NAPALUNOK AKO SA sinabi niya. Little crime? Crime agad? Puwede namang unfortunate event. Natatakot akong humarap sa kaniya. Baka mamaya... wala na siyang salawal. Ano ba namang buhay ’to? Pinaglaba na nga ako at pinagawa ng pagkain ni Clow-ren tapos binihag pa ako sa kuwarto niya.
“Ano na, Astrid? Balak mo talagang dito matulog?” pang-aasar niya sa akin.
“I made a mistake, okay? Entitled naman siguro akong magkamali. First time ko kayang magtimpla ng juice para sa ibang tao.” Malas lang ni Clow-ren at siya ang una.
“Mistake? Hmm... tell me more. And face me, while you explain. Wala akong balak makipag-usap sa likod mo.”
“Okay na akong nakatalikod. Baka mamaya... ano... ’yong ano...” Sh*t. I can’t even say it out loud. Baka biglang mabuhay ’yon!
“What? Anong ano? Wala akong maintin
