Nang matapos kaming kumain ay halos ubos lahat ng mga ulam. Simut ang bawat pinggan namin at parang dinilaan ng kalabaw at tanging mga buto lang at taba ng manok at baboy ang natira. Simut ang tatlong mangkok ng kanin at latak na lang ang natira sa coke at juice.
Halos hindi kami makatayo sa sobrang pagkabusog at maya't-maya rin ang pagdighay.
"Ang sarap ng mga pagkain, ate, parang nananaginip lang ako." Halos malaglag na sa upuang sabi ni Julius habang hinihimas ang tiyan.
Kinurot ko siya sa pisngi at malakas naman siyang napa-aray. "Oh, ano? Panaginip pa rin? Halos pumutok na nga iyang tiyan mo. Maya-maya ay magtulong kayo ni Juan sa pagtatago ng mga natirang pagkain sa ref para may almusal na rin tayo bukas. Makapagsaing na lang."
Napagkit naman ang tingin ko kay Romeo na nakaupo
