ไป๋โม่รออยู่หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดก็ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวจากด้านนอก มันเป็นเสียงของเถาวัลย์ที่ถูกฟันขาดอย่างรวดเร็ว
ราวหนึ่งเค่อต่อมา (15 นาที) บุคคลที่อยู่ด้านนอกก็สามารถเอาชนะปีศาจต้นไม้ได้อย่างสมบูรณ์ เขาใช้กระบี่ผ่าท้องของปีศาจต้นไม้จนเศษซากแตกกระเด็นปลิวว่อนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยไปทั่วบริเวณ
เมื่อแสงส่องเข้ามาถึงในส่วนที่พวกนางนอนอยู่ ไป๋โม่เห็นได้อย่างชัดเจนว่าคนที่มาช่วยก็คือคือหลิงซ่ง อาจารย์ของนางนั่นเอง
เมื่อเทียบกับความรู้สึกดีใจของไป๋โม่ที่ได้พบเจออาจารย์ของตน แต่ความรู้สึกของฉางคุนเวลานี้ค่อนข้างอธิบายไม่ได้ เนื่องจากที่กลางกายของเขายังตั้งเป็นกระโจมเล็กๆ เมื่อมองมาก็สังเกตเห็นได้ทันที เขาไม่กล้าที่จะมองไปที่ปรมาจารย์หลิงซ่งเพราะรู้สึกตื่นตระหนกที่ตนเองมีปฏิกิริยาน่าอายกับลูกศิษย์ของอีกฝ่าย
หลังจากที่หลิงซ่งผ่าท้องของปีศาจต้นไม้ ในตอนแรกเขาเป็นกังวลต่อสภาพร่างกายของ
