บทที่ 6
สามีตามใจ บุตรชายเอาใจ
เป็นที่รัก
“แก่แดดใหญ่แล้วเสี่ยวจ้าว มารดาของเจ้าแต่งงานแล้ว สามีของนางมีเพียงข้าที่เป็นบิดาของเจ้าเท่านั้น เด็กโง่เจ้าไม่ควรหมายปองสตรีที่มีเจ้าของแล้ว”
โหวเซียวหยางไม่พูดเปล่าแต่กลับยื่นมือไปหยิกแก้มบุตรชายจนแก้มโย้ ได้ยินบุตรชายพูดจาแก่แดดเกินกว่าวัยก็ถึงกับกุมขมับ นี่คือผลของการที่เขาปล่อยบุตรชายไว้กับท่านย่าและบรรดาสาวใช้อายุมากสินะ จึงได้มีความคิดประหลาดผิดเพี้ยนเกินกว่าเด็กวัยเดียวกัน เห็นทีว่าเขาคงต้องหาเพื่อนเล่นรุ่นราวคราวเดียวกันให้เจ้าตัวแสบเสียแล้ว
แต่ถ้าจะให้ดีเจ้าตัวแสบควรมีน้องชาย หรือน้องสาวสักสองสามคน...
“จริงด้วย... ท่านแม่เป็นภรรยาของท่านพ่อ ข้าไม่ควรหมายปองภรรยาของคนอื่นๆ เพราะการเป็นชู้คือสิ่งไม่ดี ข้าได้ยินแม่นมบ่นบ่อยๆ ว่าพวกหญิงชู้ชายชู้ตายไปต้องตกนรก ข้าไม่อยากตกนรกขอรับ”
เด็กชายตัวน้อยหน้าสลดราวกับอกหัก ห่อไหล่น้อยๆ หวาดกลัวว
