“ยาหยี เดี๋ยวช่วยเอาแกงนี่ไปให้คีรีเขาทีนะ” เสียงของบุหงาแม่ของนายหัวคีรีร้องบอกกับคนงานของเธอ คีรีไม่ได้เล่าเรื่องยิหวาให้เธอฟัง ทั้งยังกำชับยาหยีว่าไม่ให้พูดเรื่องนี้ด้วย ยาหยีจึงต้องยอมเก็บเรื่องไว้ให้เงียบที่สุด ทั้งที่เธออยากจะประจานใจแทบขาด
“นายหัวไม่ได้กลับมากินข้าวที่บ้านเหรอจ๊ะ”
“ไม่กลับ เห็นว่าไปเฝ้าสวนยางท้ายป่ากับเมียเขาน่ะ” พอได้ยินคำว่า ‘เมีย’ สีหน้าของยาหยีก็ดูจะไม่สบอารมณ์อย่างเห็นได้ชัด แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ต้องยอมทำตามคำสั่งของเจ้านายอย่างขัดอะไรไม่ได้
ยาหยีขับรถมุ่งหน้าไปที่สวนยางพารา ซึ่งเธอก็รู้ดีว่ามันคือสวนไหน แม้ว่าคีรีจะมีสวนยางพาราอยู่หลายแห่ง
ที่สวนยางพาราคึกคักไปด้วยเสียงคนงาน ซึ่งกำลังตั้งใจทำงานกันอย่างแข็งขัน เมื่อคีรีมาตั้งตัวอยู่ที่นี่เป็นหลัก เขาก็ชักชวนคนสนิทให้มาตีไก่กันเล่นๆ อยู่ที่ด้วย
“ไปไหนจ๊ะยาหยีคนสวย” เสียงของนุ้ย คนสนิทของคีรีร้องทัก เมื่อเห็
