KABANATA 44

1486 Words

SINABI KO SA mga co-teachers ko na magpapaiwan na muna ako dahil may ilan pa akong tatapusin. Pinapunta ko si Dave sa silid ko para kausapin siya. Nakaupo ako sa upuan ko sa unahan sa tapat ng blackboard at siya naman ay nakaupo sa isang upuan ng estudyante sa unahan. Pinagmasdan ko siya. Pambihira. Bakit ba hinayaan ng multong ito na mamatay siyang naka-boxer lang? Dapat nagbihis siya nang alam na niyang malalagutan na siya ng hininga. “Ang nais mong mangyari, iligtas ang mga ex mo?” pagsisimula ko. “Yes. But first, may I know your name?” Aba umenglis na ang sikat. “What are you? Bakit nakikita mo ako? And why I’m here? I mean, pagdilat ko kasi, nasa labas na ako ng gate ng school na ‘to? At nang mag-usap tayo kanina, bakit parang alam ko na matutulungan mo ako?” Tumikhim ako. Madalas

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD