก็บเลย แต่นี้หญิงสาวที่มาอยู่ใหม่ทำแบบนี้กับ ชบาลูกสาวของผู้ใหญ่ขจร ชาวบ้าน หรือแม้แต่สิงก็ไม่อยากจะคิดเลยว่าสภาพศพของเธอจะเป็นแบบไหน