พิราสินีเดินออกมาจากห้องสัมภาษณ์ด้วยใบหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ นึกยังไงจ่ายเงินเดือนเธอแค่นั้นทั้งที่คนสวยและฉลาดแบบเธอควรจะได้ไม่ต่ำกว่าหนึ่งแสนโน่น
"พริ้ง..."
"พี่กันต์พริ้งสัมภาษณ์งานเสร็จแล้วนะ แต่ไม่เป็นที่น่าพอใจเลยเงินเดือนน้อยมาก ระดับพริ้งต้องแสนอัพเท่านั้น"
หญิงสาวเดินมายืนอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มก็บ่นออกมาอย่างระบาย กันนภัทรถึงกับเครียดหนักเพราะไม่รู้ว่าจะพูดกับเธอยังไงให้เข้าใจกับสถานการณ์ในตอนนี้ เธอเองไม่มีประสบการณ์ในการทำงานมาก่อนเขาให้สองหมื่นถือว่ามากแล้วสำหรับเด็กจบวัยนี้
"พริ้งต้องเข้าใจว่าตัวเองไม่ได้มีประสบการณ์อะไร จะเอาเงินเดือนเยอะเหมือนผู้บริหารมันเป็นไปไม่ได้หรอกนะ"
"แต่ว่ามันน้อยอ่ะพริ้งไม่ทำหรอก"
หญิงสาวกอดอกยืนยันว่าจะไม่ยอมทำงานที่นี่เด็ดขาด ถ้าให้สองหมื่นเธอไปนอนเล่นอยู่ที่บ้านยังดีซะกว่า
"เห้อ... แล้วจะทำงานอะไรถึงได้เยอะตามที่ต้องการ"
"ไม่รู้แต่ไม่ทำ
