When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
HINIMAS KO ANG tiyan ni Sunshine. “Pasok na si tatay,” paalam ko sa anak namin na nasa kanyang sinapupunan. 5 months nang buntis si Sunshine sa aming panganay at malaki na ang tiyan niya. Kapag naging babae ang baby namin, Cecilia ang balak naming ipangalan. At kung lalaki naman ay bahala na. Baka maging junior ko siya. “Ang request ko ‘wag mong kalimutan,” bilin niya. Gusto niya ng prutas na peras. Iyon ang pinaglilihian niya. “Siyempre naman,” sagot ko. “Basta ‘yong request kong ulam,” sabi ko naman. “Opo, nakahanda na po ang lulutuin ko kahapon pa. Dahil noong isang araw ka pa niyan nagsasabi,” sagot niya. Naglalambing ako sa kanya na magluto siya ng sinigang na hipon. Ewan ko ba, lagi akong natatakam sa kung anong pagkain. Parang ako rin naglilihi. Hinalikan niya ako. “Ingat, mah