“มาด้วยกันได้ไง?”
“ก็ เด็กใหม่กู”
“ตลก”
“มึงเห็นกูขำไหมล่ะ”
“พวกมึงอย่าทำตัวแบบนี้ได้ไหมวะ!”
“มึงนั่นแหละฟาร์ หยุดเสือกเรื่องกูสักที”
“ซีขอไปเตรียมตัวนะคะพี่คชา”
พูดจบฉันก็ก้าวเดินไปตามความเคยชิน สนามแข่งแห่งนี้เป็นของพี่คชาลูกชายเจ้าสัว ฉันเคยมาบ่อยๆ ในสมัยที่ยังไม่เคยมีเรื่องกับผิง แม้จะห่างหายไปนาน แต่ก็ยังจำได้ว่าห้องไหนเป็นห้องไหน
ฉันเลือกห้องสุดท้ายในการเปลี่ยนชุด ชุดที่เปลี่ยนเป็นที่ทางสนามเตรียมไว้ให้ เมื่อเปลี่ยนเสร็จก็เปิดประตูเดินออกมา แปลกใจที่เห็นผิงยืนพิงกำแพงเหมือนรอ แต่ก็พยายามทำเป็นไม่สนใจ เดินผ่านร่างเธอไปเงียบๆ
“เลิกทำให้พี่ชาร์ลสับสนสักที”
ฉันไม่หันกลับไปมอง พ่นเสียงหึในลำคอเบาๆ เป็นแค่เด็กของเขาแท้ๆ ยังไม่ได้เป็นแฟนเขาเลย ทำตัวหวงก้างแบบนี้ ถ้าชาร์ลรู้เข้า เขาไม่เอาไว้หรอก
“พี่ขอแนะนำอะไรสักอย่างนะ ถ้าอยากอยู่ข้างเขานานๆ อย่าทำตัวแบบพี่”
บางอย่างมันบอกกั
