บทที่ 18
“ผมพูดจริง ๆ นะลิก้า วันนี้คุณสวยมากในสายตาของผม คุณดูมีความสุขมากกว่าทุกวันที่เราอยู่ด้วยกัน” เขายังคงใช้สายตาสะกดใจสตรี เพ่งมองอีกฝ่ายพร้อมกับคลี่ยิ้มตรึงใจ “เมื่อวานต้องมีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นกับคุณแน่ ผมรู้สึกได้” แล้วโจมตีตรงจุด “สารภาพกับผมมาซะดี ๆ ว่าไปทำอะไรมา ไปกินข้าวกับหนุ่มหล่อที่ชื่อกูลหรือเปล่า.. ผมทายถูกสินะคุณถึงทำท่าตกใจแบบนั้น”
“ฉัน ๆ” โชติกาถึงกับทำตัวไม่ถูกไปเลย เมื่อเจอคำถามที่เป็นความจริง “ฉันขอโทษนะไบรอัน ต่อไปนี้ฉันจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก”
“ขอโทษทำไม ในเมื่อคุณทำสิ่งที่หัวใจของคุณเรียกร้อง” เขายิ้มให้หญิงสาวอย่างจริงใจแล้วเปลี่ยนเป็นกลั้วหัวเราะ “อย่ามองผมด้วยสายตาแปลกประหลาดแบบนั้นสิลิก้า ผมไม่ใช่ตัวตลกนะ”
“คุณไม่โกรธฉันจริง ๆ เหรอไบรอัน ถึงอย่างไรฉันก็เป็นภรรยาของคุณนะ”
“แล้วถ้าเป็นคุณ คุณจะโกรธไหมถ้าผมทำแบบคุณบ้าง”
“ไม่โกรธหรอก เราเคยคุยเรื่องนี้กัน
