NAGPALIWANAG SI SUNSHINE, sabi niya, bigla siyang nahilo pagtakbo niya palayo sa ‘kin. Pumasok siya muli sa isa sa mga restroom ng mall. Pagharap niya sa salamin, may mga alaalang nagdatingan sa kanyang isipan na malinaw niyang nakikita sa kanyang isip. Napapasok siya sa cubicle dahil hindi niya mapaniwalaan ang mga naaalala niya, kaya naman pala hindi ko siya nahanap. Doon, nahimay niya isa-isa sa kanyang utak ang mga nangyari apat at kalahating taon na ang nakakaraan; ang tungkol sa bahay ng mga Sinag, ang multo ng kaibigan niyang si Elizabeth, sina Cecilia at Mang Pedro, at ang iba pang mga multo, ang sunflower, at ako. At maging ang pagpasok niya sa panaginip ko ay naalala niya.
Madalas niya mapanaginipan ang mga ‘yon, pero akala niya ay isang simpleng panaginip lamang ang mga ‘yon na
