คืนนี้อยู่กับฉันนะNC

1002 Words

ผมนอนอยู่บนห้องเสียงห้องหนังสือยังดังกุกกักไม่หยุด เปิดดูกล้องก็เห็นหนูพายยังมาอ่านหนังสือ ดึกขนาดนี้ยังมาอ่านอีกเหรอ ผมเลยหยิบชุดคลุมขึ้นมาใส่จากนั้นก็เดินไปเปิดประตูที่เชื่อมกับห้องหนังสือ “อุ๊ย!” หนูพายสะดุ้งโหยงเมื่อจู่ๆประตูห้องก็ถูกเปิดออกโดยชายหนุ่มที่ใส่เพียงชุดคลุมเท่านั้น “ทำไมยังไม่นอนอีก” “หนูพายนอนไม่หลับค่ะ เลยมาอ่านหนังสือ” ผมเดินมาดูสิ่งที่จดไว้ก่อนจะอธิบายให้เธอฟังทีละเรื่อง ไม่รู้ว่าผมอธิบายนานไปหรือเปล่าตอนนี้เธอเอียงมาซบไหล่ผม ผมหันไปดูก็เห็นเด็กน้อยหลับไปแล้ว “หนูพายไปนอนไปพรุ่งนี้ค่อยมาอ่านใหม่” ครอกกกกก zzzZzzzzZ สุดท้ายผมก็ต้องอุ้มเธอมานอน นอนห้องผมนะห้องเธอต้องเดินไปอีกตั้ง12ก้าว ห้องผม10ก้าวก็ถึงเตียงแล้ว อุ้มไปไกลไม่ไหวหรอกผมเป็นผู้ชายบอบบาง ปากเล็กๆของเธอนี่น่าจูบจัง ไม่ได้ๆๆห้องน้ำๆ โทรศัพท์ๆ ผมเริ่มรนรานไม่ได้การแล้วเดือดร้อนน้องอุ้มมืออีกแล้ว //พระพาย// ฉันตื่นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ที่ห้องของคุณอัคคี ไม่นะ!!! ความบริสุทธิ์ของฉันจะโดนพรากไปไม่ได้ “ตื่นแล้วเหรอ” อัคคีลืมตามองสาวน้อยที่ทำท่ายุกยิกอยู่ข้างกาย สีหน้าดูตกใจสุดขีดอาจเป็นเพราะตกใจในความหล่อก็เป็นได้ “ทะ ทำไมหนูมาอยู่ห้องคุณ ฮึก!” “ก็เธอหลับ ไปอาบน้ำได้แล้วไปวันนี้ฉันไม่อยู่ อยู่บ้านก็อย่าลืมกินข้าวให้ตรงเวลา ไม่ทำอะไรก็อ่านหนังสือ” “ค่ะ” ฉันรีบวิ่งกลับมาที่ห้องก่อนจะสำรวจร่างกายตัวเองเมื่อเห็นว่าทุกอย่างยังปกติดีอยู่ก็โล่งใจเลย เกือบไปแล้ว วันนี้ฉันลงมาทานข้าวพร้อมทุกคน เสร็จจากทานข้าวก็อยู่ช่วยงานพี่ส้มซ่าจนคุณอัคคีเดินผ่านไปพร้อมกับสาวสวยประจำบ้านอย่างพี่ญาญ่า เธอหันมาส่งยิ้มให้ฉันแต่เป็นรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตรเหลือเกิน “พี่ญาญ่าไปทำงานด้วยเหรอคะ” “ประมาณนั้น วันนี้คงไปอาบ อบนวด แต่คุณอัคคีไม่กินนอกบ้านถ้าต้องไปจริงๆก็จะเอาเด็กในบ้านไป เด็กในบ้านจะต้องตรวจร่างกาย ตรวจภายในทุกเดือน” “อ๋อ แบบนี้นี่เอง” “ว่าแต่คุณหมอเหมยฉีดยาคุมให้แล้วใช่ไหม” “ค่ะ” ก็ฉีดตั้งแต่วันแรกที่มานั่นแหละ ฉันนั่งถอนหายใจก่อนจะขอตัวขึ้นไปอ่านหนังสือ ทำไมมันจี๊ดๆในใจนะ แล้วฉันเป็นอะไรทำไมอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเลย หึยยย สมองไปหมดแล้ว อาบ อบ นวด อัคคีเริ่มประชุมงานกับลูกน้องโดยมีญาญ่าคลอเคลียไม่ห่าง มือไม้ก็ลูบไล้แผงอกจนถึงเป้ากางเกง “พอก่อนญาญ่าขอทำงานก่อน” ผมพยายามดันเธอออกก่อนที่จะเกิดการปะทะกลางห้องประชุม “ก็ได้ค่ะ” ผมเริ่มประชุมต่อแต่ทุกสายตามองมาที่สาวข้างกายของผมหมด พวกมึงไปอดอยากมาจากไหนเด็กในร้านก็เยอะแยะ เลาจน์ก็มีไม่ไปปลดปล่อยกันบ้าง ภาพบนจอที่ฝ่ายการตลาดกำลังรายงานเริ่มฉายไฟในห้องก็ดับลงผมดึงญาญ่าลงมานั่งจากนั้นก็เอนตัวไปกับเก้าอี้ เธอรู้งานว่าผมจะให้เธอทำอะไร ซิบกางเกงถูกเธอรูดลงจากนั้นลูกชายผมก็ถูกดึงออกมา ปากของเธอเริ่มทำงานแข่งกับเวลา “อย่าเสียงดัง ถ้ากางเกงฉันเปื้อนเธอโดน!” ผมดูการบรรยายไปเรื่อยๆมือนึงก็จับหัวเธอกดลงไป เสียงอ๊อกเริ่มดังผมเลยต้องละมือหน่อยเดี๋ยวคนอื่นจะสงสัย อ๊อก!!!! อ๊อก!!! อ๊อก!!!! บ๊วบ!!!! ผมเริ่มครางเบาในลำคอ ปากเธอมันดีมากเลยญาญ่าซี๊ดด หนูพายขออนุญาตจินนาการว่าเป็นเธอหน่อยนะ อ่าาา มันดี ดีมากๆเลยซี้ดดด อ๊า... ญาญ่ากินน้ำจนหมดสิ้น เธอเลียรอบลำทำความสะอาดให้ผมอย่างดี ไฟในห้องสว่างทันเวลาที่ญาญ่าขึ้นมานั่งพอดีเลยไม่มีใครจับผิดแต่ไอ้เวร ไอ้หมอบ้าก้ามมันโผล่ขึ้นมาจากโต๊ะพอดี “มึงลงไปหาพ่องมึงเหรอ” “มาหาแม่หรอก ชิ!” “มึงนี่!” สัสเอ้ยเช็ดปากด้วยก็ว่าทำไมวันนี้ญาญ่ามันใช้ปากเก่งจังที่แท้ถูกกระตุ้นนี่เอง บ้านอัคคี กลับมาถึงบ้านญาญ่าก็ถูกไอ้หมอเรียกไปต่อที่บ้านผมเลยเดินขึ้นไปหาหนูพายบนห้องหนังสือ ส้มซ่าบอกว่าเธอไม่ยอมออกจากห้องเลย เป็นอะไรหรือเปล่า เปิดประตูเข้ามาเธอก็ยังก้มหน้าอ่านหนังสืออยู่เหมือนเดิมนี่จะเอาจบด็อกเตอร์เลยหรือไง “พักบ้างก็ได้นะ” “กลับมานานหรือยังคะ” “เพิ่งมาถึง วันนี้เป็นยังไงบ้าง” ผมก้มลงไปดูสิ่งที่เธอจดกลิ่นตัวของเธอหอมจัง กลิ่นที่ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรเลย ผมลืมตัวกดจมูกไปที่ไหล่ของเธอเบาๆ “ตัวเธอหอม” “ค่ะ” ตึก ตึก ตึก นี่มันเสียงหัวใจของฉันใช่ไหม หัวใจฉันเต้นขนาดนี้เลยเหรอ ครั้งแรกกับการโดนผู้ชายหอมมันสยิวกิ้วจังเลย “ทำไมหน้าแดงๆ เขินเหรอ” “คุณอัคคีหนูขอกลับห้องก่อนนะคะ” ฉันพยายามจะลุกหนีแต่กลับถูกดึงมานั่งตักเดี๋ยวก่อนได้ไหมฉันยังไม่ได้เตรียมใจที่จะทำแบบนี้เลย กรี๊ดดด สั่นหมดแล้วทำไงดีแกล้งตายก่อนดีไหมหรือจะแกล้งเป็นลมดี “คืนนี้อยู่กับฉันนะ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more