"พี่ยาดา ฮึก ๆ "
กาหยูคิดตามแต่ก็ยังสะอื้นไม่หยุดเพราะใจของเธอนั้นรักกล้าจริงๆ และไม่อยากตัดใจ ถึงแม้อยู่ด้วยกันแล้วไม่ได้รับความรักความเอาใจมากพอก็ตาม มีแต่กาหยูเองที่วิ่งตามเขาไม่หยุด ยิ่งวิ่งหัวใจของกล้าก็ยิ่งไกลห่างออกไป
"เอาเถอะ ยังมีเวลาตัดสินใจ คิดให้ดีๆ ถามกล้าตรงๆไปเลย ว่าจะเอายังไง"
"ได้ กาหยูจะลองดู แต่กาหยูยังอยากอยู่กับพี่ยาดามากๆ"
"มาหาพี่ได้ตลอดนี่นา พี่ไม่ได้ไปไหนหรอก บ้านกาหยูก็อยู่แถวนี้ไม่ใช่เหรอ?"
"อืม...จ้ะพี่ยาดา"
ทั้งสองนั่งคุยกันจนเกือบเย็น กล้าเลยเดินมาตามธยาดา เนื่องจากแขกเหรื่อกลับหมดแล้ว นายหัวอยากให้ธยาดาไปดูแลหนูดี
"กาหยู ทำไมเธอมาอยู่นี่?"
กล้าถามเสียงเข้ม เพราะเขาเดินหากาหยูทั้งงานแต่ไม่เจอ ไม่รู้เป็นบ้าอะไรอีก
"งั้น พี่ไปก่อนนะ"
ธยาดารีบเดินผละออกไป เมื่อเห็นว่าผัวเมียมีเรื่องต้องคุยกัน
"ทำไมล่ะ ฉันหลีกทางให้พี่มองน้องนุชของพี่ได้เต็มที่"
"อย่า
