บทที่ 17
โชติกากลับมาถึงบ้านเกือบสองทุ่ม เธอรับแก้วน้ำจากสาวใช้แล้วถามถึงน้องสาวเป็นอันดับแรก
“คุณหนูนิ่มออกไปกับคุณกูล ยังไม่กลับมาเลยค่ะคุณนุ่ม”
คิ้วเรียวโก่งขมวดเข้าหากันเมื่อได้ยินคำตอบ เพราะวันนี้เธอเจอกับเขาและยังกินข้าวด้วยกัน เพราะทนการรบเร้าของเขาไม่ไหว แต่ทำไมเธอไม่เห็นน้องสาวล่ะ
“แน่ใจเหรอว่าเป็นคุณกูล”
“แน่ใจค่ะ คุณกูลมารับคุณหนูนิ่มตอนประมาณสามสี่โมงเย็นนี่แหละค่ะ”
“แล้วคุณไบรอันล่ะ” เธอเก็บความสงสัยเอาไว้แล้วถามถึงสามีในนามบ้าง
“ออกไปข้างนอกค่ะ ยังไม่กลับมาเหมือนกัน”
“ไปตั้งแต่เมื่อไหร่” เขาคงไปผ่อนคลายสินะ
“ออกตามหลังคุณกูลไปค่ะ”
เธอพยักหน้ารับคำตอบของสาวใช้ “ไปได้แล้ว”
“คุณนุ่มจะทานข้าวไหมคะ ยาจะได้อุ่นกับข้าวให้ใหม่”
“ฉันทานมาแล้ว เธอไปพักผ่อนเถอะ” พูดจบก็หยิบกระเป๋าเดินขึ้นชั้นบน หยิบโทรศัพท์มือถือต่อสายถึงน้องสาว แต่ปลายสายกลับกลายเป็นเสียงฝากข้อความ เธอจึ
