บทที่ 16
ห้างสรรพสินค้า
“พี่กูลคะ วันนี้เราคงไม่ได้ดูหนังหรอกค่ะ” หลังจากคุยกันร้อยแปดเรื่องตลอดเส้นทาง เธอก็วกเข้าเรื่องที่จำเป็นเมื่อมาถึงหน้าโรงหนัง
“ทำไมล่ะ หนูนิ่มไม่อยากดูเหรอ” ตระกูลแปลกใจเพราะเธอเป็นคนชวนเขามาเอง
“เราคงต้องลดโปรแกรมเหลือแค่อย่างใดอย่างหนึ่งค่ะพี่กูล ถ้าดูหนังเราก็คงไม่ได้ทานข้าว หนูนิ่มเลยเลือกทานข้าวกับพี่กูลแล้วค่อยดูหนังกับเพื่อน ๆ ก็ได้ค่ะ”
“แต่หนูนิ่มบอกว่าเพื่อนไม่อยากดูหนังเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอ”
“ค่ะ แต่หนูนิ่มจะบังคับแฟรงค์กับปิ่นมาดูเป็นเพื่อนให้ได้ค่ะ วันนี้เราไปทานข้าวกันก่อนดีกว่าค่ะ”
“เอาอย่างนี้ดีกว่า หนังกำลังจะได้เวลาฉายพอดี เราซื้อป๊อบคอร์นเข้าไปกินในโรงหนังแทนก็แล้วกัน ได้กินด้วยได้ดูหนังด้วยดีไหม”
“ไม่เอาดีกว่าค่ะ ไปกินข้าวกันเถอะ หนูนิ่มอยากคุยกับพี่กูลเรื่องพี่นุ่มด้วย”
รอยยิ้มบนใบหน้าหล่อหวานจางหายเมื่อได้ยินชื่อของคนรัก “จะไปพูดถึงเขา
