ลิขิตแห่งรัก

สำรวจมิติอีกครั้ง

หลังจากที่พ่อลูกสกุลฮั่วกลับไปแล้ว ซ่งจื่อหรูก็เข้าบ้านปิดประตู เดินไปทางห้องเล็กแล้วยกมือเคาะเบาๆ ก๊อกๆๆๆ

"พี่สามท่านหลับหรือยัง ข้าอยากคุยด้วย"ซ่งจื่อหรูเรียกคนด้านใน

"ยังหรอกน้องสี่ รอสักครู่กำลังไปเปิดประตูให้"หลี่ม่านอวี้ขานรับ

หลี่ม่านอวี้เปิดประตูออกมา ใบหน้าที่เขียวช้ำจากการถูกตีเริ่มจางแล้ว สะใภ้ตระกูลหวังคู่นั้นลงมือหนักจริงๆ

"น้องสี่ มีเรื่องสำคัญหรือ ท่านแม่เพิ่งจะหลับละเมอถึงบ้านเดิม เดี๋ยวก็ด่าทอท่านยาย เดี๋ยวก็หัวเราะ เดี๋ยวก็ด่าทอท่านย่า "

"ไปคุยกันข้างนอกเถอะ ข้าไม่อยากให้นางได้ยิน เดี๋ยวจะกระตุ้นอาการนางอีก"ซ่งจื่อหรูเรียกหลี่ม่านอวี้มาคุยข้างนอก

หลี่ม่านอวี้เดินตามซ่งจื่อหรูมาห้องด้านในหวังซื่อมีสติบางครั้งตอนนี้นางตื่นลืมตา มองร่างเล็กๆมี่เดินตามกันออกไป นางสับสนว่าเกิดอะไรขึ้นได้แต่นอนนิ่งปะติดปะต่ออะไรไม่ได้นัก

บนเตียงเด็กสามคนนอนเรียงกันเหมือนแกะในในฝูง ซ่งจื่อเย่วขาพาดอยู่บนคางหลี่ถิงถิงที่นอนกางแขนกางขา ผ้าห่มไปคนละทิศละทาง ซ่งจื่อห่าวที่ยังคงนอนอยู่ท่าเดิม หลี่ม่านอวี้มองแล้วถอนหายใจก่อนเอ่ยเบาๆ

"พวกเขาไม่มีเรื่องให้ทุกข์ใจนั้นดีจริงๆ เจ้าเรียกพี่มามีเรื่องอะไรหรือ"

"พี่สาม ท่านรู้หรือไม่ว่าวันที่เกิดเรื่องคืนนั้นข้าไปบ้านปู่ใหญ่ทำไม" ซ่งจือหรูเอ่ยถาม

หลี่ม่านอวี้สายหน้า นางกับมารดาถูกทำร้าย หลังจากที่อาสะใภ้ทั้งสองกลับไป มารดาก็คุ้มคลั่งจนต้องคอยเฝ้า จึงไม่รู้เรื่อง เห็นอีกทีหลี่เหิงก็มาโผล่ตรงหน้า

"น้องสี่เจ้าบอกมาเถอะ วันนั้นพี่สามไม่มีสติจริงๆ"

"ข้านำชื่อท่านกับน้องห้าใส่ในทะเบียนบ้านของปู่ใหญ่ ท่านย่ารีบร้อนกลับบ้านเดิมหลังเกิดเรื่อง ตอนแรกข้าคิดว่าเป็นเพราะเรื่องที่ข้าข่มขู่จะให้ท่านปู่ปลดภรรยา แต่ที่จริงแล้วไม่ใช่ ข้าเจอพี่ใหญ่ที่ตำบล ถึงรู้ว่าอาสี่ติดใจนางโลมคนนึงชื่อกุ้ยฮวา เขาคิดจะไถ่ตัวนางโดยการทำสัญญาซื้อขายท่านกับน้องห้าให้หอจันทราแทนแถมยังเหลือเงินให้ตั้งตัว ไม่อยากเข้าข้างตัวเองแต่ต้องยอมรับว่าหน้าตาพวกเรา ขายได้ราคา"

หลี่มานอวี้หน้าซีด คนที่อยู่อีกห้องได้ยินก็กำหมัดแน่น ซ่งจื่อหรูจึงพูดต่อ

"ขายคนมีทะเบียนนั้นผิดกฎหมาย ดูเหมือนท่านย่าจะถูกหลอกหรือเต็มใจให้อาสี่หลอกก็ไม่รู้ นางจึงรีบร้อนไปบ้านเดิมข้าเดาว่านางคิดจะไปถอนชื่อพวกท่านออกจากทะเบียนบ้าน ข้ามีทะเบียนบ้านของตนเอง นางไม่สามารถถอดถอนได้ ข้าจึงเรียกพี่ใหญ่กลับมาท่านบิดาพาไม่ได้พี่ใหญ่เป็นบุตรคนโตก็เท่ากับบิดา จึงมีสิทธิตัดสินใจแทนหากอาสี่อยากขายพวกท่านเช่นนั้นก็คงต้องกินข้าวในกรงแล้ว"

ซ่งจื่อหรูอธิบายหวังซื่อที่ได้ยินถึงกับน้ำตาไหล นางไม่ได้ฝันคืนนั้นเป็นลูกชายคนโตของนางหลี่เหิงจริงๆ นางค่อยๆลุกออกไปยังห้องที่ทั้งสองสนทนากันอยู่

"นางเห็นเราเป็นหลานหรือไม่ เหตใดนางทำได้ลงคอ"

"หลานสาวหรือจะเท่าบุตรชาย อาสี่บอกว่าสอบครั้งนี้ต้องจ่ายเงินให้อาจารย์ไม่เช่นนั้นคงไม่ผ่านอีก"

"เจ้าสี่ คืนนั้นคืออาเหิงใช่ไหม ข้าไม่ได้ฝันไป เขากลับมาแล้ว ฮ่าๆๆๆ แล้วทำไมไม่อยู่ต่ออาเหิงแม่คิดถึงเจ้า เหตใดเจ้าร้ายเพียงนี้ไม่อยู่รอข้าสักนิด ฮือๆๆๆ"

หวังซื่อออกมาเมื่อไหรไม่รู้ เดี๋ยวก็หัวเราะ เดี๋ยวก็ร้องไห้สับสนวุ่นวายจนหลี่ม่านอวี้ไม่รู้ว่าจะทำเช่นไร ซ่งจื่อหรูหมดหนทางจึงลงมือสับต้นคอนางในที่สุดก็สลบไปก่อนจะแบกนางไปนอนยังที่เดิม

"พี่สามท่านวางใจเถอะ นางไม่เป็นอะไรหรอก พรุ่งนี้อาจจะตื่นสายหน่อย เรื่องที่ควรพูดข้าก็พูดหมดแล้วท่านไปนอนเถอะ"เห็นหลี่ม่านอวี้กังวลนางจึงบอกว่าไม่เป็นไร

ซ่งจื่อหรูหลับไปพักนึงก็ตื่นขึ้นมา นางฝันเห็นครอบครัวนึงถูกฆ่ากวาดล้างไม่เหลือแม้แต่เด็กและคนแก่ ไฟโหมกระหน่ำ เลือดนองแดงฉาน ชายชราคนนึงถูกแทงจมกองเลือด คนที่ยืนอยู่ถามหาบางอย่างจากเขา สุดท้ายชายชราคนนั้นก็ตายคาดาบยาวโดยที่ไม่พูดอะไร ซ่งจื่อหรูเหงื่อท่วมตัว ความฝันนั่นและคนที่เจอในตำบลวันก่อน นางยังคงสับสนสกุลซ่งมีที่มาอย่างไรกันแน่ หลังจากนอนไม่หลับจึงเข้าไปในมิติ ไม่ได้เข้ามาสองวัน ผลไม้เติบโตเต็มต้น ไก่และลูกหมูตัวใหญ่ขึ้นกว่าสองวันก่อนถึงสองเท่า มีเพียงอยู่ในนี้ถึงรู้สึกว่าใกล้ชิดน้องชาย

"ดูเหมือนพืชจะเติบโตไวกว่าสัตว์ น้ำในลำธารนี้คงเร่งผลผลิตได้ จริงสิเจ๊ซื้อผ้าฝ้ายจังทำแป้งมันเทศกับผงรากบัวนี่นา ต้องหาแบบกังหันน้ำสักหน่อย มีไหมนะ"

ก่อนจะเข้าไปในบ้านรื้อในตระกร้า อ๋อที่แท้แยกเป็นหมวดหมู่ด้วย เครื่องเรือน เครื่องมือ แบบบ้าน เครื่องทุ่นแรง

"เจอแล้วอยู่นี่เอง เอ๊ะนี่แบบสำหรับอัดกากน้ำมันนี่ ถ้าปลูกถั่วลิสงถั่วเหลืองก็มีน้ำมันพืชขายสิ กากเอามาทำอาหารสัตว์อัดเม็ดขาย ดีๆ เอาตามนี่แหละ"

ซ่งจื่อหรูหอบเอาแบบแปลนออกมานั่งศึกษาหลังจากเข้าใจดีแล้วก็เก็บที่เดิม เนื่องจากไม่สามารถนำออกมาได้ ก่อนจะเหลือบไปเห็นกล่องลายนกฟีนิกซ์สีทอง จึงหยิบออกมาเปิดดู มีแผ่นหนังสามแผ่นเมื่อคลี่ออกก็ตาลูกวาวก่อนจะยิ้มแก้มปริ

"อันดับแรก หาคนร่วมหุ้นให้ได้ก่อน มีเจ้านี่ใครจะรวยกว่าเจ๊ล่ะ พรุ่งนี้เข้าตำบลไปหาจินเหนียงดีกว่า ขอเงินมาใช้สักหน่อย ซ่งจื่อหรูคนเดิมก็รับผ้าเช็ดหน้ามาปักอยู่แล้วนี่"

ซ่งจื่อหรูทำความสะอาดเล้าไก่ ล้างมูลสุกรเรียบร้อย มูลไก่กับหมูที่ตากไว้แห้งแล้วเหมือนจะแห้งเร็วมาก น่าจะทำปุ๋ยได้ที่ดินของบ้านเตียนโล่งขุดร่องยกแปลงผักย่อมไม่มีปัญหา ก่อนจะหยิบเอาไข่ไก่ออกมา มีเครื่องในที่ซื้อมาวันก่อนแขวนไว้อยู่ ที่จริงพวกเด็กๆเห็นว่านางแขวนไว้ในโอ่งที่บ่อน้ำ ถ้าเอาออกมาคงไม่ผิดสังเกตุเท่าไหร่

จากนั้นก็ออกมาข้างนอก ด้านในผ่านไปสี่ชั่วโมงแต่ข้างนอกเหมือนไม่ถึงชั่วโมง ซ่งจื่อหรูลืมความฝันก่อนหน้า แต่เมื่อตื่นแล้วจึงนอนไม่หลับ จึงออกไปนอกบ้านนำยางไม้ที่ได้มาใส่ในหม้อแตกเพื่อเคี่ยว สับลูกสนแห้งกับเปลือกเกาลัดลงไป ก่อนจะปั้นเป็นก้อนกลมๆได้เกือบสามสิบก้อน ไม้ที่ทำรั้วยังเหลืออยู่ นำมาผ่าปลายใช้ตอกจัดไปขัดมาจนได้คบเพลิงไม้ไผ่ห้าอัน นำยางไม้ที่ปั้นเสร็จแล้วใส่ลงไป จุดไฟแสงสว่างจากคบเพลิง ทำให้เห็นเป็นบริเวณกว้างกว่าตะเกียงมากนัก