I HATE YOU BUT I LOVE YOU - (Fendi&Letiana)

CHAPTER 6- (SPG) Ang Pagbabalik ng Nakalipas Na Pagmamahal

Hindi kaagad nakapagsalita noong una si Marciana. Ang pagtitig sa kanya ng lalaki ay mabilis na nakapanghina sa kanyang enerhiya kung kaya’t iniwasan niya ang mga titig na iyon at tumingin na lang siya sa ibang direksyon habang nagsasalita.

“Ah ganoon po ba ginoo… ok po sige maraming salamat sa kagandahang loob na paghatid mo ng kusa sa aking anak dito.. ano po bang biyaya ang gusto mong matanggap bilang gantimpala sa pagtulong mo?“ Malikot ang mga mata ni Marciana sa naging mga pagsulyap nito sa lalaking bisita habang nakikipag-usap. Sobrang halata sa kanya na naapektuhan ito sa presensya ng lalaki. Makailang beses na rin itong napalunok habang kaharap niya ito.

“Hindi na po kailangan.. ang maiuwi lang na maayos at ligtas ang inyong anak ay sapat na dahil may anak din ako. Iyon lamang po, magpapaalam na rin ako,“ paalam nito kay Marciana.

“Mang Juanito, maraming salamat po sa paghatid. Mag-iingat po kayo." Itinaas ni Letiana ang kanyang kaliwang kamay sabay kaway nito sa nagpaalam na kausap habang nakahawak naman ang kanang kamay niya sa kamay ni Marciana.

“Sigurado ka? Parang hindi naman siguro tama na hindi ko gantimpalaan ang kagitingan na ginawa ninyo sa anak ko. Sige ganito na lang, ipapadala ko na lang sa iyo sa mga susunod na araw," pahabol pa na sabi nito sa papaalis na sanang lalaki.

“Ok lang talaga kahit wala na, huwag ka pong mag-alala.. ahmmm Letiana iha, mag-iingat ka na sa susunod ah.. kapag mamamasyal ka siguraduhin mong may kasama ka na para hindi ka ulit mawawala,“ sambit muli ng lalaki nang makalapit ito sa kinaroroonan ng bata at bahagya pa itong yumuko saka hinawakan nito ng kanyang kaliwang kamay ang ulo ng bata bago tuluyang maglakad ito papalayo sa kanila. Tumango na lang ang batang si Letiana sa kanya. Sinundan na lang nang tingin ni Marciana ang papalayong lalaki sa kanila.

Nagdaan ang ilang araw, busy si Juanito isang dapit hapon sa pagtatanim sa isang palayan. Kakaahon lang niya ng kanyang kalabaw mula sa putikan at itinali niya iyon sa isang malaking puno ng Niyog. Napaupo siya sa kalapit na upuan na naroroon at nagpaypay ng kanyang malaking sumbrero nang may lumapit na isang lalaki sa kanya.

"Kayo po ba si Juanito Castillejos?“ tanong ng isang estrangherong lalaki pagkalapit sa kanya.

"Ako nga ho… bakit ho? May kailangan ba kayo?“ tanong na lang nito sa kausap.

"Maaari po ba kayong sumama saglit sa akin doon sa prisinto?”

"Bakit ho? Ano ho bang kasalanan ko? Wala po akong natatandaan na nagawa kong masama.“

"Sumama na lang po kayo sa prisinto at doon ninyo po malalaman." Nagpupumilit pa rin ang estrangherong lalaki na nakasuot ng unipormeng pulis na maisama siya.

"Teka muna? Bakit ako sasama sa inyo? Nasaan ang warrant of arrest ninyo? Linawin ninyo muna ng maigi sa akin Sir kung ano ang nagawa kong kasalanan. Mali naman ata na nagpupumilit kayo tapos hindi ninyo maipaliwanag ng maayos sa akin kung ano ang naging atraso ko?“ todo pagmamatigas pa sa pagtanggi si Juanito. Maya’t maya ay may bigla pang nagpakita na isa pang lalaki mula sa kanyang likuran at bigla nitong tinakpan ang kanyang ilong nang isang panyong may nakakahilong amoy sabay nahilo ito at natumba sa upuan..

Nagmulat ng paningin si Juanito at napansin niya na parang nasa loob siya ng isang bahay kubo. Inikot niya ang kanyang paningin sa paligid at napansin niya na halos walang katao-tao roon. Bigla siyang napabangon at dali-daling nagtungo sa labasan ng pintuan. Inikot-ikot niya ang kanyang paningin sa paligid ng labasan. Napansin niya na para bang nasa gitna ito ng isang magubat na lugar.

Napahawak na lang ito sa kanyang ulo habang nakapamaywang pa at iniisip niya kung bakit siya naroroon gayong ang sabi ng mga taong nakausap niya ng huli sa palayan ay dadalhin daw siya sa isang prisinto. Takang-taka siya at litong-lito na.. hanggang sa may biglang yumakap sa kanyang likod. Napadampot niya ng mabilis ang mga braso na yumapos sa kanyang katawan at bigla itong tumalikod. Manununtok na sana siya nang..

“Marciana? Anong ginagawa mo rito?“ laking gulat nito nang nakita niya ang ina ni Letiana na naroroon din sa lugar na pinagdalhan sa kanya. Dalawa lang silang tao ang naroroon. Imbis na magsalita pa ay niyakap na lang siya nito ng mahigpit na para bang sobra itong nanabik sa kanya. Hinayaan na lang ng lalaki na yumakap ito sa kanya. Napapikit si Marciana habang niyayakap niya ng mahigpit ito.

“Akala ko hindi na kita makikita pang muli.. akala ko pagkalipas ng maraming taon at nagkaanak na ako sa iba ay makakalimutan na kita… Juanito hanggang ngayon ikaw pa rin ang minamahal ko,“ madamdaming pahayag sa kanya ng babae.

Natahimik lang si Juanito saglit at napayakap na rin ito sa babae. Sa umpisa ay magaang yakap lang subalit pahigpit ito nang pahigpit hanggang sa para bang nanabik sila sa isa’t-isa. Habang niyayakap siya ng lalaki ay nagsimulang himasin ni Juanito ang ulo ni Marciana at hinihimas din ng kanyang mukha ang buhok nito sa likod. Maingat niya iyong inaamoy-amoy habang nakapikit ito. Humarap si Marciana sa kanya at nagtagpo ang kanilang malamlam na mga mata. Naramdaman nila parehas na para bang nanabik muli sila sa isa’t-isa at bigla silang pumasok sa loob ng bahay kubo na iyon. Sinarado nila ang pintuan na naroroon saka ito nilock ni Juanito.

Naupo sila parehas sa isang malapad na papag na naroroon at sinimulan tanggalin ng lalaki ang mga butones ng damit ni Marciana sa harapan sa suot-suot nitong kulay itim na hanging blouse. Pagkatanggal niya ng damit nito ay tumambad sa kanyang paningin ang malaking dibdib nito. Nilaglag naman ni Marciana sa gilid ng papag ang kanyang damit at nagkusa na rin itong tanggalin ang kanyang bra. Si Marciana naman ang natanggal ng kulay brown na long sleeve ng lalaki na may mantsa pa ng ilang mga natuyo nang putik saka inilaglag niya iyon sa katabi ring gilid.

“Marciana, sadya pa ring napakaganda mo. Parang hindi ka tumatanda… napakaswerte ng napangasawa mo dahil napunta ka sa kanya... hindi ko rin matatanggi sa iyo na hanggang ngayon ay mahal pa rin kita Marciana.. hindi ko malimutan ang mabangong amoy mo.” Sinasabi niya iyon habang dahan-dahan nitong hinihiga ang babae sa papag. Si Marciana naman ay nakapalibot ang mga braso nito sa leeg ng lalaki. Mataimtiman silang nagtititigan hanggang sa nakahiga ng tuluyan si Marciana sa papag. Hinalikan ng mariin ni Juanito ang malambot na labi nito. Isang mariin muna hanggang sa nagiging mas tuso na ito.

Mas lumalim pa iyon na para bang uhaw na uhaw ang mga labi nila sa isa’t-isa. Parehas nag-explore ang mga dila nila sa loob habang parehas nila ninanamnam ang laway nang bawat isa. Tumagal iyon ng ilang sandali hanggang sa lumipat na ang labi ng lalaki sa mabangong leeg nito. Dumantay ito ng magaang halik hanggang sa tinadtad na nito ng halik ang kabuuan ng leeg ng babae.

“Ahhhh… ahhhh.. sobra kitang namis Juanito mahal ko,” mahinang ungol at bulong ni Marciana habang hinahalikan at chinuchupchop na ni Juanito ang malulusog na dibdib nito. Sinisipsip niya iyon na para bang isang sanggol na sobrang uhaw sa gatas. Sa sobrang init na ng nararamdaman nito’y napapasabunot na si Marciana sa ulo ng lalaki. Habang busy naman ang labi ng lalaki sa dalawang malaking bundok ng babae ay naglakbay ang kaliwang kamay nito sa paghaplos sa makinis na balat ng kanyang buong tiyan, balakang at gilid ng hita hanggang sa dumako iyon sa maselang parte ng babae.

Hinimas-himas niya iyon kahit na may suot-suot pa itong maong na pantalon. Nagpaipon muna iyon ng isang matinding enerhiya para mas lalong tumaas pa ang likido na nananalaytay sa katawan ng babae. Sobrang init na ng katawan nito na para bang gusto nang sumabog sa sobrang init. Hindi na makapaghintay si Marciana at napapagalaw na ito ng sobrang gigil. Abala naman ang kanang kamay ng lalaki sa pagpisil sa kaliwang dibdib ng babae na para bang nagpapalabas ito ng gatas katulad sa isang baka.Pagpiga na paulit-ulit na dahan-dahan at may pagmamahal.

Biglang napabangon si Juanito at agaran naman nitong tinanggal ang suot na maong na pantalon ng babae pagkatapos nito tanggalin ang suot nitong boots na ibinagsak niya sa sahig. Pagkatapos niya matanggal ang buong pantalon nito ay nagmadali rin itong magtanggal nang pantalon niya. Tinititigan lamang ni Marciana ang ginagawa ni Juanito nang may pagmamahal habang nakahiga pa rin ito sa papag na naghihintay lang sa masarap na damdaming pagsasaluhan nilang sa buong magdamagan.

Parehas na silang underwear na lang ang natitirang saplot nang muling gumapang sa ibabaw nito ang lalaki. Hinalikan siya nito nang dahan-dahan mula paa, binti, tuhod, hita hanggang sa makarating ito sa kanyang maselang parte sa bawat pagitan ng kanyang hita. Iniangat ng babae ang kanyang dalawang hita para magkaroon ng puwang ang lalaki sa pagitan nito. Napapasinghap lang ng paulit-ulit ang babae at napapakagat ng labi habang napapapikit ito sa sensasyong binibigay nang paulit-ulit na paghalik ni Juanito sa kanyang hiyas. Nagtungo muli ang labi ng lalaki sa malambot na labi ni Marciana at mariin niya iyong hinalikan habang nagwawala naman ng sobra ang kanilang mga dila sa loob nito sa sobrang pagkasabik nila sa mahabang panahon na nagkawalay sila.

"Ahhhh…. ahhhhh… sobrang init na mahal ko." Napatigil sa paghalik si Juanito nang itinulak ng babae ng bahagya ang kanyang mukha. Ipinasok ng lalaki ang kaliwang kamay nito roon sa loob ng kanyang underwear at sinubukan na niya iyong laruin.. Napaliyad na lang siya sa sobrang sarap ng sensasyong naramdaman nito sa ginagawa niya. Halos tumitirik na ang mga mata nito sa kasiyahan na nararanasan niya nang mga oras na iyon.

Pagkalipas ng ilang sandali ay nagmadali na itong tanggalin ang kanyang underwear na suot at ganoon din sa kanya saka na siya pumatong sa ibabaw nito.Nangyari na nga ang maalab na pagniniig ng dalawang uhaw sa isa’t-isa dahil sa matagal na panahong hindi nila naranasan iyon mula ng magkawalay sila.

Inabot na sila ng gabi sa magdamagang pagniniig nang paulit-ulit at nakahiga sila ng sobrang mga pagod. Nakayakap na si Marciana sa dibdib ng lalaki na may balot ng kanyang hinubad na damit ang kanyang dibdib habang nakatingin lang sa kisame ang lalaki na malalim ang iniisip.

“Bakit mo ito ginawa? Hindi ka ba natatakot na malaman ito ng asawa mo?" biglang saad ni Juanito sa kanya habang nakatitig pa rin iyon sa kisame.

“Pinag-isipan ko itong maigi. For such a very long time mula nang nagkahiwalay tayo, I got suffered so much. Alam mo naman diba na pilit lang ang pagpapakasal ko sa asawa ko ngayon para lang sa expansion ng business ng papa ko noon. Fix marriage ang nangyari sa amin, alam mo naman yun diba? I tried to forget you and I tried to learn to love my husband by contract para sana sa anak namin na si Letiana, pero wala eh.. ang hirap pilitin ng puso para baguhin ito kung sino talaga ang dapat kong mahalin,“ madamdaming pahayag ni Marciana sa kanya. Napatingin ito sa mukha ng lalaki sabay yakap muli sa dibdib nito habang nakahiga pa rin sila.