CHAPTER 11

2326 Words
ASHTON’S POV After my meeting, I immediately went out to see Mitsuki. During the trip, I couldn’t help but wonder if he had eaten yet. While I was looking out the window, my cell phone suddenly rang, and I immediately answered it. “Kuya nasa’n ka na ba?” tanong ni Janne sa kabilang linya. “I’m on my way,” sagot ko naman. “We’ve been waiting for you.” “I’ll be there in an hour.” I hung up, and then I thought about what Mitsuki would wear to the party we were going to. I haven’t told her yet that it’s tomorrow night and she needs to be beautiful so that everyone will be amazed by her. I don’t know how many hours we were on the trip until we got to Jeju and went to the hotel. When I arrived, I saw Rylon topless and Janne in a swimsuit. I looked for Mitsuki, but I couldn’t see her. That’s why Janne approached me and then whispered to me. “Nasa k’warto pa nya sya at nagpapalit. Akyatin mo na bago pa sya bumaba ng naka two peace,” sabi nito na agad ko namang sinunod. Pumasok ako sa loob at saka ako agad na sumakay ng elevator at nang bumukas ang pinto nito ay bumungad na sa ‘kin ang mukha ni Mitsuki na naka dilaw na two peace at kasama ang kapatid nya. I was amazed at what I saw, and I couldn’t believe that I would be attracted to what she was wearing now. I swallowed when I saw her big boobs, and I swallowed even more when I looked at her lips. “Tingin ko ay maiwan ko muna kayong dalawa,” sabi ni Haruka at saka sya naunang lumabas kay Mitsuki. Susunod sana si Mitsuki pero agad ko syang pinigilan at saka ako sumakay sa elevator at nang magsara ‘yon ay nararamdaman kong mainit kahit na may aircon naman. Nakikita ko kung paano syang nahihiya sa ‘kin at sa kung paano nyang itago ang kanyang sarili sa isang sulok. Hinawakan ko ang kamay nya at saka ko sya hinila palabas ng elevator at pumasok kami sa isa sa mga k’warto. When we entered the room, I saw how Mitsuki was confused. “Sir ano po ang ginagawa nyo?” takang tanong nya. Bigla naman akong natauhan at saka ko inayos ang tayo ko. “Ah… there’s someone who's following me; just don’t make any noise.,” sabi ko at saka ko dinikit ang tainga ko sa pinto at gano’n din ang ginawa nya. I smiled, then I laughed because of what she did. She frowned at me, and I could see she was confused about what I was doing. Hindi ko alam kung paano kong sasabihin sa kanya na nagbibiro lang ako at h’wag nyang seryosohin ang kung anong sinabi ko. Halos maiyak ako kakatawa at saka ko sya hinawakan sa kamay at sinubukan kong pakalmahin ang sistema ko. Nang matapos akong tumawa ay tumingin ako sa kanya. “You’re too innocent you know, I was just kidding,” sabi ko at saka sya napangusi. “Sir Ashton,” sabi nito. “Hindi magandang biro ‘yon nakakatakot kaya,” sabi nya at saka sya tumalikod at binuksan ang pinto at saka sya umalis. Hindi ko naman inaasahan na seseryosohin ang sinabi ko at hindi ko rin naman intensyon na gano’n ang mangyare. Lumbas na kami ng room at saka ko inayos ang sarili ko at napalunok ako ng sarili kong laway dahil na rin sa hindi ko alam ang kung anong mararamdaman ko. I immediately distanced myself from Mitsuki, then entered the unit where I was staying. When I got in there, I immediately grabbed my left chest because I was so nervous. Then I looked in the mirror and saw how red I was. Agad kong inayos muli ang sarili ko at saka ako nagpalit ng suot ko at saka ako bumaba at hinanap ko agad si Mitsuki kung nasaan. Nang makita ko sya na nakikipaglaro sa kapatid ko ay napangiti ako at saka ako umupo sa isang tabi at nandoon pala si Rylon. “Masyado naman atang malawak ang ngiti mo?” sabi nito at saka ako napalingon sa kanya. “Mind your own business, Rylon,” inis na sabi ko at saka sya tumawa. “Simula nang maging secretary ni Janne si Mitsuki hindi na nawawala ang ngiti sa labi mo.” “Bakit ba nangingialam ka?” Napataas sya ng parehong kamay nya at saka sya umalis at pumunta sa kinaroroonan ni Janne at ako naman ay nakaupo lang sa isang gilid. Wala akong ibang ginawa kung hindi ang panoorin lang sila at nang magtatakip silim na ay napagpasyahan na ni Janne ang umak’yat sa k’warto nila. Ako naman ay napatingin sa kinaroroonan ni Mitsuki at napabuntong hininga akong tumayo at saka ako lumapit sa kanya. Habang papalapit ako ay may dalawang lalake ay lumapit sa gawi nya dahilan para mapahinto ako. I looked at what the two men were going to do, and when they got close to Mitsuki, she talked to them, which annoyed me. Why don’t they just mind their own business? Lumapit ako sa kanila at napatingin ang dalawang lalake sa ‘kin at masama ko silang tinignan. Agad naman silang nagpaalam kay Mitsuki at kumaway pa talaga ito sa mga lalake. “Who are they?” tanong ko. Napalingon sa ‘kin si Mitsuki at saka sya napatingin sa dalawang lalake. “They are just friend. Mga dating katrabaho,” sabi nito at saka ako tumango sa kanya. “Those two are close to you?” “Yeap, I was just having fun with them before,” sagot nito at saka ako tumango-tango. Hindi ko alam kung bakit parang nakakaramdam ako ng inis dahil sa may mga close friend syang mga lalake. Pero gano’n pa man ay binalewala ko na lang muna ang nangyare at saka ko sya sinamaha na tumambay sa may dalampasigan. Habang naupo ay nakikita ko ang ganda ng buwan ngayon. Tumingin ako kay Mitsuki na nakatingin lang sa dagat at tila ang lalim ng kanyang iniisip. Kung ano man ang iniisio nya ay tingin ko iyon ang nakalipas nyang mga alaala. “Are you ok?” tanong ko at saka sya napatingin sa ‘kin. “I’m fine,” sagot ko at saka sya tumingin ulit sa dagat. MITSUKI’S POV I have missed so many things since Daddy disappeared from our lives. I feel a lot missing in my whole being. Honestly, I envy people who still have fathers because they can spend time with them and bond with them, and they are still whole as a family. Samantalang kami ni ate si Mommy lang ang nakakasama. Bumuntong hininga ako at saka ako tumayo at sa hindi ko inaasahang pagkakataon ay bigla akong na-out of balance. Napasinghap ako dahil sa nangyare at napapikit ako at hinintay na lang na mahulog ako. Pero sa pagkakataon na ‘to ay hindi ko man lang naramdaman na bumagsak ako sa buhangin. Nang imulat ko ang mata ko ay doon ko nakita ang mukha ni Sir Ashton. “Got you,” sabi nito at saka ako napakagat sa labi ko. Agad akong napatayo at saka ko inayos ang sarili ko. “S-salamat po,” agad na sabi ko at saka ako mabilis na tumakbo papasok sa resort. Sa totoo lang ang bilis ng kabog ng puso ko at para akong aatakihin dahil sa sobrang bilis nito. Nang makasakay ako sa elevator ay agad ko itong sinara at saka ko pinaypayan ang sarili ko. Pero hindi pa man nagsasara ang pinto nang bigla na lang may humarang na kamay. Nang muli itong bumukas ay saka ako napatingin sa kung sino ito at nanlaki ang mga mata ko. “Sir…” “Nakakatakot ba ako?” tanong nya. Umiling ako. “Hindi po,” sagot ko. “E, bakit ka biglang tumakbo?” “Ahh…” hindi ko alam ang kung anong sasabihin ko at napatikom ako ng bibig ko. Ano naman ang sasabihin ko sa kanya? Huminga ako ng malalim at hindi na lang nagsalita at saka ako ngumiti sa kanya. Natahimik na lang kaming dalawa sa elevator hanggang sa makarating kami sa floor kung nasaan ang mga rooms namin. Nang bumukas ang elevator ay agad akong tumakbo at saka ako pumasok sa silid namin ni ate at agad syang napatingin sa ‘kin at nangunot ang noo. “Anong nangyare sa ‘yo?” tanong nito sa ‘kin. “Ahh… ano… kasi… m-may ano… aahhh…” “Pusang galang ‘yan, Mitsuki para kang tanga,” sabi nito at saka ako napahawak sa ulo ko. “Magbababad muna ako,” sabi ko at saka ako pumasok sa banyo. Nang makapasok ako ay saka ako napatingin sa salamin at doon ko lang napagtanto kung gaano akong namula dahil sa nangyare kanina. Agad akong naghilamos at saka ako pumunta sa tub para makapagbabad na. Nang makapagbabad na ako ay doon lang ako tila nahimasmasan dahil sa nangyare at saka ako nakahinga ng maluwag. Hindi ko alam kung ilang minuto akong nakababad hanggang sa mapagpasyahan kong lumabas na. Sakto naman na may kumatok at saka ito binuksan ni Ate Haruka at doon ko naamoy ang pagkain. “Waw ang dami,” sabi ko at saka naman ito kinuha ni Ate Haruka. “Dalawa lang naman kaming kakain bakit parang kakatayin na kami?” nagtatakang tanong ni Ate at saka ko tinakpan ang bibig nya. “Pasensya ka na sa kapatid ko. Salamat sa pagkain,” sabi ko at sabi ko at saka ko sinarado ang pinto. Nang masarado ko ang pinto ay agad kong tinignan si Ate. “What? Ang pangit ng ugali mo ‘no?” inis na sabi nya. “Ikaw masyado kang maraming sinasabi hindi mo na lang pinasok kaagad ang pagkain,” sagot ko naman. “Tch. Ikaw lang naman kakain nyan lahat. Diet ako,” sabi nya at saka ako napangiwi. “Sinong pinapa-sexy-han mo? Si Jin ba?” asar ko sa kanya. “Tsk. Hindi ‘no! Hindi ako mahilig sa singkit ano ka ba,” sagot naman nito at saka ako napangiwi. “Anong hilig mo? Iyong may malaking etits?” “Tang*na, Mitsuki bunganga mo,” suway nito sa ‘kin at saka kami parehong natawa. Kumain na lang kaming dalawa at habang kumakain ay nagkukuwentuhan kami sa kung ano ang nangyare kanina at sa kung ano ang dahilan kung bakit ako tumakbo papasok ng k’warto. Si Ate naman ay tinatawanan ako sa kung ano ang nangyare lalo na sa parte kung saan natisod ako at sinalo ako ni Sir Ashton. Hindi na tuloy mawaglit sa isipan ko ang nangyare. Kinabukasan ay nagising akong wala na si Ate Haruka sa kama at nang bumangon ako ay nakaayos na rin ang lahat ng gamint. Humikab muna ako at saka ako naghilamos at hindi na rin ako magbibihis kasi maayos naman ang buhok ko at ang pananamit ko. Nang makalabas ako ng banyo ay napahinto ako ng makita ko si Ma’am Janne at agad ako nitong hinila papalabas ng silid. “S-sandali lang po anong mero’n?” takang tanong ko. “I don’t want to stay here anymore with that bastard,” inis na sabi nya at alam ko na kung sino ang tinutukoy nito. “May nangyare na naman po ba?” “H’wag ka nang nagpopo sa ‘kin. Mas matanda ka kaya sa ‘kin,” sabi nito na sya naman ikinatikom ko. Masyado namang straight forward ‘tong magsalita. “Pasensya na.” “Mauna na tayo.” “Teka si Ate Haruka pa.” “She’s already at the chopper,” sagot nito. Tumango na lang ako at saka ako napabuntong hininga. Nang makarating kami sa rooftop at saka ko nakita si Ate na sexy sa kanyang suot kung saan nakikita ko ang ganda ng kanyang katawan. Agad na sumakay kami sa chopper ay hindi na kami nag-atubili pa sa kung anong mangyayare at sa maiiwan namin. Nang makarating kami sa Soul ay doon ko lang napagtanto na nakaka-miss rin pala ang Pilipinas. Nang makarating sa mansyon nila ay bumaba na kami at hindi pa man kami nagpapahinga ay hinila na kami ni Ma’am Janne papunta sa airport at kailangan na naming umuwi. Sa pagdating namin sa airport ay nangunot ang noo ko nang nandoon si Jin at tila hinihintay si Ate Haruka. Nakakalungkot lang dahil hindi sya gusto ng kapatid ko. “Why are you here?” tanong ni Ma’am Janne. “Because of Haruka,” sagot naman nito at saka ako napabuntong hininga. “He’s in love with my sister,” bulong ko kay Ma’am Janne. “He is,” sagot naman nito at saka namin sila iniwan. Kung ano man ang mapapag-usapan nila ay wala akong pakialam at sa kung ano man ang drama nila sa buhay ay wala naman akong balak pang pakinggan. Nang makarating kami sa loob ay napabuntong hininga na lang ako. Naalala ko tuloy ang nangyare noong nakaraan kung saan muntik na akong matumba at buti na lang ay nasalo ako ni Sir Ashton. Sa totoo lang ay hindi ko alam kung bakit parang may kakaiba sa kanya nitong mga nakaraan. Sa pagpasok namin sa private plane nila ay doon lang ako ulit nakapag-relax. Nilagay ko sa tainga ko ang headphone at saka ako nagpatugtog at unti-unti kong ipinikit ang mga mata ko dahil na rin sa inaantok ako kapag nasa b’yahe. Maya-maya ay may tumabi sa ‘kin at hindi ko binuksan ang mga mata ko kasi inaantok ako at wala akong balak na alamin kung sino ang katabi ko. “KUYA!” rinig kong sigaw ni Ma’am Janne. “Could you shut the fvck up, Janne?” inis na sabi ni Sir Ashton pero pakiramdam ko nasa tabi ko lang sya at ang lapit ng boses nito.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD