ภาพดังกล่าวทำให้ ผู้ที่มุ่งอยู่หน้าเรือนของเหลียงม่านฉี ต่างพากันแตกฮือ เพราะกลัวลูกหลง
“เป็นผู้ใดกัน กล้าทำร้ายคนจากทางการ!”
หม่าตงตวาดลั่น ก่อนจะมีหน่วยองครักษ์ลับปรากฏตัว ชาวบ้านย่อมไม่รู้จัก หากเป็นเหล่าทหารที่ถอยหนี และเปิดทางให้ฝูเต๋อ กล่าวเข้ามา
“โอ้ ใต้เท้า ขออภัยด้วย ไม่รู้ว่ามีเรื่องใดชี้แนะข้า”
ฝูเต๋อมองไปที่เหลียงม่านฉีแวบหนึ่ง ก่อนเอ่ยเสียงเรียบๆ ว่า
“นายของข้าเดินทางมาไกล และได้ข่าวว่า เมืองลั่วสือมีแม่ครัวฝีมือเก่งกาจหลายคน รวมถึงแม่ครัวฉีผู้นี้ ดังนั้นจึงให้ข้ามาส่งเทียบเชิญ ให้นางเข้าร่วมการปรุงอาหาร เพื่อต้อนรับนายของข้า และคนสำคัญ”
นายกองเป็นฉงนอย่างหนัก
“เรื่องนี้ข้ามิทราบมาก่อน อีกอย่างนางผู้นี้ ทำความผิดไว้ รองเจ้าเมืองฟ่านให้จับตัวนาง ไปไต่สวนที่ศาล”
ฝูเต๋อขมวดคิ้วมุ่น “เรื่องอื่น ไว้ข้าเป็นธุระเอง แต่อย่างไรอาหารเย็นมื้อนี้ แม่ครัวฉี... ต้องเป็นคนจัด
